قيام حضرت موجب بقاي دين و يگانه پرستي بود. اگر تا قيامت كسي روي زمين خدا را پرستش كند، به بركت وجود حسين(ع) و انقلاب اوست. اگر قيام او نبود، بندگي خدا براي هميشه از بين مي‌رفت، پس او پدر تمام بندگان خداست، از اين رو كنية ابو عبدالله براي او برگزيده شد. مراد از عبدالله همة بندگان خدا هستند.
