حجت الاسلام شهاب: رسیدن به قرب الهی بدون مربی میسر نمی شود! / حاج سعید حدادیان: مهدی(ع) که به هر صبح، به هر شب گرید...

بنابراین گزارش، این مراسم با قرائت زیارت عاشورا توسط کربلایی محمدحسین حدادیان آغاز و در ادامه حجت الاسلام سید عبدالحمید شهاب  به سخنرانی در خصوص ورود به سلوک عاشوراییان پرداختند که  متن سخنرانی ایشان را در ادامه آورده ایم:

یک عاشورایی چه روش هایی را برای نزدیکی خودش به مولایش حسین بن علی(ع) اختیار کند.

مقدمه بحث امشب را قبل از ورود به این سلوک در این بحث قرار خواهم داد که اصلا چه طریقی و چه مسیری انسان را به آن غایت نهایی که قرآن دارد بشارت می دهد نائل می کند و بعد بتوانیم متصل به این روش یا سلوک بشویم.

قرآن کریم، هدف از خلقت بشر را بندگی خداوند بیان می کند و می فرماید: "و ما خلقت الجن و الانس الا ليعبدون" امام صادق(ع) در تفسیر یک تخصیص به الا لیعبدون اختصاص داده است که می فرماید: بشر خلق نشد مگر زمینه ای را برای شناخت خالقش برای خودش فراهم بکند عملا این شناختهدایت می کند ذهن انسان را برای رسیدن به یک غایت و هدف نهایی که آن هدف نهاییاسمشلقاء پروردگار همه بندگی ما از کانال های مختلف، حالا یکی هست در فرائض وارد می شود، یکی هست در تقوا وارد می شود یکی در عبادت و زهد ورود پیدا می کند و تمام این بسته هایی که تحت عنوان عبودیت و بندگی خداوند به دستور پروردگار و به اجرای انبیاء و صالحین در دست من و شما قرار داده شده است اول مقدمه ای برای شناخت و نتیجه این شناخت لقاء پروردگار است. ما آمده ایم تا به قرب الهی برسیم.

مقام قرب یکی از مقامات عالی است که انبیاء، صالحین، شهدا و صدیقین تمام این برگزیدگانی که در قرآن از آنها اسم برده شده است به دنبال رسیدن به این جایگاه بوده اند که تعبیر قرآن از این قرب الهی این است که: دوست دارند نزد خداوند باشند. هرکسی که بتواند به این مقام برسد در واقع توانسته علی ترین مقام ها را برای خودش محسوب کند و بدست بیاورد.

شما در احوالات جناب موسی(ع) نگاه کنید. این پیغمبر خدا را قوم بنی اسرائیل وقتی هارون برادر حضرت موسی(ع) از دنیا رفت ایشان را متهم کردند به قتل برادرش. فرعون زمانش قارون پول داد به یک زن فاحشه و آن زن علیه موسی(ع) اقدام کرد و مباشر با خود معرفی کرد و به تهمت زنا به ایشان زد. صبری که حضرت موسی(ع) در برابر این همه تهمت ها کرد، قرآن می فرماید: او با آبرو نزد خداوند آمد یعنی حتی آبرویی هم که کسب کرد عند الله بود و این مقام عندیت یک مقام بسیار بالایی است و تلاش کرد برای رسیدن به این مقام.

همسر فرعون آسیه در کنار شقی ترین فرد عالم دارد زندگی می کند ولی وقتی می خواهد دعا کند می گوید: "خدا یک مقامی نزدیک خودت در بهشت به من بده" پس قرب غایت نهایی خلقت است ما خلیفه الهی و ظیفه داریم تلاش کنیم که یک جوری به آن مقام قرب الهی برسیم.

