چهارشنبه های وبلاگی/من خدایی دارم که هیچگاه مرا فراموش نمی کند
نامهربانی..
مشکلات..
درد..
دوری..
بیماری..
نداری...
شکست..
عشق..
فقر..
تنهایی..
نامیدی..
سکوت و...
و من خدایی دارم که هیچگاه مرا فراموش نمی کند،
او که مرا دوست دارد و بهترین ها را برایم می خواهد،
خدایی که لحظه ای مرا بحال خود وا نمی گذارد
و همیشه در کنار من است حتی لحظاتی که
سرشار از معصیتم و گناه وجودم را فرا گرفته است.
خدایی که می بخشد بی منت، به منتهایی بزرگیش
و نعمت می دهد بی اندازه، به بی کرانگی مهربانیش.
آری! این زبان من است که رسوا شده ی این خدای بزرگ است.
بارالها! تو تنها دارایی من هستی
و براستی که ثروتمندم و بی نیاز از غیر تو.
هرگز از رحمت تو نومید نخواهم شد،
چون به یقین می دانم که دوستم داری ...