امام خمینی(ره) آخرین ماه رمضان عمرشان را چگونه گذراندند/ اشعار امام درباره ماه رمضان
سیره امام راحل در ماه مبارک رمضان و اهمیت ایشان به نماز، قرآن، دعا و روزه آن اندازه بود که باعث شد نه تنها نظر مسلمانان و مردم ایران بلکه تمام روشنفکران غربی را نیز جلب کند.
براساس کتاب «برداشتهایی از سیره امام خمینی(ره)» یکی از یاران ایشان از امام نقل میکنند که امام در این ماه شعر نمیخواندند و نمیسرودند و گوش به شعر نمیدادند و دگرگونی خاصی در زندگیشان ایجاد میشد، به گونهای که مدام قرآن تلاوت میکردند، دعا خوانده و به انجام امور مستحب میپرداختند.
همچنین در هنگام سحر و افطار نیز بسیار کم میخوردند، به طوری که خادمشان تصور میکردند ایشان چیزی نخورده است!
خود امامخمینی(ره) درباره ماه رمضان چنین سرودند:
ماه رمضان شد، می و میخانه برافتاد/عشق و طرب و باده، به وقت سحر افتاد
افطار به می کرد برم پیر خرابات/گفتم که تو را روزه، به برگ و ثمر افتاد
با باده، وضو گیر که در مذهب رندان، در حضرت حق این عملت بارور افتاد
*عبادت امام در ماه رمضان
بیشتر دوستان و آشنایان امام میگفتند که ایشان از جوانی به نماز شب علاقه داشت. از جمله مهمترین کارهای امام خمینی(ره) در ماه رمضان ، عبادت ایشان برای رسیدن به عشق الهی بود خودشان به صراحت میگفتند که در وادی عشق نباید عبادت را یک وسیله برای رسیدن به بهشت دانست.
حتی نزدیکانشان شاهد زمزمههای امام در ایام ماه مبارک و رکوع و سجودشان در تاریکی شب بودند، یکی از آنها نقل کرده بود که شب امام، لیلة القدر است. حتی نقل شده که در شهر نجف و آن گرمای طاقتفرسا، امام راحل ماه رمضانها را روزه میگرفت با اینکه در سنین پیری بود و ضعف شدیدی داشت و حتی تا نوافل را به جا نمیآورد، افطار نمیکرد.
شب زندهداری امام در ماه مبارک رمضان به طور ویژهای بود، یکی از محافظان بیت ایشان میگوید در یکی از شبهای ماه رمضان از جلوی اتاق امام میگذشته که متوجه شده صدای گریه زیاد میآید، تحت تأثیر قرار گرفته که چگونه امام با خدای خود راز و نیاز میکند.
آخرین ماه رمضان زندگی امام خمینی به اعتقاد ساکنان بیت شریف ایشان، با دیگر ماه رمضانها متفاوت بود، چرا که امام علاوه بر دستمال چشمی که برای پاک کردن اشکشان استفاده میکردند، حولهای نیز همیشه همراه داشتند تا هنگام نمازهای شب، استفاده کنند.
- پا به پاى آفتاب
- برداشتهایى از سیره امام خمینى(ره)
- هزار و یک نکته، حسین دیلمى،
- سیماى فرزانگان
/ف.م214