انتظار، روح جوان را نجات می دهد

جوان، نگاه به آینده دارد و بشدت آینده گراست و معلوم است با مهدویت که مربوط به به آینده است راحت تر ارتباط برقرار می کند. اما باید این آینده را به روشنی برای او ترسیم کنیم.

اگر مهدویت را به عنوان آینده ای روشن و دلخواه جوان به او معرفی نکنیم او برای آینده خود و جهانِ پیرامونش کاخی خیالی برای خود درست خواهد کرد و یا برایش درست خواهند کرد. قشنگ ترین تخیلات اش را همین آینده خیالی تشکیل خواهد داد و آنگاه می دانید چه اتفاقی می افتد؟ هر نوع زندگی که داشته باشد و دست به هر نوع زندگی که می زند احساس شکست خواهد کرد. اگر آینده گرایی جوان را با مهدویت پیوند نزنیم او باید انرژی خود را از امید به چه چیزی بگیرد؟

می دانید انتظار فرج با سلمان فارسی چه کرد؟ وقتی پیامبر(ص) به او وعده رجعتش در حکومت حضرت مهدی(عج) را داد، از شدت شوق گریه کرد و گفت: «وقتی از نزد رسول خدا(ص) بلند شدم، دیگر از آن روز به بعد برایم فرقی نمی کرد که چه وقت از دنیا بروم؛ فَقُمتُ بَینَ یَدی رَسولِ الله و ما یُبالی سلمانِ مَتَی المَوتَ او لَقیه»؛ (بحار الانوار، ج25،ص178)

جوان هم آینده گراست و باید آینده گرایی جوان با چنین آینده روشنی پر شود. این آینده با اینکه مربوط به حیات دنیا می شود اما او را از آخرت جدا نمی کند و معنویتی بس نورانی دارد. انتظار، روح جوان را با آینده پیوند می زند و از محدود شدن به زمان حال نجات می دهد.

جوان آرمان گرا نیز است و آن قدر آرمان گراست که اگر آرمان خوبی نداشته باشد دنبال آرمان های کاذب خواهد رفت لذا اگر آرمان جامعه مهدوی به جوان خوب معرفی شود، به دلیل تناسب و علاقه ای که به آرمان دارد، به سرعت به آن جذب خواهد شد. جوان دوست دارد آرمانی داشته باشد که بتواند به آن عشق بورزد و برای آن فدا شود. اگر این آرمان با عقل پشتیبانی شود گرمای آن طراوت و شادابی زندگی جوان را تامین خواهد کرد والّا پس از مدتی دویدن به دنبال یک آرمان موهوم، سرخورده خواهد شد و آرمان گریزی خواهد کرد و به واقعیت های پست تن خواهد داد.

آرمان محل نجات جوان از تحمیل های ویران کننده دنیای دون است و راه مفری برای فرار از خودخواهی ها به سوی نور. جوان می تواند برای آرمان هایش سرود بخواند، شعار بدهد و فریاد بزند. آرمان برای یک جوان به سهولت می تواند دلیل زندگی کردن قرار بگیرد.

چه آرمانی بهتر از آرمان تحقق جامعه مهدوی می تواند روح آرمان گرای جوان را سیراب کند؟ آرمانی که تمام ویژگی های یک آرمانِ تمام عیار را دارد و می تواند تمام عمر دوام پیدا کند و حتی جوانی و روحیات و ویژگی های خوب آن را با خود تداوم بخشد؛ نشاط، امید، شادابی، انعطاف و شجاعت، همت و بلندنظری، خلاقیت و نوآوری، پاکی و بی آلایشی، صفا و صمیمیت، جوانمردی و غیرت و ... .