آیا اگر والدین، کودک را به مجالس مذهبی به ویژه مجالس عزادرای ببرند تأثیر عکس ندارد؟

رعایت حال دو گروه در درون خانواده لازم و ضروری است؛ یکی افرادی که کهن سال و مریض هستند و دیگری رعایت حال کودکان؛ زیرا که ظرفیت و تحمل آن‌ها با ظرفیت و تحمل دیگران بسیار متفاوت است. از این‌رو به زودی خسته، تشنه و گرسنه می‌شوند. به ‌ویژه کودکانی که هنوز با سخنرانی و مجالس مذهبی ارتباط برقرار نکرده‌اند. پس لازم است که زمان را کوتاه کنیم.

چه بسا عدّه‌ای معتقد باشند که کودکان را باید در مجالس ویژه آن‌ها شرکت داد، که مسلما کار خوبی است؛ ولی آن‌چه که اهمیت دارد این است که شرکت دادن کودکان در این گونه مجالس، به جهت اهداف تربیتی و آشنایی آن‌ها با دین و مذهب و معنویت باید باشد.

از این‌رو، برای رسیدن به چنین اهدافی لازم است به چند نکته توجّه داشت؛ لازم است که شرکت دادن کودکان برای اولین بار، در چنین مجالسی(چه عزاداری و چه اعیاد و جشن‌ها) توأم با تشویق و هدایت آن‌ها باشد؛ بدین معنی که در همان مجلس، چیزی که مورد علاقه و پسند کودک است، از سوی والدین به عنوان هدیه به او داده شود. البته اگر به صورت پنهانی، آن هدیه از طرف فرد دیگری غیر از والدین به کودک داده شود، بهتر خواهد بود؛ زیرا این رفتار سبب می‌شود که کودک یک رفتار درست را به صورت دیداری نسبت به خودش مشاهده کند. به ‌ویژه در دوران کودکی که زبان محبّت و عاطفه، موفق‌تر از زبان منطق و استدلال است. چه زیبا این حدیث به این مسأله اشاره می‌کند؛ «کُونُوا دَعاةً لِلنَّاسِ بِغَیرِ ألسِنَتِکُم».9

هم‌چنین بردن کودکان به پارک‌بازی و یا جاهای مورد علاقه آن‌ها بعد از مراسم، خاطره خوب و شیرینی برایشان ایجاد می‌کند و چون به نوعی همزمان با شرکت در مراسم مذهبی است، آن مراسم نیز برایش شیرین می‌شود.

نکته دیگری که باید مورد توجّه قرار بگیرد این است که نباید شرکت دادن کودکان در چنین مجالسی به آن‌ها تحمیل شود. لذا اگر کودک در همان مجلس، احساس خستگی و یا ناراحتی کند، باید والدین با خارج شدن از مجلس یا شرکت دادن آن‌ها با همسن و سالان کودک که احیانا در همان مجالس هستند، تنوعی برای او ایجاد کنند.

ناگفته نماند، که با وجود این‌که حضور کودکان در مجالس مذهبی موجب فرهنگ‌سازی آن‌ها می‌شود، امّا لازم است که به ظرفیت آن‌ها توجّه شود تا نتیجه عکس برای فرزندانمان ایجاد نشود.

نتیجه

بنابراین یکی از راه‌های رسیدن به تربیت دینی فرزندان، آشنا کردن آن‌ها با اهل‌بیت علیهم‌السلام و ایجاد محبّت به آنان است که می‌تواند موجبات سعادت و خوشبختی فرزندان را فراهم کند.

راه شناساندن اهل بیت علیهم‌السلام به آن‌ها نیز طبق فرمایش امام رضا علیه‌السلام این است که باید فضایل و زیبایی‌های کلام اهل بیت علیهم‌السلام به انسان‌ها(اعم از کودکان و بزرگسالان) گفته شود، تا موجب شناخت آن‌ها و به دنبال آن محبّت، علاقه و پیروی از آن‌ها و در نهایت موجب سعادت انسان‌ها شود.

هم‌چنین شرکت دادن فرزندان در مراسمات مذهبی با توجّه به ظرفیت و گنجایش تحمّل آن‌ها و رعایت چند نکته تربیتی می‌تواند در تربیت دینی آن‌ها نیز تاثیر مثبتی داشته باشد.

پی نوشت:

[9]. کافی،ج2،ص78

/د115