حجت الاسلام خزاعی: باور نکرده ایم که همه کاره ما اهل بیت(ع) هستند! +گزارش تصویری

وارث: مراسم قرائت دعای کمیل به مناسبت شب لیله الرغائب با سخنرانی حجت الاسلام خزاعی و مداحی ذاکرین اهل بیت علیه السلام حاج محمدرضا طاهری و کربلایی حسین طاهری در هیئت مکتب الزهرا سلام الله علیها برگزار شد.

در ادامه متن سخنان حجت الاسلام خزاعی را می خوانید:

زمانی که کوهنوردی می خواهد کوهی را فتح کند ناچارا باید از پایه کوه شروع کند و به دامنه برسد و سپس به کوه صعود کنند. قلۀ عبادت ماه رمضان است و برای رسیدن به آن که زحمت بسیار دارد باید کوه پیمایی کرد. ماه رجب و شعبان همانند دامنۀ کوه برای رسیدن به قله است. هر کسی که این مقدمه را به خوبی طی کند، قله را هم به خوبی می تواند بپیماید. اما اگر کسی بیخیال باشد، نمی تواند یک شبه راه 60 روز را بپیماید. عظمت رجب و شعبان برای خود مستقل است ولی وجهی هم برای شرافتش مشخص شده است که آن هم برای ماه رمضان است.

قدر این شب ها را بدانیم که فرصت ها همانند ابر می گذرد و دیگر نمی توانیم آن را بازگردانیم؛ هر ابری که گذشت، باز نمی گردد. شب لیلة‌الرغائب پارسال تا امسال بسیار زود گذشت. گذر عمر غیر قابل باور است. قدر دانستن انسان به چیست؟ نه به نماز و دعا است و نه به روزه. این ها ظاهر کاری است برای باطنی! نباید غرق در این زمینه ها شویم. این کارها خوب است ولی پوسته است. این نماز و روزه پوسته ای است برای رسیدن به مغز عبادت.

شخصی خدمت امام صادق علیه‌السلام رفت و عرض کرد: شخصی از شما روایتی نقل می کرد، مبنی بر اینکه مظهر تام آیۀ " مالک الیوم الدین " امام علی علیه‌السلام است؛ یعنی مالک یوم دین اصالتاً برای خداست ولی خداوند امر را تفویظ کرده است به امیرالمومنین علی علیه‌السلام. آیا چنین چیزی درست است؟ حضرتعلیه السلام فرمود: بله این کلام ماست. گفت: شنیدم که آن فرد می گفت: هر کسی بخواهد از صراط عبور کند باید رسید و قبضی در دست داشته باشد که امیرالمومنین علی علیه‌السلام آن را امضا کرده باشد. آیا درست است؟ فرمودند: بله. گفت: حتی انبیا هم برای عبور از صراط باید این امضا را داشته باشند. درست است؟ فرمودند: بله. حتی خاتم الانبیا صلی‌الله علیه وآله وسلم .

پیامبر صلی‌الله علیه وآله وسلم برای اینکه می خواستند وارد خانۀ امام علی علیه‌السلام شوند اجازه می گرفتند؟ همه اجازه می گرفتند، چون آنجا ملک امام علی علیه‌السلام بود. غیر از این هم باشد پیامبر صلی‌الله علیه وآله وسلم اجازه داشتند وارد هر خانه ای بشوند؟ سورۀ احزاب خلاف این موضوع را می گوید، می فرماید: پیغمبر! قبل از ورودت به هر خانه ای سلام کن و اگر جوابی شنیدی یعنی اذن ورود داری، در غیر این صورت وارد نشو.

کل ملک زمین برای حجت زمان است. اما اعتباراً به نام فلانی است. تمام دارایی های عالم اینگونه است. تمام زمین برای پیامبر صلی‌الله علیه وآله وسلم است اما خداوند تمام امور معاد را به دستان امام علی علیه‌السلام تفویظ کرده است و همه باید تبعیت کنند. وقتی یک نفر مجری شد همه باید تبعیت کنند. الان ولی فقیه یک نفر است و همه باید تبعیت کنند و شوخی بردار نیست.

مالک یوم الدین، به دستان امام علی علیه‌السلام سپرده شده است. از تمام این عبادات و شب ها باید به روح عبادت رسید. حضرت علیه السلام فرمودند: معرفت و ولایت اهل بیت علیه‌السلام، بقیۀ چیزها سرکاری است. منظور نماز و روزه نیست. بقیۀ اموری که از آن صحبت می شود، پیچ و تاب است. سر منزل مقصود این است که معرفت من نسبت به اهل بیت علیه‌السلام اضافه شود.

