شهادت امام جواد(علیه السلام)+شعر و سبک
ای انس و جان فدای تو یا حضرت جواد[2]
شرمنده‌ی عطای تو یا حضرت جواد
دائم ز کار خلق گره باز می‌کند
دست گره‌‌گشای تو یا حضرت جواد
زیباترین دعای سماواتیان بوَد
مدح تو و ثنای تو یا حضرت جواد
پیش از شب ولادتم ای آشنای دل
دل بود آشنای تو یا حضرت جواد
زُوّار پا نهند به بال ملائکه
در صحن باصفای تو یا حضرت جواد
پر میزند کبوتر دل‌ها زِ هر طرف
پیوسته در هوای تو یا حضرت جواد
تو کیستی؟ همیشه جوادالائمه‌ای
من کیستم؟ گدای تو یا حضرت جواد
بخشی به قاتل پدرت حرز مادرت
ای جان ما فدای تو، یا حضرت جواد
***********
ترک 02 ـ روضه[3]
رسیده جان به لب اطهرت اباَ الهادی
نشسته پیک اجل در برت ابا الهادی
دوباره غصه‌ی زهر و، دوباره نامردی
کبود شد همه‌ی پیکرت ابا الهادی
لباس شمر به تن کرد و منع آبت کرد
چه کرد با دل تو همسرت ابا الهادی
میان حجره‌ی دربسته، دست و پا زدی و،
بریده شد نفس آخرت ابا الهادی
مدام هلهله شد تا صدای تو نرسد
صدای خسته‌ی بی‌جوهرت ابا الهادی
سه روز بر تن تو آفتاب می‌تابید
ولی بریده نشد حنجرت ابا الهادی
دگر به زیر سم اسب‌های تازه‌نفَس
ندید جسم تو را دخترت ابا الهادی
چه خوب شد که در آن همهمه کسی نرسید
برای غارت انگشترت ابا الهادی
با لب تشنه جون داد، سه روزم اینطور که مقاتل میگن بدن زیر آفتاب قرار گرفت.. اما بمیرم برا اون آقایی که ده نفر اسباشون رُ نعل تازه زدن بر بدن عزیز فاطمه... این زن و بچه نگاه می کردن، یه وقت دیدن عقیله بنی هاشم رو کرد سمت مدینه، صدا زد یا جدّا هذا حسينٌ مرمل بالدماء.
**********************
ترک 03 ـ روضه[4]
حسّی غریب دور و برم را گرفته است
آتش حوالی جگرم را گرفته است
بغضی هوای چشم ترم را گرفته است
غصه به روی شانه سرم را گرفته است
امشب که شمع حجله‌یدارالعزا شدم
آتش به جان روضه‌یابن‌الرضا شدم
با رنج و غم گذشت همه زندگانی‌اش
خون گشت لحظه لحظه دل آسمانی‌اش
قاتل نشسته فاتحه‌خوان جوانی‌اش
له کرد زیر پای حسد، مهربانی‌اش
ای نور چشم فاطمه عالم فدای تو
ای حضرت جواد بمیرم برای تو!
***************************
ترک 04 ـ روضه[5]
قدمش ناگهان شتاب گرفت
طرفش رفت و ظرف آب گرفت
آب را بر روی زمین تا ریخت،
در همان لحظه قلب زهرا ریخت!
روضه، کوتاه؛ نکته سربسته...
خانه تاریک، حجره در بسته
جگری رفته‌رفته سم می‌خورد
پشت در، دست‌ها به هم می‌خورد
عرش را ناله‌ای تکان می‌داد
تشنه‌ای روی خاک جان می‌داد
مثل اکبر شده -ولی بهتر -
ظاهرِ جسمش از علی بهتر
به تنش پای نیزه باز نشد
در نهایت عبا نیاز نشد...
***********************
ترک 05 ـ روضه[6]
درد بسیار و نیست دارویم می‌فشارم سرشک و می‌گویم
یا جوادَ الائمه ادرکنی
سینه‌ای پُر شراره دارم من دل و جانی فگار دارم من
دو جهان با تو کار دارم من
یا جوادَ الائمه ادرکنی
روزگارم ز غم تباه شده قلبم از معصیت سیاه شده
راه من منتهی به چاه شده
یا جوادَ الائمه ادرکنی
خسته و دل‌شکسته و زارم گره افتاده است در کارم
جز به کویت کجا پناه آرم؟
یا جوادَ الائمه ادرکنی
ای که روح عبادتی ما را عذرخواه قیامتی ما را
جان زهرا، عنایتی ما را!
