در زمان امام حسین علیه السلام مسمانان سه دسته بودند: دسته اول با امام بودند و نماز بندگیشان را با ایشان خواندند که تعدادشان خیلی کم بود.دسته دوم نمازشان را پشت سر یزیدبن معاویه خواندند که آمارشان خیلی زیاد نیست و دسته ی سوم که تعدادشان بسیار است ، سرگردانند و امام ندارند، به اصطلاح نماز زندگیشان را فرادی می خوانند و تماشاچی هستند.