ولایت ائمه(ع) موجب طیب خلق انسان است

مراسم جشن عید غدیر،روز گذشته، هجدهم مردادماه، با سخنرانی آیت‌الله سیدمحمدمهدی میرباقری، عضو مجلس خبرگان رهبری در حسینیه آیت‌الله حق‌شناس برگزار شد که در ادامه متن سخنان آیت‌الله میرباقری ارائه می‌شود؛

انسان نمی‌تواند این نعمت بزرگ الهی را شکر کند که خدا از عوالم دور به ما توفیق داده و با این توفیق در کنار علی(ع) بوده‌ایم و با حضرت(ع) بیعت کرده‌ایم. خدای متعال لطف کرده و موانع سر راه موجب نشده که ما از حضرت(ع) جدا شویم. خدا را باید شکر کرد که در صف کسانی هستیم که به حضرت(ع) معرفت داریم و پای عهد ایشان ایستاده‌ایم. خداوند در این زمینه امتحانات سختی هم از مؤمنین گرفته است و تلقی من این است که خداوند خواسته خود مؤمنین در این مسیر قدم بردارند. وجود مقدس پیامبر(ص) از خدا تقاضا کردند که همه امت حضرت، گرد علی(ع) جمع شوند و این اتفاقی که افتاد نیفتد، اما به ایشان فرمودند این شدنی نیست.

تلقی من این است که حضرت می‌خواستند شفاعت کنند و بار سنگین را خودشان بردارند، اما خداوند فرمود ولایت امری است که باید خودشان انتخاب کنند، چون داستان ولایةالله است و ما باید بپذیریم تا خدا ما را سرپرستی کند و حضرت می‌خواستند این بار را هم خودشان به دوش بکشند، اما خداوند فرمودند که این امتحان خودشان است و امتحانات سختی هم گرفته شده و خدا خواسته در اینها موفق و سربلند باشیم و این را نباید کوچک گرفت.

حکمت امتحان الهی
ما یک «یا علی» گفتیم و خداوند پای این کلمه از ما امتحان گرفته است. در قرآن فرمود که آیا گمان مردم این است، همین که بگویند ایمان آوردیم دیگر از آنها امتحان گرفته نمی‌شود؟ خیر. سنت ما این است و در امت‌های پیشین نیز امتحان‌هایی می‌گرفتیم تا صف آنان که در ادعای بندگی دروغ می‌گویند و به دنبال نفس خود هستند، با صادقین جدا شود. این امتحان را خداوند تا اینجا از ما گرفته و جامعه مؤمنین تا اینجا با امتحانات خیلی سختی آمدند و خدا را شکر موفق بوده‌ایم و تا قیامت باید شکر کنیم که در این امتحانات که شیطان دنیا را زینت داده تا ما را از علی(ع) جدا کند، موفق نشده است.

اما در روایت داریم که مؤمن تا زمانی که در دنیا هست نگران است. این دعا در کتاب کافی است که «اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْنِی مِنَ الْمُعَارِینَ»، یعنی خدایا من را از معارین (یعنی کسانی که ایمانشان عاریه است) قرار نده. مؤمن خودش معطر است. چون متصل به وجود مقدس نبی اکرم(ص) و امام(ع) است. آن عطر حضرت در مؤمن همیشه است و نسیمی از حضرت به ما بخورد، آن بوی عطر در جان ما می‌آید. علی(ع) فرمودند پیامبر(ص) از دوران طفولیت بوی خوشی که در وجودش بود به شامه من می‌رساند. وقتی هم پیامبر(ص) شد، من بوی نبوت را استشمام می‌کردم.

ولایت ائمه(ع) موجب طیب خلق انسان است
مؤمن اگر به حضرت متصل شد ولایت موجب طیب خلق انسان است و وجود انسان را معطر می‌کند، اما برخی‌ها خودشان عطر ندارند و عطر می‌زنند که بوی آن می‌رود. انسان خودش باید عطر بشود و اگر به معصوم(ع) متصل شد خودش معطر می‌شود. مؤمن نگران است که این ایمانی که تا اینجا به او داده شده در امتحانات بعدی از او گرفته نشود. هر درجه از ایمان امتحان دارد و اینکه انسان در کدام درجه از ایمان باشد باید امتحان آن درجه را بدهد که در این صورت به کلاس بعدی می‌رود.

