شعر/ما و همراهی این شعله به دستان؟ هیهات!

آقای «سید علی حسینی ایمنی» شاعر آیینی ایران اسلامی، به اقدامات غیر انسانی اشرار اغتشاشگر در آتش زدن قرآن کریم و هتک امنیت و حرمت جامعه، واکنش نشان داد.

قطعه شعری که این شاعر گرامی سروده است را بخوانید:

باز با فتنه ی ابلیس، وطن درگیر است /
آه، برخیز وطن! چشم ببندی دیر است

فتنه جو مدعی داغ دل مردم شد /
درد مردم وسط معرکه گیران گم شد

مرهم درد مگر شعله به خرمن زدن است؟! /
هیزم آتش و سرمایه ی دشمن شدن است؟!

فتنه با آتش و قداره و تیر آمده است /
به میان من و تو معرکه گیر آمده است

به تن صخره ایِ شهر، تَرَک می پاشد /
به دل زخمی این قوم نمک می پاشد

دست هایی که پی غارت بیت المال اند /
بی گمان دستِ برون آمده ی دجال اند

فتنه دنبال خراشیدن روی دین بود /
گرچه این بار پـُـر از بوی بد بنزین بود

فتنه پیوسته دم از منطق شیطان می زد / 
پیش چشم همگان شعله به قرآن می زد

همنفس با نفس کفر پرستان؟ هیهات! /
ما و همراهی این شعله به دستان؟ هیهات!

دل سپاریم به مکر شب و شیطان؟ هرگز! /
ذبح ایمان عوض پاره ای از نان؟ هرگز!

مرگمان باد اگر پشت به قرآن بکنیم! /
نفسی پیروی از منطق شیطان بکنیم!

ذوالفقاریم، نشان از یل خیبر داریم /
ما به دل، مهر جگرگوشه ی حیدر داریم

کربلا آینه ی زیستن ماست هنوز /
آنچه دیدیم در این آینه زیباست هنوز

به دفاع از وطن، امروز پـُـر از احساسیم /
وطن ما حرم است و همگی عباسیم