امام صادق(ع) تبیین کننده حقیقت شیعه/ فقاهت تمام زمان ها را تامین کرد
امام صادق(ع) دین را آنگونه بیان می کند که نیاز های تمام اعصار نیز با آن برطرف شود چراکه اصل آن از سوی خداوند متعال بیان شده است. معارفی که حتی در دنیای پسا مدرن نیز قابل استفاده است.
وارث:
وارث: حقیقت نورانی اسلام برای هدایت و راهبرد زندگی دنیوی و آخرتی انسان از سوی خاتم پیامبران حضرت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) پایه گذاری و توسط ائمه معصومین (علیهم السلام) ترویج و تبیین شد.
درآستانه سالروز شهادت رئیس مکتب شیعه، گفت و گوی اختصاصی با آیت الله «سید محمد قائم مقامی» از اساتید حوزه و دانشگاه راجع به نقش امام صادق(ع) در تبیین دین مبین اسلام و نوع مبارزات حضرت با حاکمیت ظالم و عقائد انحرافی آن دوره، صورت گرفت که مشروح بیانات ایشان را می خوانیم.
حضور مجدد اسلام در صحنه
امام صادق و امام باقر(علیهما السلام)، هم از لحاظ عقائد، بینش و جهان بینی و هم از لحاظ فقهی، دستورات و احکام اسلامی تبیین کننده مذهب حقه اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) هستند.
یکی از نکاتی که در عصر امامت حضرت امام صادق(علیه السلام) بوجود آمد و البته از زمان زعامت امام باقر(علیه السلام) پایه گذاری شد، حضور مجدد اسلام در صحنه بود که از حضور اولیه آن با وجود پیامبر گرامی اسلام(ص) آغاز شد و یک نوع انقلاب عظیم الهی در زمان وجود مقدس ایشان شکل گرفت اما پس از حیات آن حضرت، بدلیل انحرافات بوجود آمده و عدم استقامت مسلمانان در برابر انحرافات واقع، اسلام از محور اصلی خود فاصله گرفت. این انحرافات در طول زمان، سبب شد تا افراد غیر معصوم، تولیت دین را برعهده بگیرند و حقیقت دین را بر اساس هوا و هوس تفسیر و تاویل کنند.
دین دارای دارای دو رکن اصلی تنزیلی و تاویلی است. رکن تنزیلی از سوی خداوند متعال و رکن تاویلی از سوی انسان است که اگر تاویلات از سوی انسان معصوم بیان شده باشد یقیناً منطبق با تنزیل است وگرنه آن تاویلات کاملاً برعکس تنزیل قرار خواهد گرفت. در این حال وقتی ولایت غصب می شود و حاکمیت دچار انحراف شد و کسانی دیگر، غیر از معصومین (علیهم السلام) متولی دین می شوند، دین دچار انحراف گشته و تنها اجزای دین با نگاهی منحرف باقی خواهد ماند.
اوج تبیین دین در زمان امامت شیخ الائمه (ع) متجلی شد
یکی از ویژگی های مکتب مقابل اهل بیت(علیهم السلام) این است که چیزی از دین را حذف نمی کنند بلکه آن را تحریف می کنند چراکه حذف دین امکان پذیر نیست؛ بطور مثال آنها اصل امامت و اطاعت از آنها را انکار می کنند اما محبت امام و پیامبر را می پذیرند. در این جا است که اسلام در موضوعات کلامی و فقهی دچار تحریف می شود و چون ظاهر دین محدودیت هایی دارد؛ ناگزیر جریان انحراف و سردمداران منحرف، می باست برای پر کردن این کمبود به جریانات و موضوعات دیگر رجوع کنند و مشاهده می کنیم که در یک قرن و نیم اول اسلام، مسلمانان با هدایت خلفا به سوی کسب دانش های پیش از اسلام و فلسفه روی می آورند تا کمبود های دین را پر کنند و به طور قطع و یقین در این صورت، دین به صورت سطحی تبیین می شود لذا خداوند متعال در مکتب اهل بیت(علیهم السلام) ماموریت تبیین دین مبین اسلام را به این دو امام بزرگوار می سپارد که حرکت آنها استمرار حرکت امامان پیش از این بوده که هر کدام یک از ائمه معصومین(علیهم السلام) در زمان امامتشان مسئولیت هایی را در تببین دین برعهده داشتند تا اینکه اوج تبیین دین در زمان زعامت امام جعفر صادق(ع) متجلی شد و نمود پیدا کرد.
ماموریت بزرگ امام صادق(ع) مبارزه با جریان انحرافی بود
یکی از ماموریت های حضرت در آن عصر این بود که جریان انحرافی که پس از شهادت امام حسین(علیه السلام) از سوی بنی امیه پایه گذاری شد و در زمان حکومت بنی عباس به اوج خود رسیده بود را از بین ببرد. لذا ماموریت خطیر و بزرگ این دو امام معصوم این بود که دین را به تفصیل و نه به صورت اجمالی زنده نگه دارند تا دچار تحریف نشود. اصل نبرد این دو بزرگوار، نبر فرهنگی است درحالیکه باطن آن کاملا سیاسی است. مشاهده می کنیم در جلسات درسی که شاگردان حضور دارند ظاهراً، معارف دین بیان می شود و در اصل جهاد فرهنگی و مبارزه با ظالمان و بیان تفاصیل اسلام عنوان می شود. اسلامی که جریان انحرافی را دیده است و بعضاً در کلام حضرات مطالبی عنوان شده است که ناظر بر نقد موضوعات انحرافی واقع در عامه مردم است. لذا امام اشرافیت کامل نسبت به وقایع آن ایام داشتند؛ جریان انحرافی که مبنای توحیدی و نظری آن، جبرگرایی بود و روح جبرگرایی در آنها سیطره داشت. به همین جهت ائمه طاهرین(علیهم السلام) خصوصاً وجود امام صادق(علیه السلام) با این جریان مبارزه و مردم را نسبت به آن آگاه می داشتند تا مردم دچار جبرگرایی و یا حتی تفویض نشوند.
معارف اهل بیت(ع) در تمام اعصار قابل استفاده است
وجود مقدس امام صادق(ع) تشیع و دین حق و اصل اسلام را دوباره به صحنه می آورد و مجددا تبیین می کند و تا ظهور حضرت حجت (علیه السلام) این جریان که متولی دین حق است، حکومت خواهد کرد.
یکی از حق هایی که حضرت بر ذمه مسلمانان، شیعیان و حتی تمام بشریت دارد این است که شیوه و روش برخورد با دین را به بشریت آموخت و فقاهت تمام زمان ها را تامین کرد و دین را با مستندات و حقایق استباط و عرضه داشت.
میراث گرانقدر ایشان شامل مجموعه احادیث روایی حضرت است که به عنوان گنجینه معارف شیعه استخراج شده است.
امام صادق(ع) دین را آنگونه بیان می کند که نیاز های تمام اعصار بشیریت نیز با آن برطرف شود چراکه اصل آن از سوی خداوند متعال بیان شده است و مشاهده می کنیم که فقاهتی که امروزه در اختیار داریم و از سوی مراجع معظم تقلید مطرح می شود در غیاب امام زمان (عج) جوابگوی تمام نیازهای بشر می باشد و این نشانگر این است که معارفی که از سوی امام صادق(ع) تبیین شد در تمام اعصار و حتی دنیای پسا مدرن نیز قابل استفاده است.