روایات شهادت امام زمان(عج) مخالف قرآن است / هیچ ناصالحی در حکومت امام حضور ندارد

حجت‌الاسلام والمسلمین غلامرضا بهروزی‌لک، استاد دانشگاه باقرالعلوم(ع)،  ۱۶ اردیبهشت‌ماه در ادامه مباحث «حکومت جهانی موعود در قرآن کریم» گفت: در آیه ۱۰۵ سوره انبیاء «وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ» خداوند به انسان‌های صالح وعده حتمی داده و حکم کرده تا حکومت صالحان در روی زمین محقق شود.

وی افزود: در عربی حرف «لام» برای تأکید است و «قَدْ» هم باز تأکید مجددی بر موضوع است؛ زَبَر هم به معنای نوشتن است و به الواح نوشته شده زبور می‌گفتند. در این آیه اشاره به زبور داود(ع) کرده است. در مورد «الارض» هم گفته شد که بیانگر کل کره زمین است. البته این در صورتی است که الف و لام را جنس بگیریم، ولی اگر الف و لام را عهد بگیریم، نیازمند قرائن و شواهد است که اطلاق و تکرار در قرآن موید آن است که در اینجا مراد از زمین عام و کل این کره است.

بهروزی‌لک تصریح کرد: در مورد الذکر هم در روایتی از امام صادق(ع) آمده است که ذکر، نزد خدا است، یعنی در لوح محفوظ در درگاه الهی وجود دارد، همان طور که قرآن فرمود: «و لَا رَطْبٍ وَلَا يَابِسٍ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُبِينٍ»؛ در اینجا قرآن فقط به وعده صالحان در زبور و ذکر اشاره کرده ولی در اوستا، تورات و انجیل و کتب انبیاء گذشته هم این مطلب وجود دارد که بیانگر اراده قطعی الهی است.

استاد دانشگاه باقرالعلوم(ع) با اشاره به(يَرِثُهَا) وراثت در ادبیات عرب، تصریح کرد: وراثت به معنای آن است که فردی از دنیا برود و میراث او به وارثان برسد، یعنی جمع میان وارث و مورث ممکن نیست، لذا آیه موید آن است که حضور غیرصالحان در حکومت صالحان در زمان امام مهدی ممکن نیست و همه آنان از بین خواهند رفت؛ در زبور هم تصریح شده که صالحان وارث و شریران از بین خواهند رفت.

بهروزی لک اضافه کرد: در مزامیر در آیات ۲۸ و ۲۹ آمده که نسل شریران ریشه‌کن و نیکان زمین را به ارث خواهند برد. لذا جا دارد که این مطلب را جدی بگیریم که جامعه موعود فقط جامعه صالحان است و ترکیبی از افراد صالح و طالح نیست.

وی ادامه داد: در اذهان عمومی این مسئله مطرح است که امام زمان به شهادت می‌رسند؛ این مسئله نافی حکومت مطلق صالحان و وجود افراد غیر صالح در حکومت صالحان است که در تضاد با قرآن خواهد بود و با آیه سازگاری ندارد.

استاد حوزه تصریح کرد: در پاسخ به این مسئله باید بگوییم، شهادت امام زمان به هیچ وجه در قرآن مطرح نیست و حتی روایاتی هم که بیانگر شهادت امام باشد، نداریم، ولی در کتب اهل سنت بدون اشاره به روایات خاص و مستند گفته شده که پیرزنی مهدی را به شهادت می‌رساند و در کتب شیعی معاصر هم تا حدی این مطلب وجود دارد، ولی کتب روایی قدیمی ما چنینی چیزی را ندارد.

بهروزی‌لک تصریح کرد: آیه ۵۵ سوره نور «... وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا» هم مخالفت صریحی با شهادت امام زمان دارد؛ زیرا آیه تصریح دارد که حکومت موعود، امن است، بنابراین وجود افراد ناصالح ممکن نیست. البته به فرض آنکه روایت هم وجود داشته باشد که نیست در بحث ارزش‌سنجی باید با قرآن بسنجیم که مشاهده شد روایات بیان شده مخالف قرآن است.

استاد دانشگاه باقرالعلوم(ع) با بیان اینکه کشته شدن رئیس یک جامعه نشانه نا‌امنی در حد بالا است، اظهار کرد: این مطلب قرینه بر این است که حکومت موعود کاملا امن است و چنین چیزی ممکن نیست که کسی بتواند رهبر آن جامعه را به شهادت برساند، همچنین قاعده استخلاف به معنای آن است که غیرصالحان در جامعه موعود باقی نخواهند ماند.

وی با اشاره به آیه ۳۰ سوره بقره «وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً قَالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ»، افزود: خدا وقتی آدم را روی زمین خلیفه قرار داد، فرشتگان سؤال کردند که چرا آدمی را که خونریز و اهل فساد است خلیفه قرار می‌دهی؛ او چگونه لایق این کار است و خدا پاسخ داد که إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ؛ از سیاق آیه معلوم می‌شود که خدا به جامعه موعودی اشاره دارد که در آن خونریزی و قتل و نا‌امنی نباشد.

بهروزی‌لک در پاسخ به این سؤال که اگر شریران از بین می‌روند، آیا با اراده انسان منافات ندارد، بیان کرد: ما معتقدیم که حتی عصمت پیامبر و ائمه هم به معنای نفی اراده نیست، بلکه به معنای آن است که خدا ملکه‌ای در وجود آنان قرار داده است که به سمت گناه نمی‌روند، نه اینکه امکان آن را نداشته باشند؛ جامعه صالحان هم جامعه جبر نیست و انسان‌ها با تلاش خودشان از معصیت پرهیز خواهند کرد؛ گناه سازمان یافته در آن نخواهد بود، ولی خطا مانند برخی تصادفات رخ می‌دهد.

این استاد حوزه با اشاره به اینکه براساس آیات قرآن، عداوت و بغض میان یهود و نصارا تا روز قیامت وجود دارد، تصریح کرد: این مسئله در آیه ۶۴ مائده «...وَأَلْقَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ...» بیان شده که باز با آیات دیگر در تضاد است، لذا باید پاسخ درخوری داشته باشیم و آن اینکه وقتی مجموعه آیات قرآن را در این موضوع ناظر به یکدیگر تفسیر کنیم، یوم القیامة را زمان قیام امام می‌دانیم، یعنی عداوت آنان تا زمان حکومت امام وجود دارد؛ این نظر در نزد برخی مفسران از جمله در نظرات آیت‌الله جوادی آملی وجود دارد.

وی همچنین به لقب اباصالح برای امام اشاره و اظهار کرد: در متون روایی این کنیه را برای آن حضرت نداریم و کنیه و لقب مشهور همان مشابهت اسم و کنیه ایشان با پیامبر (محمد) است. این صفت در چند سده اخیر مطرح شده و کسانی مانند علامه مجلسی و مکارم به توضیح آن پرداخته‌اند که اباصالح به معنای همراه صالحان و رهبر آنان است.

منبع: ایکنا