آخر ماه مبارک رمضان مسلمانان دو دسته اند. عده ای هستند که با روزه گرفتن به کفر و تاریکی و نفاقشان اضافه می شود. الان من روزه می گیرم، آن وهابی های کثیف هم روزه می گیرند. قرآن می فرماید: " روزه گرفتن این افراد ظلمتشان را زیاد می کند. " چون رکن اساسی که ولایت اهل بیت علیه‌السلام است، را ندارد. هر کس بهتر و بیشتر به عمق معرفت اهل بیت علیه‌السلام دست پیدا کند، سعادت دنیا و آخرتش بیشتر می شود.

امشب را به اشتباه " شب آرزوها " می گویند. رغائب جمع رغیبه است و یعنی میل و رغبت. شب میل پیدا کردن به غفران پروردگار است. شب میل پیدا کردن به تصمیم توست، شب میل پیدا کردن به نزدیکی خداوند متعال است. در این شب میل پیدا می شود به اینکه چون ماه رجب حلول پیدا کرده است و آغاز فصل بندگی است، برای اینکه بخواهم این مسیر را بهتر طی کنم باید ابتدا استارتی قوی بزنم. اولین شب جمعۀ ماه رجب زمان استارت زدن است؛ که بسیار زیبا دل را پاک کنم و شست و شو دهم که بتوانم از ماه رمضان آنطور که باید و شاید بهره ببرم. بهره از چی؟ از ولایت اهل بیت علیه‌السلام که حقیقت عبادت است.

کمیت نمازی که اقامه می کنیم، مهم نیست. کیفیت آن مهم است. چطور خوانده می شود؟ تمام علما می گویند: "کوتاه ولی با توجه باشد."

آدم متحیر میماند که سورۀ حمد، اهل بیت علیه‌السلام را وصف می کند! معاویه پای درس ابن عباس رفت. در آن جلسه جز روایات مطمئنه چیز اضافه تری نگفت، وقتی جلسه تمام شد نزدش رفت و گفت: شنیدم که از علی علیه‌السلام تعریف و تمجید می کنی! گفت: نه. من تفسیر قرآن می کنم. گفت: کدام آیات را برای مردم می خوانی و تفسیر می کنی؟ آیاتی که در شأن امام علی علیه‌السلام بود را خواند و گفت: این آیه! مگر جز این است که این آیه در شأن امام علی علیه‌السلام است؟ معاویه گفت: خب آیۀ " اذا زلزلة ... " را برای مردم بخوان! گفت: چند جلسۀ پیش خواندم. گفت: تفسیرش چه بود؟ گفت: روایتی مشهور. در مدینه زلزله ای آمد و همه مردم متوالی شدند و از خانه ها بیرون آمدند و دیدند مولا امیرالمومنین علی علیه‌السلام از خانه بیرون آمده است و با پا بر زمین زد و فرمود: اباتراب به تو دستور می دهد که آرام بگیر. این آیه در شأن روز معاد است. روز معاد که زمین و زمان میلرزد اباتراب است که اختیار زمان و زمین را به دست دارد. تمام امور عالم همین گونه است.

مقام رضایی که از آن بحث می شود، چیست؟ که امام حسین علیه‌السلام در گودی قتله گاه می فرمایند: "خدایا راضی به رضایت هستم" این با دعا کردن های ما منافات دارد. من می گویم: خدایا به من خانه و پول و ماشین بده! (حالا مسائل اخروی و دنیوی) این با مقام رضا مشکل دارد! پس این همه به دعا کردن سفارش شده است یعنی دعا نکنیم؟ چرا دعا کنید ولی احسن آن را انجام دهید.

دعاهای اهل بیت علیه‌السلام را نگاه کنید! جایی دیده اید که امام سجاد علیه‌السلام بفرمایند: خدایا به من مرکب و خانه بده؟ هیچ جا پیدا نمی کنید. فقط می گوید: "در معیشت من به لطف و برکتت فراخی ایجاد کن."

امام علی علیه‌السلام همه کارۀ کائنات است اما باورش در سینۀ من برای من گره گشاست. باور نکرده ام که پدر من و همه کاره ام امیرالمومنین علی علیه‌السلام است. همه کارۀ من اهل بیت علیه‌السلام است، باورش نکرده ام. آنها دنیا را می چرخانند. کسی کاره ای نیست. اگر این باور در قلب من درست شود و دیدم را نسبت به حضرت علیه السلام درست کنم، خیلی از مسائل حل می شود.

حالا امشب چگونه دعا کنم؟ یا امیرالمومنین علی علیه‌السلام مگر شما پدر من و همه کارۀ کائنات نیستید؟ شما برایم دعا کن. من نمیدانم چه می خواهم و چه چیزی برایم صلاح است. از کجا معلوم چیزهایی که می خواهم مرا از دامان تو نیندازد؟ حتی کربلایی که می خواهم.

در ادامه این مراسم؛ ذاکرین اهل بیت علیه السلام حاج محمدرضا طاهری و کربلایی حسین طاهری به مداحی پرداختند.