وارث: آیتالله سیداحمد میرعمادی، نماینده ولیفقیه در استان و امام جمعه خرمآباد، در سلسله مباحثی تحت عنوان «درسهایی از نهجالبلاغه» در رابطهبا صبر و شکیبایی در دین، گفت: امام علی(ع) در بخشی از نامه خود در نهجالبلاغه به فرزندش امام حسنمجتبی(ع) فرموده است: «وَ عَوِد نَفسَکَ التَّصَبُّرَ عَلَی المَکرُوهِ وَ نِعمَ الخُلُقُ التَّصَبُرُّ فِی الحَقِ؛ نفس خود را به سختیها و ناملایمات عادت ده که بهترین اخلاق، شکیبایی در راه خدا است».
تصبر یعنی با سختی و دشواری صبر و شکیبایی کردن، روحیه سختیپذیر داشتن، عادت دادن نفس به (صبر) صبر در عرصه ایمان و سلوک الیالله جایگاه ویژهای دارد و به همین جهت در جای دیگر فرمودهاند: «الزَمُوا الصَّبرَ فَاِنَّهُ دِعَامَهُ الاِیمَانِ وَ مِلاکُ الاُمُورِ؛ صبر پیشه کنید و از آن جدا نشوید، بهدرستی که صبر، ستون ایمان است و اصل کارهاست».
جامعهشناسان میگویند: اگر خواستید بدانید یک ملت در چه شرایطی از کمال است، به روحیه مقاومت و پایداری آن ملت در برابر سختیهایی که در راستای هدف مقدسشان دارند، نظر کنید. جوامع گوناگون، از این حیث متفاوت هستند، بعضی از جوامع، رشد و تعالی خود را در مقابله و دست و پنجه نرم کردن با سختیها جستوجو میکنند، ولی بعضی از جوامع تا آنجا که ممکن است سعی میکنند از سختیها فرار کنند و بیشتر به رفاه میاندیشند، حتی اگر بدون کار میتوانستند به رفاه برسند کار نمیکردند.
اما روحیهای که امام علی(ع) توصیه میکنند آن است که انسان سعی کند خود را به سختیها عادت بدهد تا گوهر شکیبایی که تنها در سختیها به دست میآید برایش ظهور کرده و به کمال برسد.