محال است بدون فقه و اخلاقِ پویا تمدن ساخته شود

کد خبر: 37204
تمدن نبايد بر زمين سستي بنا شود؛ بلکه بايد بنياد‌هاي نظري خود را محکم در زمين فرو ببرد؛ پس به فلسفه و کلام نياز داريم و اين دو، جزء علوم تمدني هستند.

وارث: حجت الاسلام والمسلمین احمد رهدار، رئیس مؤسسه فتوح اندیشه، در مورد نقش و اهمیت علم در تمدن سازی گفت: همه علوم، علوم تمدني نيستند. بعضي از علوم ظرفيت‌هاي بيش‌تري براي حوزه تمدن دارند؛ البته بايد تمدن را تبيين کنيم و بگوييم که تمدن چيست، بعد ببينيم به تناسب هر يک از ابعاد تمدني، به چه نوع علمي نياز داريم.

 

وی اظهار کرد: قطعاً براي تمدن، به فلسفه نياز داريم. تمدن‌ها به شالوده‌هاي نظري نياز دارند. همان چيزي که مقام معظم رهبری به عنوان تحکم فرمودند، يک بنياد نظري مي‌خواهند. علوم فلسفه و كلام بايد آن بنياد نظري را بنويسند و آن را طراحي کنند. تمدن نبايد بر زمين سستي بنا شود؛ بلکه بايد بنياد‌هاي نظري خود را محکم در زمين فرو ببرد؛ پس به فلسفه و کلام نياز داريم و اين دو، جزء علوم تمدني هستند.

 

حجت الاسلام رهدار با تا کید بر ضرورت داشتن فقه و اخلاق تصریح کرد: نیاز ما به این دو برای آن است که فقه و اخلاق منسک دارند و تمدن نمي‌تواند بدون منسك باشد. در عالم اسلامي، علوم منسک‌ساز فقه و اخلاق هستند؛ يعني علومي که برنامه عمل مي‌دهند. مي‌گويد جهاد کن؛ انفاق کن؛ وقف کن؛ هجرت کن، بياموز. اين علوم، علوم منسک‌دار هستند؛ علومي که ناظر بر رفتار بشرند، چه در حوزه فرد و چه در حوزه جمع.

 

رئیس مؤسسه فتوح اندیشه ادامه داد: اين علوم بايد جدي گرفته شوند. محال است که ما تمدن اسلامي بسازيم، در حالي‌که فقه ما در ساحت رکود باشد. محال است ما تمدن اسلامي بسازيم، در ‌حالي‌که نشاط و تحولي در حوزه فقه و اخلاق ما به وجود نيامده باشد.

 

وی با تاکید بر لزوم داشتن عرفان در تمدن سازی بیان کرد: به عرفان نياز داريم تا بتواند چتر وحدتي بر کثرات تمدن ايجاد كند؛ فقه نمي‌تواند وحدت برقرار کند. فقه معمولاً بر مابه‌الامتيازات حرکت مي‌کند و عرفان بر مابه‌الاشتراکات حرکت مي‌کند. موضع سني يا شيعه بودن فقيه زود مشخص مي‌شود اما عارف اين‌گونه برملا نمي‌شود. از او مي‌پرسي چه کنم؟ مي‌گويد: هيچ؛ برو.

 

حجت الاسلام رهدار در پایان خاطرنشان کرد: او مباني دارد، تفوق بر مباني‌ هم دارد، اما خروجي و قاعده‌هاي آن مباني‌ و دستورالعمل‌هاي عرفاني به گونه‌اي است که لو نمي‌دهد که از چه مبنايي آمده است؛ مابه‌الامتيازش را لو نمي‌دهد. بنابراين، عرفان جداي از اين‌که سوگيري حرکت ما را تصحيح و تضمين مي‌کند، يک چتر وحدت‌بخشي هم بر کثرات پهن مي‌کند كه به شدت به آن نياز است.

پایان پیام/