جلسۀ درس اخلاق آیت الله ضیاء آبادی برگزار شد + گزارش تصویری

در آیۀ 103 سورۀ مبارکۀ کهف خداوند خطاب به پیغمبر اکرم صلوات الله علیه می فرماید به این مردم بگو آیا میخواهید شما را با خبر کنم و آگاهتان کنم از وضع و حال کسانی که زیان کار ترین مردم در در دنیا هستند، کسانی که در این دنیا سرمایه ای برای تجارت آورده اند ولی زیان بسیار فراوان کرده اند، راه زندگی را گم کرده اند، هم مقصد را اشتباه گرفته اند و هم راه را اشتباه می روند، اینها زیان کار ترین مردم اند.

نکند که همۀ ما مشمول این آیه باشیم؟ ما در این دنیا با خود سرمایه آورده ایم، سرمایۀ ما عمر ما است، این قوای جسمی و فکری ما، عقل ما، روح ما، هوش ما، اینها سرمایه های ما هستند، در چه را هی سرمایه هایمان را صرف می کنیم؟

ما با خود سرمایه ای در این دنیا آورده ایم که با هر لحظه اش می توانیم به درجات عالی قرب خداوند برسیم، درجاتی که تمام نیروهای ما باید در آن صرف بشوند تا به مقام قرب خدا برسیم. بشر امروزی که با خودش این سرمایه را دارد و راه را گم کرده است همه را صرف زندگی مادی و دنیایی اش می کند، در مقابل آن بهشتی که خداوند وعده کرده است این زندگی دنیای ما ارزشی ندارد.

توجه به این نکته لازم است که انسان فطرتاً کمال طلب است و می خواهد به کمالی برسد که همیشه باشد، بشر امروز در این دنیا این جان کمال طلب خود را آورده است و به دنبال زندگی مادی افتاده است، جان انسان کمال می طلبد اما کمالی که همیشگی است و این در دنیا نیست، در دنیا کمال همیشگی نیست همه چیز فانی است، کمال همیشگی مخصوص آخرت است.

خداوندی که انسانی خلق کرده است که کمال مطلق می جوید حتما این کمال بی پایان را خلق کرده است، طلب نامحدود به او داده است، اگر مطلوب نامحدود به او ندهد که خلاف حکمت عمل کرده است و کار لغوی صورت گرفته است. خداوند فرموده است که من شما را برای عالم دیگری خلق کرده ام، عالم دیگری برای شما خلق کرده ام که آنچه نور چشم شما را روشن می کند آنجا است. در حدیث قدسی داریم که "اَعْدَدْتُ لِعبادی الصّالِحینَ ما لا عَین رَأتْ وَلا اُذُن سَمِعَتْ وَلا خَطَرَ عَلی قَلْبِ بَشَر" خداوند می فرماید چیزهایی آفریده ام که نه چشمی دیده و نه گوشی شنیده و نه به عقل کسی خطور کرده است. در این دنیا شما نمی فهمید که آن عالم چه چیزی است.

به بچه ای که در رحم مادر است نمی شود فهماند که دنیا چیست، نمی شود به او گفت که دنیا زمین دارد، آسمان دارد، خورشید و ماه دارد او اصلا اینها را نمی فهمد، تا زمانی که به دنیا بیاید و ببیند. ما هم همین گونه هستیم، الآن دنیا مثل رحم مادر برای ما است، نمی توانیم بفهمیم که بعدا چه خواهد شد. اگر نوزاد زبان داشت در همان رحم مادر از خدا می پرسید که دست و پا را برای چه به من داده ای؟ من اینجا دست و پا نمی خواهم، نمی فهمد که دنیا دیدنی ها و شنیدنی هایی دارد که اینجا نمی توان آن را فهمید.

این دنیا هم برای ما همین گونه است، نمی توانند به ما بفهمانند که لقاء الله چیست، دیدار خدا یعنی چه؟ حیات ابدی یعنی چه؟ اینها را نمی فهمیم چون مانند نوزاد در رحم مادر هستیم و درکمان ضعیف است. نمی شود آخرت را در دنیا برای مردم معنا کرد. ما درک نمی کنیم که خدا ما را برای چه آفریده است؟ خداوند می فرماید ای انسان تو را برای خودم خلق کرده ام.

پس ما نمی توانیم آخرت را درک کنیم تا زمانی که برسیم به آنجا و خودمان را آماده کنیم، امام علی علیه السلام فرموده است که شما در دنیا نمی توانید آخرت را بفهمید.

راه را خود قرآن به ما نشان داده است، طبق برنامه ای که قرآن داده است عمل بکنیم به واجبات و محرمات عمل کنیم تا به لقاء الله برسیم. ما هم عقل داریم و هم وحی پیامبر صلوات الله علیه به ما رسیده است، عقل گفته است که خالق دارم، خالق من پیغمبر صلوات الله علیه را فرستاده است و او وحی داده است که روشن بیان شده است. با عقل فهمیده ایم که خالق و رازق داریم و او از طریق وحی برای ما برنامه فرستاده است، برنامه همین است که به واجبات عمل کنیم، محرمات را ترک کنیم، حرام مرتکب نشویم، اینها را عمل کنیم به آن مقام می رسیم.

گاهی بعضی ها می گویند که ما چه کنیم تا امام زمان علیه السلام را دوست بداریم و محبوب ما باشد؟ و ما هم محبوب امام زمان علیه السلام باشیم؟ یک برنامه بیشتر لازم نیست، فقط خدا دوستی لازم است، آن کسی که به من چشم و عقل و گوش داده است باید او را دوست بداریم، در دنیا محبوب ما یکی بیش نیست و او خالق ما است، من باید خالقم را دوست بدارم و از او بخواهم. خداوند فرموده است که راهش این است که پیغمبر صلوات الله علیه را دوست بداری، پیامبر مخلوق من است و من انتخابش کرده ام، به هرچه می گوید عمل کنید و ما هم باید قبول کنید.

پس اول محبوب ما باید خالق ما باشد، و او گفته است که اگر می خواهید به من برسید باید از راه دوستی پیامبر صلوات الله علیه و امام زمان علیه السلام بیایید. " قُلْ إِن كُنتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللّهُ" خداوند به پیامبر صلوات الله علیه فرموده است به این مردم بگو اگر شما واقعا دوست دار خدا هستید از من تبعیت کنید، من پیغمبر او هستم.

خداوند می فرماید اگر مرا دوست دارید طبق برنامه ای که به پیامبر داده ام عمل کنید آن وقت محبوب من می شوید. اگر خدا شما را دوست بدارد پیغمبر صلوات الله علیه و امام زمان علیه السلام هم شما را دوست خواهند داشت. اگر کسی خدا را دوست بدارد همۀ دلها با او مهربان می شود.

ما مدعی هستیم که به واجبات عمل می کنیم، اما باید باورمان بشود در عین حالی که موحد هستیم، مشرکیم. خداوند در قرآن فرموده است" و ما یومن اکثرهم بالله الا و هم مشرکون" اکثر این مردمی که ایمان به الله دارند مشرک هستند. شرک در اطاعت، در اطاعت برای خدا شریک قرار داده اند. مشرک هستیم برا اینکه از هوای نفس اطاعت کرده ایم، یعنی هوای نفس را شریک خدا قرار داده ایم.

گناه نکنیم تا محبوب خدا و ائمه علیهم السلام بشویم، غیر از این راه، راه دیگری نیست. 

در ادامۀ این مراسم ذاکر اهل بیت علیهم السلام حاج آقا محشور به روضه خوانی پرداختند.