خداوند فرمود: «وَ مَنْ یتَّقِ اللَّهَ یجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً»، یعنی اگر در امتحانات الهی تقوا را انتخاب کردید، خداوند از این مرحله شما را عبور می‌دهد و شما را به این کلاس برنمی‌گرداند، اما دوباره امتحان وجود دارد؛ لذا مؤمن از اینکه بتواند این ایمان را به کمال برساند نگران است. حضرت امیر(ع) در خطبه متقین می‌فرماید اگر خداوند متقین را نگه ندارد و آن اجل معین الهی نباشد، یک لحظه آن روح‌ها در این بدن نمی‌ماند، چون به ثوابی اشتیاق دارند که بی‌قرارشان کرده است. پرده‌ها کنار رفته و سرای آخرت را می‌بینند و در این دنیا نمی‌توانند بمانند، اما دلیل دوم این است که نگرانی از عقاب الهی موجب شده لحظه شماری می‌کنند تا بروند، چون انسان در این دنیا ممکن است اسیر شیطان شود و این نگرانی موجب می‌شود که بخواهد هرچه زودتر بارش را ببندد و برود، چون امتحانات سخت اینجاست.

لذا مؤمن نگران است که ایمان را بتواند به آخر برساند و امتحانات الهی را با موفقیت سپری کند و این امتحانات نیز به صورت فردی و اجتماعی است. ما یک جا باید از دنیا عبور کنیم و یک جا هم جامعه مؤمنین امتحان می‌شوند و برای موفقیت در این امتحان‌ها باید معرفت و محبت و تمسک ما به حضرت(ع) افزایش پیدا کند و این سرمایه همراهی است. از یک طرف یک جبهه کفر و نفاقی است که می‌خواهند ما را از علی(ع) جدا کنند اما سرمایه‌ای که خداوند به ما داده سرمایه محبت و برائت است و این را باید دائماً رشد داد.

حب الایمان؛ سرمایه انسان مؤمن
خداوند در سوره حجرات از فاسقی سخن به میان می‌آورد که خبری را منتشر می‌کند تا امت را به هم بریزد و نگذارد که دنبال نبی اکرم(ص) حرکت کنند. خداوند به مؤمنین می‌فرماید اگر فاسق خبر آورد، شما تبیین کنید و به دنبالش نروید و بدانید که این پیامبر(ص)، رسول خدا است و باید به دنبال او بروید. وقتی پیامبر الهی هست، انسان نباید با هر سروصدایی حرکت کند و وقتی می‌خواهیم با حضرت(ص) حرکت کنیم سرمایه ما ایمان است. خداوند به ما دحب الایمان اده که مراد علی(ع) است و کفر و فسوق و عصیان را مکروه قرار داده که این سرمایه مؤمن است و نمی‌‎گذارد انسان از حضرت(ع) جدا شود. در این امتحان‌ها اگر موفق باشیم، خداوند محبت را در وجود ما افزون می‌کند تا اینکه از این عالم عبور کنیم و سیرمان در عوالم بعدی آغاز شود.

همچنین برای امیدبخشی به مؤمنین خوب است این روایت را نقل کنم که گناه گذشته و آینده زوار امام حسین(ع) بخشیده می‌شود. زائر به مقامی در زیارت می‌رسد و تضمین می‌شود. برخی سختشان است که این را قبول کنند، اما اینها برای مؤمن امید می‌آورد. در روایت دیگری داریم زائر حضرت(ع)، قلبش خنک و آرام می‌شود و این مؤمنی که دائم نگران است که نکند در امتحانات زمین‌گیر شود، در زیارت امام حسین(ع) آرام می‌شود و می‌فهمد دست شیطان به او نمی‌رسد؛ لذا تا وقتی در این دنیا هستیم، باید خودمان را برای امتحان‌ها آماده کنیم.

ولایت و توحید مهم‌ترین موارد امتحانی
خداوند ما را به امر ولایت و توحید امتحان می‌کند و بقیه امتحانات فروع هستند و یک چیز را باید توجه کنیم و آن اینکه شیطان ما را از امام(ع) جدا نکند. اگر جدا شدیم مانند گوسفندی که از گله جدا شده و طعمه گرگ می‌شود خواهیم شد. یکی از کارهای مهم این است که در مسیر معرفت نسبت به حضرت(ع) قدم برداریم که هیچ وقت در این وادی متوقف نشویم. یکی از نکات در باب معرفت حضرت(ع) نیز این است که ائمه(ع) یک جنبه بشری دارند و در قامت بشر نازل شده‌اند و با ما نشست و برخاست می‌کنند اما آن کسی که در مقام بشر تنزل یافته خلیفه خدا است و همه اسماء الهی در او هست و سفیر بین ما و خدا است. در حقیقت امام(ع) یک جنبه قدسی دارد که آن جنبه در قالب جسم ظهور پیدا کرده است.

منبع: ایکنا