یک استاد اخلاق گفت: پیامبر(ص) می‌فرماید: هرکلامی شروع می‌شود اگر نام خدا ابتدایش نباشد و درود بر من و خاندانم در پی آن نباشد، این کلام مقطوع، ناپایدار و دُم بریده است.
حجت‌الاسلام علوی تهرانی گفت: خداوند در یکی از وحی‌هایش به حضرت داود می‌فرماید: «ای داوود! همچنان که نزدیک‌ترین مردم به خداوند انسان‌های متواضع و فروتن هستند، دورترین مردم از خداوند نیز متکبران‌اند.»
علوی تهرانی بیان داشت: انسان اگر خود را در محضر خداوند ببیند نه تنها تلاش می‌کند گناه نکند بلکه از افکار گناه آلود نیز اجتناب می‌کند و همواره مراقب است شیطان او را مورد وسوسه قرار ندهد.
پیامبراکرم(ص) در برابر رسالت خویش هیچ مزدی از مردم درخواست نکرد و تنها خواسته ایشان مودت مسلمانان با اهل بیت(ع) بود که خداوند متعال نیز راز قرب الهی را مودت ذوی القربی قرار داد.
ما که نگاه به آخرت داریم و حیات اصلی و زندگی جاودانه را در آخرت دنبال می‌کنیم، به خوبی می‌دانیم که آخرت در گرو سعی و تلاش در دنیاست و تنها فرصت سعی و تلاش برای یک عملکرد خوب، دنیاست.
سالک الی الله در دعای روز ۲۵ ماه رمضان از خدای متعال این درخواست را دارد؛ بارالها مرا در این ماه دلبسته اولیائت و دشمن دشمنانت قرار ده و آراسته به راه و روش خاتم پیامبرانت قرار ده.
اطاعت خدا و نافرمانی نکردن او در واقع همان ایمان است و سالک الی الله در فرازی ازدعای روز ۲۴ ماه رمضان توفیق بر ایمان را از پروردگار درخواست می کند که باید بداند راه رسیدن به توفیق الهی چیست؟
پروردگار هیچ عملی را از کافر و مشرک و منافق نمی‌پذیرند، کار با منت را نمی‌پذیرند، اعمال با ریا را نمی‌پذیرند و عمل بدون ولایت اهل بیت پیامبر (ص) را هرگز قبول نمی‌کند.
دوستی مسئله‌ای با اهمیت است و نباید بدون ملاک، فردی را به عنوان دوست انتخاب کرد یا به طور تصادفی کسی را به عنوان دوست گرفت چرا که تأثیر دوست ناگهانی و ملموس نیست بلکه تأثیر آن تدریجی است.
عفاف در دعای امروز به حسب ظاهر به معنای کنترل غریزه جنسی است و برای رعایت پاک‌دامنی و عفت، لازم است سَتر رعایت شود. ستر به معنی پوشیده بودن هر انسانی اعم از زن و مرد است.
کسی به مقام قرب نمی رسد مگر اینکه متخلق به اخلاق الهی شود و بتواند صفات جمال و جلال خدا را در خود به وجود آورد. هرچه تجلی صفات خداوند در انسان بیشتر شود، آدمی به قرب الهی نزدیک تر می شود.
گناه و خطا مانع رشد و کمال انسان است و معصیت بین خداوند و بنده‌اش فاصله می‌اندازد و اگر بنده توبه کند این فاصله برطرف گردد در غیر این صورت از خیر و سعادت دور می شود.
چه خواری و ذلتی بالاتر از اینکه خدای ارحم الراحمین که دارای تمامی صفات مهر و عطوفت است در قیامت این چنین با کسی برخورد کند؛ نه نگاه کند نه حرف بزند و نه ببخشد. چه ذلتی بالاتر از این؟
در دعای چهارم ماه رمضان از پیشگاه خداوند متعال نیرومندی در برپایی فرمان‌های الهی، چشیدن حلاوت و شیرینی یاد خدا، توفیق در سپاسگزاری نعمت‌ها و محفوظ ماندن و مصون بودن از حوادث درخواست می شود.