یا جوادَ الائمه ادرکنی
تشنه‌ام تشنه بر من آب بده گنهم را ببَر؛ ثواب بده
به گدای درت جواب بده
یا جوادَ الائمه ادرکنی
درد من را دوا کنی، چه شود؟ حاجتم را روا کنی چه شود
قسمتم کربلا کنی چه شود
یا جوادَ الائمه ادرکنی
عزت عالمین می‌خواهم نجف و کاظمین می‌خواهم
طوف قبر حسین می‌خواهم
یا جوادَ الائمه ادرکنی
سر را ز خاک حجره اگر برنداشتی
تو رو به قبله بودی خواهر نداشتی
خواهر نداشتی که اگر بود می‌شکست
وقتی که بال می‌زدی و پَر نداشتی
از طوس آمدم که بگِریم در این غمت
یاری به غیر چند کبوتر نداشتی
****************************
ترک 06 ـ زمینه[7]
چشامُ تو غم تو به دست گریه دادم
الا یا اهل العالم من گدای جوادم
غریبی و نمونده کسی برا تو تا ببینه اشک و آه تو
غریبی و غریبونه مثه رضا حجره می‌شه قتلگاه تو
غریبی و از نفس که افتادی غم نگاتُ به این قفس دادی
دیگه برای همیشه آزادی
می‌باره تا قیامت آسمون اگه چشماتُ به آسمون بدی
سر تو روی دامن می‌گیره رضا لحظه‌ای که تشنه جون بدی
با چهره‌ای که به رنگ مهتابه لبای تشنه‌ات تو حسرت آبه
دل ملائک برا تو بی‌تابه
فدای تو منم که گدای خونه‌زادم
الا یا اهل العالم من گدای جوادم
بالا سر تو وقتی سه روز و سه شب بال و پر زدن کبوترا
زمین و آسمون ناله می‌زدن ای بی‌کفن شهید کربلا
عالم فدای تنی که شد بی‌سر سری به نیزه برابر خواهر
تنی پُر از زخم به دامن مادر
منم اونی‌که خاک حریم کاظمینم
منم اون‌که هلاک کربلای حسینم
************************
ترک 07 ـ زمینه[8]
غریبونه بین حجره یکی افتاده رو خاکا
یکی که عمرش کوتاهه مثه عمر بی‌بی زهرا
می‌سوزه ولی آب نمیدن
مثل گل اونُ از شاخه چیدن
کنیزا تنش رُ می‌کشیدن
چقدر اونجا مادر رُ صدا زد چقدر پنجه رو خاک بلا زد
جلو چشم بی‌شرم کنیزا دست و پا زد
غریبا غریب آقام غریبا
نیاوردن قطره آبی تا که لبهاش جون بگیره
الهی سقفی نبود تا یه ذره بارون بگیره
بمیرم که تنها غصه می‌خورد
بمیرم شبیه لاله پژمرد
بمیرم مثه زهرا جوون مُرد
تا که دستُ رو پهلو می‌ذاره یاد آتیش و در و دیواره
جگر هاشُ زهر کینه کرده پاره پاره
غریبا غریب آقام غریبا
نفس‌های آخری رُ تو فکر سینه زدن بود
دم آخر گریه می‌کرد برا اون که بی‌کفن بود
تو گودال یکی با خنجر اومد
تو گودال یه نیزه با سر اومد
تو گودال صدای مادر اومد
جلوی چشم گریون خواهر یکی خنجر می‌ذاشت روی حنجر
پیرهن و غارت می‌کردن پیش چشم مادر
***************************
ترک 08 ـ زمینه[9]
حریم تو قبله‌گاهم فقط تو هستی پناهم
نگات به من آبرو داد تا با توئه سر به راهم
آه به خدا صاحب عرش خدایی
آه میوه‌ی قلب امام رضایی
آه بانی روضه‌ی کرب و بلایی
اذن عزای تو رُ رضا با دست خودش داده
از بچگی تو حرم راه ورودم باب الجواده
به سمت قبله پاهاشه یه دریا خون تو چشاشه
دلش خوشه امشبی رُ مهمون اشک باباشه
آه یکی یه کاسه‌ی آبی بیاره
آه به‌خدا غربتم اندازه داره
آه بارون چشمی که ابر بهاره
می‌سوزه بال و پرش وقتی که هلهله ها رُ می‌بینه
می‌خونه با نفسش روضه پهلو و بازو و سینه
