حجت الاسلام حائری زاده: اظهار نداری موجب کم شدن روزی می شود
وارث: مراسم شب هفتم ماه مبارک رمضان با سخنرانی حجت الاسلام حائری زاده و مداحی حاج سعید خرازی و دیگر ذاکرین اهل بیت علیهم السلام در حسینیه فاطمیون سلام الله علیها برگزار شد.
در ادامه بحث به هدایایی رسیدیم که باید برای دربان دوزخ آماده کنیم:
و هَدِیَّهُ مَا لَکَ أَرْبَعَهُ أَشْیَاءَ الْبُکَاءُ مِنْ خَشْیَهِ اللَّهِ وَ صَدَقَهُ السِّرِّ وَ تَرْکُ الْمَعَاصِی وَ بِرُّ الْوَالِدَیْن.
و هدیه ى دربان دوزخ هم چهار چیز است: گریه از ترس خدا، صدقۀ مخفى، ترک گناه، و خوشرفتارى با پدر و مادر؛
الْبُکَاءُ مِنْ خَشْیَهِ اللَّهِ
روایت داریم یک قطره اشک از خوف خدا دریاهایی از آتش را خاموش می کند. آتش جهنم گریه و خوف می خواهد.
خوف و خشیت متفاوت است. تنها زبانی که لغت مترادف ندارد عربی است. یک وقتی کودکی حرف گوش می دهد در اثر ترس از کتک خوردن که می شود خوف. برخی خدا را از ترس عبادت می کنند می شود خوف. بد نیست اما خشیت بالاتر است. یک زمانی کودکی که حرف پدر را به خاطر علاقه و کرامت پدرش گوش می دهد این می شود خشیت.
خشیت همان است که حضرت امیرالمومنین علیه‌السلام در خطبه همام می فرماید:" عظم الخالق في انفسهم و صغر ما دونه في اعينهم" «خدا را در دلهاي خود به عظمت شناختند و غير خدا در نظر اينها کوچک است »
مومن باید اهل بکا باشد. در مناجان ابوحمزه داریم: "اَعِنّي بِالْبُكاءِ عَلى نَفْسي"
شیخ جعفر شوشتری (ره) آنقدر برای حضرت اباعبدالله علیه‌السلام گریه کرده بودند که همیشه چشمانش پر از اشک بود.
گریه انواع متفاوتی دارد:
"إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُ الرَّحْمَن خَرُّوا سُجَّدًا وَبُكِيًّا"( مریم 58)
«هر گاه آيات [خداى] رحمان بر ايشان خوانده می شد سجده كنان و گريان به خاك می افتادند »
روایت داریم : خداوند از عزرائیل پرسید: آیا پیش آمده است که گریه کنی؟ گفت: بله 1بار خندیدم یک بار گریه کردم 1بار ترسیدم. دربازار مسلمانان بودم که به من امر کردی جان فلانی را بگیرم دیدم دارد کفش می خرد و به کفاش می گفت: کفش مرا طوری درست کن که 1سال استفاده کنم. خندیدم به حرف او که از ساده لوحی او بود. به من امر کردی زنی باردار در فلان بیابان است بروم و جانش را بگیرم منتظر شدم کودک را به دنیا بیاورد و جانش را گرفتم دلم به حال کودک سوخت و گریه کردم. به من امر کردی بروم وجان یک فقیه را بگیرم. رفتم و آنقدر نورش زیاد بود که بر نور من غلبه داشت، ومن ترسیدم. خطاب رسید عزرائیل آن کودک همان فقیه نورانی بود که من سرپرستی او را به عهده گرفتم.
روایت داریم خدا دو جا خنده اش می گیرد، یک بار جایی که همه جمع می شوند تا یک نفر را ببرند بالا و خدا می خواهد او را به زمین بزند و یک بار جایی که همه می خواهند یک نفر را به زمین بزنند و خدا او را بالا می برد و این است معنای "تُعِزُّ به مَنْ تَشَاءُ وَتُذِلُّ به مَنْ تَشَاءُ."
"جموع العین"از علائم شقاوت انسان است. که اشک چشمشان خشک شود.
