کلیدواژه: غلامحسین ابراهیمی دینانی

عشق با همه قهاریتش اختیار را نابود نمی‌کند / باور موهوم؛ خطرناک‌ترین مسئله در عالم هستی

عشق با همه قهاریتش اختیار را نابود نمی‌سازد. همان وقت که قهار است و غرق در معشوق است و جز معشوق به چیز دیگری نمی‌اندیشد با اختیار می‌اندیشد و معشوق را انتخاب کرده و با اختیار این امکان را دارد که برگردد. همه چیز را از انسان می‌شود گرفت، اما اختیار را از انسان نمی‌شود گرفت. نه تنها غیر نمی‌تواند اختیار را از انسان بگیرد بلکه خود انسان نیز نمی‌تواند اختیار را از خودش سلب کند.

ارزش عشق به قدر معشوق است

بالاتر از عشق ورزیدن به حق تعالی نداریم و کسی که مثلاً به پول عشق دارد، ارزشش به همان اندازه است، اما هرچقدر که معشوق عظیم‌تر باشد، آن عشق نیز ارزشش بیشتر می‌شود. معشوق حقیقی، حق‌تعالی است و کسی که به حق عشق می‌ورزد، به مظاهر حقیقت نیز عشق می‌ورزد و عشق او پایدار است. انسان به هر اندازه که از عشق برخوردار است، عاشقانه سخن می‌گوید و مهربانی می‌کند، خشم هم دارد.

چشم باطن انسان را چه کسی باز می‌کند

چهره ماندگار فلسفه ایران گفت: به جز انبیاء و اولیاء الهی، افراد دیگر نمی‌توانند چشم باطن انسان را باز کنند، چرا که دیگران تنها به استدلال وابسته هستند.

عبادت بدون تفکر حرکتی بیهوده است

چهره ماندگار فلسفه گفت: سه نوع سخن گفتن داریم؛ نخست نوعی که سخن گفتن معاشرت و روزمره است، دوم سخن تذکر و سوم سخن تفکر است. باید توجه کنیم که بین تفکر و تذکر کدام بالاتر است؟