حجت الاسلام پناهیان: بزرگداشت مدافعین حرم، جدی ترین جلسه سوگواری در تاریخ تشیع
وارث: شانزدهمین اجتماع مدافع حرم و گرامیداشت شهدای تیپ زینبیون شیعیان پاکستانی با سخنرانی حجت الاسلام شیخ علیرضا پناهیان و مداحی حاج سید مهدی میرداماد ، حاج حسین سیب سرخی ، حاج عبدالرضا هلالی و حاج روح الله بهمنی در میدان امام حسین علیه السلام برگزار شد.
در ادامه خبر متن سخنان حجت الاسلام پناهیان را می خوانید:
جلسات بزرگداشت مدافعین حرم، جدی ترین جلسات سوگواری در تاریخ تشیع
روز به روز جلسات عزاداری ما جدی تر می شود. شاید کم کم کار به جایی برسد که بعضی از خانواده ها زیاد دوست نداشته باشند بچه هایشان بیایند و برای امام حسین علیه السلام عزاداری می کنند و بگویند: چون شما وقتی می روید و می گوئید "یا اباعبدالله" کاش ما در کربلا بودیم و کمکت می کردیم. الان میادین جدیدی برای کمک به اباعبدالله الحسین علیه السلام باز شده است و نکند بچه ی من برود و واقعا بخواهد به امام حسین علیه السلام کمک کند.
جلسات مدافعین حرم جدی ترین جلسات سوگواری برای اهل بیت علیهم السلام در طول تاریخ است. در زمان پیامبر صلی الله علیه و آله مادران به فرزندان می گفتند: فرزندم باید از رسول خدا صلی الله علیه و آله دفاع کنی. و هر وقت رسول خدا صلی الله علیه و آله می خوابید او می ایستاد و محافظت از جان پیامبر صلی الله علیه و آله می کرد. ماجرای "لیلة المبیت" که امیرالمومنین علیه السلام جای رسول خدا صلی الله علیه و آله خوابید، بعد از شعب ابی طالب بود.
مدافع دیگری که در تاریخ از صدر باید از او یاد کرد، حمزه ی سیدالشهدا بود. وقتی دید که رسول خدا صلی الله علیه و آله را اذیت کردند و شکمبه ی حیوانات را روی سر مبارکشان ریختند به قدری غضبناک شد که به دستور و همراهی ابوطالب به میدان شهر آمد و روسای قریش و مشرکین مکه جمع شده بودند و شمشیر کشید و فرمود: احدی از جایش تکان بخورد گردن او را خواهم زد. غضب حمزه سیدالشهدا را که دیدند کسی از جایش حرکت نکرد و همان شکمبه ی حیوان را به سر و صورتشان مالید.
بعد رو به رسول خدا صلی الله علیه و آله کرد و گفت: جایگاهت در بین ما بنی هاشم این گونه است.
سری جدید مدافعین حرم مردم مدینه بودند که با رسول خدا صلی الله علیه و آله پیمان بستند و این پیمان فقط برای ایمان آوردن نبود بلکه پیمان می بست که "یا رسول خدا صلی الله علیه و آله از تو و بچه های تو حمایت می کنیم"
1400 سال است که شیعیان برای ناله های فاطمه زهرا سلام الله علیها اشک می ریزند که صدا زد مگر شما پیمان نبستید که از بچه ها و حرم پیغمبر صلی الله علیه و آله دفاع می کنید؟ چرا من فریاد می زنم به کمک من بر نمی خیزید؟
مدافعین حرم همینطور ادامه دارد و باید از حسنین علیهما السلام نام ببرم. وقتی امام علی علیه السلام در جنگ صفین در آن لحظه ی بحرانی که می خواستند تن به مرگ بدهند و مقابل آنهایی که از یاران خودشان شمشیر کشیده بودند بایستد، حضرت استنکاف کرد و تسلیم شد. پرسیدند: چرا از مرگ ترسیدی و کنار کشیدی؟ حضرت فرمود: من از مرگ نترسیدم اگر خودم را به میدان مرگ میدادم حسنین خودشان را مدافع من می دانند و زودتر از من به شهادت می رسیدند و من مامورم که آنها را حفظ کنم.
جریان مدافعین حرم ادامه داشت تا جایی که کار به کربلا رسید و شعار امام حسین علیه السلام بود: "از حرم رسول خدا (صلی الله علیه و آله) دفاع کنید" و این فریاد کار را در کربلا به جایی رساند که می دانیم.
هرکسی در نهانخانه ی دلش تکلیفش را با اباعبدالله الحسین علیه السلام روشن خواهد کرد
همه ی کسانی که شاهد جمع شما هستند می دانند شما فقط برای شعار اینجا نیامده اید. من و شما و همه ی عزاداران اباعبدالله الحسین علیه السلام یک روز خودشان را در برابر این سوال قرار می دهند: آیا من حاضرم جانم را برای حرم بدهم یا نه؟ و این سوالی است که هر کس در نهانخانه ی دلش باید پاسخ بدهد.
