خداوند می فرماید: اولین کاری که کسی نسبت به من بی اعتنا شود می کنند آن است که لذت مناجات را از او می گیرند. این نشان دهنده ی آن است که شیطان در ما نفوذ کرده است و باید خود را نجات بدهیم در غیر این صورت دومین علامت نفوذ شیطان در ما ظاهر می شود که همان شک است نسبت به بعضی باورهای دینی و اگر در این مرحله هم خود را مداوا نکردیم کم کم بیماری و نفوذ شیطان بیشتر میشود که سومین علامت آن سوءظن است که از شک بدتر است و انسان بدبین و بدگمان می شود. اگر باز هم مداوا نشویم باعث پیشرفت و نفوذ شیطان می شویم که بدترین و پیشرفته ترین مرحله ی نفوذ شیطان کفر است یعنی انسان همه چیز را تکذیب می کند. شاید در ظاهر در مقابل دیگران کفر خود را نشان ندهد اما در باطن پوک شده است و باوری ندارد.