غروب غم زده شد چشم‌های ترم قاتل من شده روضه مادرم شه بی‌لشکر وادی غربتم غریب بی‌کس شهر پیغمبرم شده چشم‌هام بارون شبنم نداره زخم دلم مرحم من حسن بن علی هستم غریب‌ترین آدم عالم آقام آقام ای آقام   موی سیاه نمانده به روی سرم بغضم تو گلو هی فرو می‌برم حتی یک چاه ...