هرچه بر سنّ آدم افزوده می‌شود، سطح نگاهش بالاتر می‌رود؛ زمان را کوتاه‌تر می‌بیند و زمین را کوچک‌تر می‌یابد. اگر ارتفاع سطح نگاهش به بالاترین حد خود برسد، قیامت را هم می‌بیند. گویی وقتی سطح نگاه انسان بالا می‌رود، خود او را نیز به پرواز درمی‌آورد و اوج می‌گیرد و لذت پرواز را احساس خواهد کرد.