مطیعی؛ داره کم کم رو تموم شهر غبار غم میشینه

داره کم کم رو تموم شهر، غبار غم میشینه

نداره لطف و صفا دیگه، بدون تو مدینه

نگاه زهرا پر از اشکه، تو لحظه های آخر

چه غربتی سهم ما میشه، تو شهر بی پیمبر

تویی تنها دلخوشی ما، پشت و پناه حیدر آه

به فکر دل دخترت هم باش

تمومی نداره غم و اشکاش

می بُردی منو با خودت ای کاش آه

خدا میدونه بعد تو بابا

چه غمهایی میشه نصیب ما

می مونه علی یکه و تنها

خداحافظ ای پدر جان

تو بارون گریه های من، بار سفر رو بستی

میون اشک و دعای من، بار سفر رو بستی

چقد بابا سخت و سنگینه، ماتم بی تو بودن

مصیبتی که اگه میشد، نصیب روز روشن

شبیه شب میشد از غصه، ای صبح روشن من آه

من و غربت و داغ تنهایی

من و حسرت و ناشکیبایی

رسیده به این دل چه غمهایی آه

بهار دل من خداحافظ

قرار دل من خداحافظ

نگار دل من خداحافظ

خداحافظ ای پدر جانم