تو خونه مَحرم نداره دلش شده پاره پاره
روزای آخر به یاد عمه‌ی محمل‌سواره
آه به‌خدا گردنمون زیر دِینه
آه وقتی که دل تو بین الحرمینه
آه شب شب گفتن ذکر حسینه
***********************
ترک 09 ـ زمینه[10]
رو قلبم می‌شینه دوباره انگار غم زمونه باز خون شد خدایا دل کسی که تازه‌جوونه
باز می‌سوزم از غربت امامت باز شکسته شد حرمت امامت
تو حجره تنها از پا می‌شینه
داره می‌سوزه از زهر کینه
یا جوادَ الائمه
شد سهم غریبش با یاد مادر دل‌شکسته بین حجره حالا شده اسیر درای بسته
اشک غربتش زائر نگاهش خنده می‌زنه بی‌حیا به آهش
ای وای بمیرم قلبش کبابه
جون می‌ده اما بی‌تاب آبه
یا جوادَ الائمه
داشت خورشید می‌تابید از آسمونا به تن آقا اما سایه کردن کبوترا رو بدن آقا
چی بگم خدا از عزیز زهرا بی‌کفن تنش روی خاک صحرا
داره می‌باره بارون نم‌نم
داره می‌پیچه بوی محرم
حسین
*******************
ترک 10 ـ زمینه[11]
صاحب عزا تو مشهده پرچم سیاه رو گنبده
از باب الجواد چقدر ببین سینه‌زن اومده
صحن گوهرشاد خیسِ بارونه
پنجره فولاد روضه می‌خونه
می‌سوزه از غم کربلا تو حجره می‌زنه دست و پا
چقدر غریبه جوون امام رضا
وای وای وای غریب آقام غریب آقام
نیمه‌جون شده دیگه تنش خاک غربته رو پیرهنش
از تو حجره تا رو پشت بوم چه جوری بردنش؟
همسری که با خنده دف می‌زد
با کنیزای خونه کف می‌زد
داره یه همسر بی‌وفا صدای هلهله شد به پا
چقدر غریبه جوون امام رضا
وای وای وای غریب آقام غریب آقام
ناله می‌زنم وا غربتا زیر آفتاب ابن‌الرضا
سایه شد روی تنت سه روز پَر کبوترا
گوشه‌ی گودال روضه امشب رفت
کِی تنت زیرِ سم مرکب رفت
نبودی دیگه توی قتلگاه اسیر نیزه شکسته‌ها
چقدر غریبه جوون امام رضا
حسین حسین حسین حسین
*************************
ترک 11 ـ نوحه[12]
بین حجره جواد الائمه فتاده تشنه سر را به خاک غریبی نهاده
دوم غریب شهر کاظمین داره بر روی لب شهادتین
السلام علیک یاحسین
واویلا واویلا به کاظمین
زهر کینه چه سوزانده بال و پرش را محرمی نیست به دامن بگیرد سرش را
میزند بین حجره دست و پا می‌گوید بین اشک و گریه‌ها
لحظه‌ی آخر یا امام رضا
عجّل عجّل یا صاحب‌الزّمان
پیکرش را روی بام خانه کشیدند مثل جدش کجا از تنش سر بریدند؟
بر جسمش سایه‌ی کبوتران کِی دارد بر تن، نیزه و سنان
کِی دارد بر لب زخم خیزران؟
واویلا واویلا به کربلا
***************************
ترک 12 ـ واحد[13]
ای پناهم جواد الائمه تکیه‌گاهم جواد الائمه
عشق خدایی ابنُ الرضایی
تویی نور هدا خیرُ العبادی تو باب حاجتی بابُ المرادی
جهانی سائل کوی تو گشته که الحق لایق نام جوادی
ما گداتیم جواد الائمه مبتلاتیم جواد الائمه
تو مقتدایی ابنُ الرضایی
گرفته نور خورشید از جمالت شبیه مادرت زهرا خصالت
تو شمعی و منم پروانه‌ی تو عزیز فاطمه خونم حلالت
رو سیاهم جواد الائمه پُر گناهم جواد الائمه
امید مایی ابنُ الرضایی
اسیرت ای امیر عالمینم که دل‌بسته به صحن کاظمینم
نصیبم کن طواف کربلا را که مجنون اباالفضل و حسینم
ای پناهم جواد الائمه تکیه گاهم جواد الائمه