اذن دخول به حرم معصومین علیهم السلام اشک چشم است. اگر اشک چشمتان نیامد به حضرت رقیه سلام‌الله‌علیها توسل کنید. اگر جاری شد وارد حرم اهل بیت علیه‌السلام شوید.
صَدَقَهُ السِّرِّ
در روایات عنوان صدقه علاوه بر دادن پول به فقرا و نیازمندان به هرنوع کار خیری که توفیق انجام آن را میابیم را در بر می گیرد.
"کُلُّ مَعْرُوفٍ صَدَقَة"«هر نیکی صدقه است.»
آسان گرفتن بر خانواده، اصلاح ذات غیر یعنی صلح ایجاد کردن بین دونفر صدقه است.
"کلام طیب صدقه"«کلام پاک صدقه است»
هر کلامی که خالی از فحاشی و ناسزا باشد صدقه است. کمک به ضعفا صدقه است. نوازش فرزندان صدقه است.
امام صادق علیه‌السلام می فرمایند: "واجبات را علنی و مستحبات را مخفی انجام بدهید."
صدقه دوگونه است آشکارا که دیگران تشویق شوند که خوب است و گاهی مخفی است. قرآن کریم می فرماید:
"إِن تُبْدُوا الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِيَ وَإِن تُخْفُوهَا وَتُؤْتُوهَا الْفُقَرَاءَ فَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ "(بقره271)
«اگر صدقه ها را آشكار كنيد، اين كار خوبى است و اگر آن را پنهان داريد و به مستمندان بدهيد، اين براى شما بهتر است.»
امام سجاد علیه‌السلام وقتی به فقیر کمک می کردند دست خود را می بوسیدند. سوال شد از حضرت که چرا می بوسید؟ فرمودند: چون قبل از اینکه فقیر این صدقه را دریافت کند خدا این صدقه را دریافت می کند و من که دستم در دست خدا بوده است آیا این دست قابل نیست که بوسیده شود؟
صدقه در شب ثوابش بیشتر از صدقه در روز است چرا که دیگر کسی نمی بیند و همچنین آبروی فقرا حفظ می شود.
اثار صدقه
1.
ریاکاری را از بین می برد.
2.
روزی را زیاد می کند. " فَهُوَ يُخْلِفُهُ"«من جای آنرا پر می کنم»مثل هرس کردن است.
در ماه رمضان صدقه بدهید که روایت داریم: 70 بلا رادور می کند.
از شرایط صدقه دادن این است که منت نگذارید." لا تُبْطِلُوا صَدَقَاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَالأَذَى"
تَرْکُ الْمَعَاصِی
باطن معصیت آتش جهنم است. و ترک آن هدیه مالک جهنم است.
در آثار وضعی گناه در "وسائل الشیعه" (ج 11 ص519 و 520 ) آمده است: امام سجاد علیه‌السلام فرمود: گناهانی هستند که در این دنیا خداوند آبرویتان را می برد از جمله:
1.
انسانی که وام بگیرد و در وقت مقرر برای پس دادن قصد کند که پس ندهد.
2.
اسراف کردن، بخل ورزیدن بر اهل و ایال، اهانت به متدینین، بد اخلاقی و سوء خلق، کم صبری، تنبلی کردن
برخی گناهان روزی را کم می کند.
1.اظهار نداری نکنید که موجب کم شدن روزی می شود.
2.نماز عشا و صبح را نخواندن موجب کم شدن روزی می شود.
3.حقیر شمردن نعمت. نگویید قابل نبود بگویید آنطور که می خواستیم نشد.
4. شکایت کردن از خدا.
روایت داریم:" اللهم اغفر لی الذنوب التی تحبس قطر السماء."«خدایا ببخش آن گناهانی را که موجب نیامدن باران شد»
بِرُّ الْوَالِدَیْن
احترام و نیکی به والدین 4 آیه داریم در قرآن:
1.
"وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ لاَ تَعْبُدُونَ إِلاَّ اللّهَ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَقُولُواْ لِلنَّاسِ حُسْنًا وَأَقِيمُواْ الصَّلاَةَ وَآتُواْ الزَّكَاةَ ثُمَّ تَوَلَّيْتُمْ إِلاَّ قَلِيلًا مِّنكُمْ وَأَنتُم مِّعْرِضُونَ "(بقره 83)«و چون از فرزندان اسرائيل پيمان محكم گرفتيم كه جز خدا را نپرستيد و به پدر و مادر و خويشان و يتيمان و مستمندان احسان كنيد و با مردم [به زبان] خوش سخن بگوييد و نماز را به پا داريد و زكات را بدهيد آنگاه جز اندكى از شما [همگى] به حالت اعراض روى برتافتيد »
2.
"وَاعْبُدُواْ اللّهَ وَلاَ تُشْرِكُواْ بِهِ شَيْئًا وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَبِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَالْجَارِ ذِي الْقُرْبَى وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالجَنبِ وَابْنِ السَّبِيلِ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبُّ مَن كَانَ مُخْتَالًا فَخُورًا "(نساء 36)« و خدا را بپرستيد و چيزى را با او شريك مگردانيد و به پدر و مادر احسان كنيد و در باره خويشاوندان و يتيمان و مستمندان و همسايه خويش و همسايه بيگانه و همنشين و در راهمانده و بردگان خود [نيكى كنيد] كه خدا كسى را كه متكبر و فخرفروش است دوست نمىدارد »
3.
"قُلْ تَعَالَوْاْ أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ أَلاَّ تُشْرِكُواْ بِهِ شَيْئًا وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَلاَ تَقْتُلُواْ أَوْلاَدَكُم مِّنْ إمْلاَقٍ نَّحْنُ نَرْزُقُكُمْ وَإِيَّاهُمْ وَلاَ تَقْرَبُواْ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ وَلاَ تَقْتُلُواْ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ ذَلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ"(انعام 151)« بگو بياييد تا آنچه را پروردگارتان بر شما حرام كرده براى شما بخوانم چيزى را با او شريك قرار مدهيد و به پدر و مادر احسان كنيد و فرزندان خود را از بيم تنگدستى مكشيد ما شما و آنان را روزى مىرسانيم و به كارهاى زشت چه علنى آن و چه پوشيده[اش] نزديك مشويد و نفسى را كه خدا حرام گردانيده جز بحق مكشيد اينهاست كه [خدا] شما را به [انجام دادن] آن سفارش كرده است باشد كه بينديشد»
4.
"وَوَصَّيْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَيْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْنًا عَلَى وَهْنٍ وَفِصَالُهُ فِي عَامَيْنِ أَنِ اشْكُرْ لِي وَلِوَالِدَيْكَ إِلَيَّ الْمَصِيرُ "(لقمان 14)« و انسان را درباره پدر و مادرش سفارش كرديم مادرش به او باردار شد سستى بر روى سستى و از شير باز گرفتنش در دو سال است [آرى به او سفارش كرديم] كه شكرگزار من و پدر و مادرت باش كه بازگشت [همه] به سوى من است »
در روایتی دیدم که 80وظیفه کودکان نسبت به والدین دارند. 40 وظیفه در زمان حیات والدین و 40 وظیفه در زمان مرگ والدین. از این 40 وظیفه در زمان حیات 10 وظیفه مربوط به زبان، 10 وظیفه مربوط به دل، 10 وظیفه مربوط به تن، و 10 وظیفه مربوط به مال است.
روایت داریم: "هرکس به پدر و مادرش با نظر رحمت نگاه کند ثواب حج واجب دارد."
همچنین در روایات متعدد سه قسم پدر و مادر داریم: پدر و مادر اعتقادی، پدرو مادر سببی، پدر و مادر نسبی. که تمام آیات من باب والدین همه اقسام را شامل می شود.
مرحوم آیت الله مرعشی نجفی (ره) فرمود من هرچه دارم از دعای پدرم دارم. روزی به امر مادرم، رفتم پدرم را صدا کنم، خواب بود. در همین هنگام آرام دراز کشیدم و کف پای پدرم را بوسیدم و از قلقلک بیدار شد و گفت: آقا شهاب به خاطر این کارت از خدا می خواهم تورا از بزرگترین مراجع عالم تشیع قرار دهد.