ببینید رسول خدا صلی الله علیه و آله چه مژده ی عجیبی به شما خواهند داد: اربعة انا شفیع لهم یوم القیامة ولو اتوا بذنوب اهل الارض: الضارب بسیفه امام ذریتی، والقاضی لهم حوائجهم، والساعی لهم فی حوائجهم ما اضطروا الیه، والمحب لهم بقلبه ولسانه 1 ؛
"من از 4 گروه در روز قیامت شفاعت خواهم کرد ولو گناهان فراوان داشته باشند. کسی که با شمشیر به دفاع از فرزندان من قیام می کنند. کسانی که حوائج فرزندان من را برآورده می کنند. کسانی که برای رفع نیازهای آنها سعی می کنند. و کسانی که آنها را به قلب و زبانشان یاری می کنند."
پیشنهاد می کنم دوستان در این روزها سری به بیمارستان بقیةالله بزنید هر روز عصر می توانید به عیادت بروید با خودتان گل ببرید. کسانی که امروز برای پاسداشت یاد آنها آمده اید، کسانی که به حرمت خون و مجاهدت آنها این امنیت را دارید، تعدادی از آنها مجروح در بیمارستان هستند از کشورهای متعدد، بروید از آنها تشکر کنید یک قدم بردارید شاید خدا لطف کرد و توانستید به یکی از آنها کمک کنید.
مردم در دوران دفاع مقدس رسمشان بود و به بیمارستانها می رفتند و به مجروحین کمک می کردند. این راه هنوز هم باز است. حداقل با محبت با آنها رفتار کنید.
روایت تکان دهنده از امام حسین علیه السلام
بعید می دانم کسی این سخن امام حسین علیه السلام را تا آخر عمر فراموش کند در قلب و ذهن خودتان مزه مزه کنید و تکلیف خودتان را در جایگاه بهشت طبق این سخن روشن کنید. امام حسین علیه السلام می فرماید: من احبنا بقلبه و اعاننا بلسانه و قاتل معنا بیده فهو معنا فی الجنة فی درجتنا، و من احبنا بقلبه و اعاننا بلسانه و لم یقاتل معنا اعداءنا فهو اسفل من ذلک بدرجة و من احبنا بقلبه و لم یعنا بلسانه و لا بیده فهو فی الجنة 2 ؛
"هر کس ما را در دل دوست داشته باشد و با زبانش یاری کند و با دستش به دفاع از ما برخیزد (یعنی با تمام وجود دلباخته ما باشد)، در بهشت هم درجه و همنشین ما خواهد بود"
بعد سراغ گروه بعدی می روند و می فرماید: "و هر که ما را با دل دوست بدارد و با زبان یاری کند و همراه ما با دشمنانمان نجنگد و ما را یاری نکند این فرد هم به بهشت خواهد رفت اما درجه اش یک درجه پایین تر خواهد بود و هر که با قلبش ما را دوست دارد ولی با زبان و دست به یاری ما نشتابد، در بهشت خواهد بود."
در ادامه حضرت درجه جهنمیان را بیان می کنند: "کسی که ما را در قلبش دوست نداشته باشد با زبانش علیه ما باشد و با شمشیر علیه ما قیام کند در اسفل درک و بدترین جایگاه دوزخ خواهد بود. کسی که ما را دوست نداشته باشد ولی علیه ما هم اقدامی نکند یک درجه بالاتر خواهد بود."
هر کسی در این دنیا تکلیفش را روزی با اباعبدالله الحسین علیه السلام روشن و فاصله اش را با ایشان تعیین خواهد کرد. پرچمهایی که امروز در دست شماست، پرچم گروه زینبیون هست که یک سپاهی از پاکستان هستند که در دفاع از حرم مردانه حرکت می کنند مانند حزب الله لبنان و نیروهایی که در شام، سوریه و عراق قیام کردند.
نکته ی جالبی که به من می گفتند این بود: ما می رویم از مرزهای خودمان در پاکستان دفاع می کنیم، وقتی می رویم در شام علیه داعشی ها می جنگیم؛ تروریستهایی که اگر دستشان برسد به میان شهرهای ما هم خواهند آمد، آنها را در جایگاه خودشان نابود می کنیم. مانند شهدا و مدافعین ارزشمندی که غریبانه از افغانستان در آنجا حضور دارند.
سخت ترین قسمتهای جنگ را زینبیون که شهدایشان امروز در بین ما گرامی داشته می شوند و فرزندان، خانواده ها و بعضی از فرماندهان آنان حضور دارند، بر عهده دارند. امیدوارم هر فریاد شما امروز نوری باشد که بتواند از رزمندگان خط مقاومت حمایت کند.
پی نوشت:
1- صحیفة الرضا، تحقیق محمدمهدی نجف، کنگره جهانی امام رضا علیه السلام، 1406 ق، ص 20.
2- بحارالانوار، ج 10، ص 107
.