مقصد مشخص است و ما هم که نکته این حرکت هستیم می دانیم از کجا شروع کنیم تا به مقصد برسیم. حکما در حکمت نظری یک بحثی دارند که می گویند: اگر قرار باشد کسی به سوی یک مقصد معین حرکت کند باید مسلح به دو چیز باشد. 1) وسیله 2) راه. بدون راه آدم به جایی نمی رسد و بدون وسیله هم به مقصد نمی رسد. اما اینکه چه وسیله ای باشد و چه راهی باشد خیلی حرف درش هست. وقتی میگوییم سلوک یعنی راه. وسیله را برای ما مشخص کرده اند. از نگاه عوام اینها نظرشان خلاف نظر ما است. به ما میگویند: ادم فرائض دینی اش(نماز، روزه، حج و ...) را بجا بیاورد بهترین وسیله را دارد که به خدا برسد و موحد هم باشد. لااله الا الله برسد و به خدا برسد و ما این را رد می کنیم و عقلی هم ردش می کنیم چون امام صادق(ع) ردش کرده است. امام صادق(ع) نمی گویند که نماز نخوان ولی می فرمایند: که نماز با مربی آدم را به خدا می رساند. تفاوت ما با آقایان عامه این است که ما می گوییم: شما فقط به پوسته ظاهری از عبادات توجه می کنید. نماز را می خوانید بدون مربی و این قرب پروردگار حاصل نمی کند. شاهد المثال ما این است که در عاشورای 61 هجری تمام ان کسانی که در برابر حسین بن علی(ع) هماوردی کردند و در مقابل امام ایستادند، یهود و مسیحیت نبود اهل الصلاه بودند. در روایت داریم که در خیمه ها اینها که می رفتی و پیشانی هایشان را که می دیدی که پینه بسته است و اینها اهل نماز را سر بریدند و روش اینها روشی است که ایجاد قرب پرودگار میکند؟ خیر! قرآن در سوره مبارکه کهف می فرماید: "هرکسی آرزومند است خدا را ملاقات کند باید عمل صالح انجام دهد" تا می گویی عمل صالح، میگویند نماز، حج، امر به معروف و نهی از منکر اینها را دشمنانمان می گویند ولی دومین وسیله این است که موحد هم باشیم.

ولی تاریخ ثابت کرد تمام آن طایفه ای که آمدند جلوی حسین بن علی(ع) ایستادند من اهل لا اله الا الله بودند. گوینده من اهل لا اله الا الله بودند. بعد آیا اینها عملشان صالح است؟ پوسته خشک ظواهر اعمال دینی به هیچ وجه جای تعالی برای انسان ندارد. از امیر المومنین(ع) سوال کردند: عروه الاوثقی چیست؟ فرمودند:انا عروه الاوثقی من هستم. امام صادق(ع) ملاک را در توحید چه میدانند؟ فرمودند عمل صالح یعنی شناخت ما خانواده. بعد که ما را شناختی باید نمازت را با آداب بخوانی.روزه و حج تو هم دارای آداب می شود. حکما گفته اند راهی را انتخاب کنید که یک: حتما شما را به مقصد برساند دو: این راه خطر نداشته باشد و سوم: چون وقت نیست و مرگ بر ما مقرر است، کوتاه ترین راه را انتخاب کنیم. آیا انسان گمان می کند با یک لقلقه لا اله الا الله بهشتی می شود؟ ما باید هدفمند برای سید الشهدا(ع) عزاداری کنیم. با شعور در مجالس عزاداری اش شرکت کنیم. امام صادق(ع) فرمودن: ولایت ما همان ولایت خداست. قول حق، قول اهل بیت(ع) است .غیر از این هم شما را به هیچ جایی نمی رساند. نه تنها مقرب نشدید بلکه دور هم افتادید.این خیلی بد است که در روز قیامت خداوند به من شیعه بگوید که من راه را برایت باز کرده بودم چرا به دنبال راه غیر رفتی؟ کوتاهترین راه چیست؟ آیه 35 از سوره مائده:«يا ايها الذين آمنوا اتقوا الله و ابتغوا اليه الوسيلة و جاهدوا في سبيله لعلّكم تفلحون» حضرت علی(ع) از حضرت زهرا(س) پرسیدند که منظور از وسیله چیست؟حضرت زهرا(س) فرمودند: سینه شما مالامال از درک مفاهیم است. حضرت علی(ع) فرمودند: من وسیله برتر خدا روی زمین هستم. الحاق به این ولایت انسان را به خدا می رساند و تاخیر در الحاق به این ولایت انسان را به هلاکت می اندازد. از شیء هالک چیزی باقی نمی ماند. چیزی که امروزه دشمنان دین القا میکنند که باید دید آیا می شود با شعور به امام حسین(ع) ملحق شد این به ظاهر کارشناسانقطعا حلال زاده نیستند. انسان حلال زاده در این امور شک نمیکند. مواظب باشید گول نخورید.

حضرت رسول(ص) فرمودند: ای فاطمه آنچه علی(ع) درباره این آیه گفت درست است. بعد حضرت علی(ع) فرمودند: فاطمه جان بدان علاقه به فرزندم حسین(ع) از من هم برتر است. این همان مسیر کوتاه است. محبت امام حسین(ع) معرفت و اطاعت می آورد.

در ادامه این مراسم، سعید حدادیان به روضه خوانی در رثای اباعبدالحسین(ع) پرداختند که در ادامه آورده ایم؛

مهدی(ع) که به هر صبح، به هر شب گرید

عمریست به غصه های زینب(س)

بی جا بود اعتراض بر گریه ما

جایی که امام ما مرتب گرید

نه از خدا و نه از پیغمبرش حیا کردند

سر ولی خدا را زتن جدا کردند

کسی که جان همه انبیاء فدایش داشت

چگونه با گلوی تشنه فدا کردند

هنوز خون گلویش به خاک جاری است