به ياد شهداي غواص / نام تو مانَد به عالم همچو راز

يكصد و هفتاد و پنج اند و به ناز

پر كشيده سوي او با اعتزاز

از زمين و از زمان و آب و خاك

رسته تا اوج حقيقت ، تا فراز

همنشين ملك حقند و دريغ

ما به اين ويراني عصر مجاز

كاش از ما هم بگيرندي دو دست

تا رها گرديم از پست و حضاض

عشق اين مردان آبيّ زلال

بر دل و بر جان عالم ، افتراض

تا ابد از غيرت  مردان عشق

پرچم دين خدا در اهتزاز

اي دل وامانده در اين تيرگي

بر زر و تزوير اين عالم بتاز

تا بسان يكصد و هفتاد و پنج

نام تو مانَد به عالم همچو راز

الهي آمين

شاعر: خانم زهرا فراهانی