امام باقر(ع) در جهت پاسداری از جان مردم در دوران خفقان سیاست تقیه را در پیش گرفت

باقرالعلوم لقب امام پنجم است. امام باقر(علیه السلام)، در سال 57 هجری در شهر مدینه، دیده به جهان گشود. درباره روز ولادت ایشان بین تاریخ نویسان اختلاف نظر وجود دارد؛ برخی آن را اول ماه رجب و برخی سوم ماه صفر می دانند. از مهم ترین امتیازات امام باقر علیه السلام که زمان، زمینه آن را فراهم کرد، این است که حضرت بنیانگذار انقلاب فرهنگی و نهضت علمی شیعه و بلکه اسلام شمرده می شود.

اعظم سهرابیان  با گرامیداشت ولادت امام محمد باقر(ع) اظهار داشت: حضرت باقر(ع) به عنوان پنجمين ستارة پرفروغ ولايت و امامت در سال سال 57 هجري در شهر مدينه چشم به جهان گشود.
این کارشناس امور سیاست اسلامی افزود: باقرالعلوم(ع) در علم، زهد، عظمت و فضیلت سرآمد بنی‌هاشم بود و احادیث فراوانی در زمینه‌های مختلفی همچون فقه، توحید، سنت نبوی، قرآن و اخلاق از او نقل شده است.

وی بیان کرد: ایشان او جنبشی علمی پدید آورد که در دوره امامت فرزندش امام صادق(ع) به اوج خود رسید و شمار اصحاب و شاگردان او را 4 هزار و 620 تن برشمرده اند.
سهرابیان عنوان کرد: تدوین دیدگاه‎های شیعه در رشته‌های گوناگون همچون اخلاق، فقه، کلام و تفسیر از دوران امامت امام باقر(ع) آغاز شد و در واقع جنبش علمی امام باقر(ع) یکی از شیوه‌های مهم ایشان در ارتقای آگاهی و بصیرت پیروان اهل بیت(ع) بود.

وی تصریح کرد: ابن حجر هیتمی می گوید:ابوجعفر محمد باقر، به اندازه ای گنج های پنهان علوم، حقایق احکام و حکمت ها و لطایف را آشکار نموده که جز بر عناصر بی بصیرت یا بد نیت، پوشیده نیست و از همین روست که وی را «باقر العلم» یعنی شکافنده علم و جامع آن و برپاکننده پرچم دانش خوانده اند.
این استاد دانشگاه گفت: ایشان در زمانی رهبری شیعیان را بر عهده گرفت که خلفای بنی مروان اقتدار بسیار زیادی در سراسر امپراطوری جهان اسلام داشتند و بسیاری از سیاست داخلی را بر عهده کارگزاران نهاده بودند که فشارهای زیادی به شیعیان می‌آوردند.

وی افزود: از این رو امام باقر(ع) در جهت پاسداری از جان مردم در دوران خفقان سیاست تقیه را در پیش گرفت، ایشان بیشترین فعالیت را در رسیدن به کارهای فرهنگی و گسترش علوم اهل بیت (ع) متمرکز کردند و در جهت برای تثبیت فرهنگ تشیع قدم های بزرگی برداشتند.
سهرابیان در خصوص برخی از ویژگی‌های این امام همام اظهار داشت: ایشان در گشاده رویی و بخشندگی و راستگویی و بندگی زبانزد بود و بسيار ذكر خدا می گفت و صبر و حلم از بارزترين صفات ايشان است و علم و دانش امام باقر(ع) نیز بر هیچ کس پوشیده نیست.
منبع: شبستان