وارث: زبيت مرتضي (ع) شاه ولايت اختري سر زد که از نور رخش، ارض و سما را زيب و زيور زد بود ميلاد زينب (س) آن که اندر روز ميلادش در آغوش حسينش خنده بر روي برادر زد بلبل طبعم غزل خوان در ثناي زينب است مرغ روحم پرزنان اندر هواي زينب است آمد آن بانو كه فخر هر زن است هر دلى با ذكر نامش گلشن است...