عشق خدایی ابنُ الرضایی
**************************
ترک 13 ـ واحد[14]
هلهله بود و سوت و کف بود و صدای خنده‌هاشون
بچه‌ی زهرا بی کس و تنها غریبونه می‌داد جون
هرچی نوا می‌کرد هرچی صدا می‌کرد
هیچ کس آبی نمی‌داد
مرغ شکسته‌پر کنج قفس آخر
جون داد کنار صیاد
ای وای غریب آقا
روی خاک افتاده و تنها داره روضه می‌خونه
صدای "سوختم! یه قطره آب" دلا رُ می‌سوزنه
بمیرم من بمیرم یکی نگفت جوونه
داره می‌سوزه خشکی لبهاش شبیه یک کویره
کاشکی خواهر داشت تا که این‌جوری لب‌تشنه نمیره
لبهاش پُر خونه حالش پریشونه
پیر شد توی جوونی
پشت در بسته پرپر شده مثلِ
یاس قامت کمونی
ای وای غریب آقا
جای شُکره که کفن داشته صحبت بوریا نیست
تو آفتاب بوده ولی گرماش شبیه کربلا نیست
خدا رُ شکر خدا رُ شکر که زیر دست و پا نیست
می‌دونم سخته خون شده لخته
روی لبهاش می‌ره از حال
باز جای شکرش باقیِ جسمش
نبوده توی گودال
وای از غم اون که نیزه به پهلوش خورد
وقتی خواهر می‌بینه
پیش چشه دختر تو آغوش مادر
قاتل نشست رو سینه
ای وای غریب آقا
*********************
ترک 14 ـ واحد[15]
سر سفره‌اش برکت زیاد داره هر گدایی که امام جواد داره
وقتی این آقا کرامت می‌کنه توی دنیا هم قیامت می‌کنه
قسمای سرِ سجاده‌مونی هم امامی هم امام زاده‌مونی
وقتی مشهد برات حسین می‌ده کربلا برات کاظمین می‌ده
کربلایی نمی‌شم بدون امام رضا
جوونی من فدا جوون امام رضا
یا جوادَ الائمه
این پدر پسر برا هم می‌میرن واسه غربت محرم می‌میرن
این لقب وِرد زبون مردمه علی اکبرِ امام هشتمه
السلام ای پسر امام رضا پاره‌های جگر امام رضا
بمیرم با دل خون، شهید شدی مثه مادرت جوون، شهید شدی
من می‌خوام بگم که یا امام جواد نبودی تو کربلا امام جواد
اگه افتادی رو خاک، پا نشدی خدا رُ شکر ارباً ارباً نشدی
اگه بالای سرت هلهله بود کربلا، خنده‌های حرمله بود
*************************
ترک 15 ـ واحد[16]
من که آقا پُر دردم رو به سوی شما کردم
متوسل به تو هستم نکنی ای آقا ردّم
کاظمینت دل منُ برده مُهر عشقت روی دلا خورده
سیدی یا جواد أنا دخیلک أنت بابُ المراد أنا دخیلک
معنی جود و سخایی تو گل امام رضایی
کریمی ابن‌الکریمی همیشه فکر گدایی
کار تو تا ابد دلبریه کار من تا ابد نوکریه
مولا یا بنَ رضا أنا دخیلک أنت خیرُ الوری أنا دخیلک
*******************************
[1]. با نوای: حاج سیدمهدی میرداماد
[2]. شاعر: غلامرضا سازگار
[3]. با نوای: حاج منصور ارضی
[4]. با نوای: حاج محمدرضا طاهری
[5]. با نوای: حاج سیدمهدی میرداماد
[6]. با نوای: حاج سیدمجید بنی‌فاطمه
[7]. با نوای: حاج محمود کریمی
[8]. با نوای: حاج سیدمهدی میرداماد
[9]. با نوای: حاج سیدمهدی میرداماد
[10]. با نوای: حاج سیدمجید بنی‌فاطمه
[11]. با نوای: کربلایی روح الله بهمنی
[12]. با نوای: کربلایی محمدحسین پویان‌فر
[13]. با نوای: کربلایی مهدی اکبری
[14]. با نوای: کربلایی مهدی اکبری
[15]. با نوای : کربلایی روح الله بهمنی
[16]. با نوای: کربلایی حنیف طاهری
منبع: بسیج مداحان
/1102001307