شعر/ غرق اجابت کن دعای مضطرم را
علی گُلی حسین آبادی
وارث:
باید ببینی این دل شعله‌ورم را
دلتنگیِ گُل‌کرده در چشم ترم را
باید ببینی قطره‌قطره شعر باران
تَر می‌کند وقتی نباشی دفترم را
من موج بی‌تابم که در طوفان غیبت
بر صخره‌ها هر روز می‌کوبم سرم را
از سامری می‌ترسم و نیرنگ‌هایش
یعنی نمی‌بینم امام آخرم را؟
من واژه‌های مضطر امن یجیب‌ام
غرق اجابت کن دعای مضطرم را
افزودن دیدگاه جدید