روایاتی از "کرم امام حسن(ع)" از زبان حجت الاسلام ماندگاری
وارث:مرد شامي در كوچههاي مدينه راه مي رفت. وقتي به او گفتند: او حسن بن علي است. جلوي امام حسن(ع) آمد و شروع به جسارت كرد. به حضرت و پدر بزرگوارشان جسارت كرد. الآن كسي يك چيزي به ما بگويد، به ما بر بخورد، ميخواهيم پدرش را درآوريم. شايد دور و اطرافيان حضرت خواستند اين مرد را ادب كنند. حضرت جلويشان را گرفتند. با روي گشاده، نه با منت! كرم امام حسن(ع) نشأت گرفته از كرم خداست. در دعاي ماه رجب خوانديم «و رزقك مبسوطا لمن عصاك» آن كسي كه خراب ميكند، تو به او لطف ميكني. آن كسي كه بد است به لطف تو نياز دارد.
در حرم امام رضا كه معتكف بودند گفتم: امام رضا به كسي كه مريضتر است بيشتر لطف دارد. حتماً لازم نيست مريضي جسم باشد، مريضي روح بدتر است. امام حسن مجتبي بيشتر دوست دارد به آن كسي كه ميخواهد اظهار دشمني كند، كرم كند. ميگويد: اين بيشتر به كرم نياز دارد كه در خانه خدا نمكگير شود.
هرچه آن مرد جسارت كرد، حضرت بنابر نقل فرمودند: ظاهراً در شهر غريب هستي؟ خانه نداري، خانهي من در خدمت تو باشد. غذا نخوردي، سفره ما آماده پذيرايي از تو است. مركب نداري، به تو مركب ميدهيم. پول نداري، پول ميدهيم. باور كنيد زمين از شرمندگي زير پاي اين مرد دهان باز كرد! تمام وجود اين فرد عرق شرم شد. به قدمهاي امام مجتبي افتاد مرد بلند شد و گفت: يابن رسول الله! امروز بنا بر تبليغات سويي كه در شام كرده بودند، از شما و پدر شما متنفر بودم. ولي از اين لحظه به بعد كسي محبوبتر از شما در ذهن من نيست. پدر و مادرم به قربانت!
_ فقيري سراغ امام حسن آمد، عرض كرد آقا دشمني به من حمله كرده، به صغير و كبير رحم نميكند. حضرت فرمودند: دشمن چه كسي است؟ گفت: فقر است. حضرت به خادمشان فرمودند: برو هرچه در خانه داري بياور. دست فقير را گرفتند، فرمودند: دوباره اين دشمن به تو حمله كرد، در خانه مرا رها نكني. ولي ما به يكي دو زار كمك ميكنيم، ميگوييم: دفعه بعد اينجا پيدايت نشود. اين كرم، كرم امام حسن است.