شعر آیینی/ هذا حسین میشنوم از تمام دشت
این قصیده تازه عاشورایی به شرح زیر است:
این بوی سیب از نفحات بهار کیست؟
افشان به باد این ورق از لاله زار کیست؟
خونین پرند در فلق این سینه سرخها
این باغ لاله در شفق آیینه دار کیست؟!
شط فرات محو کدامین حماسه است
با من بگو که گردش او بر مدار کیست؟
با من بگو که بر افق سرخ شامگاه
منظومه ای ستاره دنباله دارکیست؟
آتش میان وسعتی از ارغوان چه کرد
پرپر میان بادیه باغ انار کیست؟
هنگامه در چکاچک تیغ از کدام سوست؟
خوننامهها نوشته به خط غبار کیست؟
با من بگو که علقمه در موج خیز اشک
چشمش هنوز بر گذر انتظار کیست؟
یامهبط دمایی یاشاطی الفرات...
درخیمه گاه، زمزمه ی بی قرار کیست؟
در خون نشسته دیده ای اینسان هلال را
چشم ستارگان همه سمت مزار کیست؟
بر طف کدام قافله آیا درنگ کرد
آن سو شمیم نافله اشکبار کیست
این سان به دشت، هلهله سربدارها
پنهان به پرده، معجزه آشکار کیست؟
هذا حسین میشنوم از تمام دشت
یارب دلم به ولوله در رهگذار کیست؟
سرها به دشت محوسماع ستارگان
بامن بگو که «برحسب اختیار» کیست؟
هرسو قصیدههای معلق هبوط کرد
درهای وهوی، این غزل آبدار کیست؟
هیهات اگر که کسوت ذلت به تن کنیم
چون شب چراغ، این کلمات قصار کیست؟...
در دل مرا حسینیه امشب که آفرید؟
با روضه ای شقایق اشکم نثارکیست؟