آن معصومی که یک لحظه غضب بر او حاکم شود، معصوم نیست!

کد خبر: 11134
آیت الله قرهی از دروس اسرار مهدوی خود گفت: این­که می­گویند مولی الموالی(ع) بعد از آب دهان انداختن عمرو بن عبدود، بلند شدند، چرخیدند که نکند غضب شخصی باشد و بعد سر او را بریدند؛ اهانتی بزرگ به امیرالمؤمنین(ع) است، زیرا غضب در امام معصوم وجود ندارد.
وارث: آیت الله قرهی مدیر حوزه علمیه امام مهدی(عج) تهران در درس اسرار مهدوی خود گفت: اصولاً امام معصوم(ع) نمی ­تواند ولو به یک لحظه غضب شخصی داشته باشد، لذا بیان کردن این مطلب اشتباه محض است؛ چون قرآن، معصومین(ع) را این­ گونه معرفی می­ کند: «لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرجْسَ»؛ یعنی حتی رجس هم از آن­ها دور است. ما یک ذنب، یک اثم و یک رجس داریم. رجس یعنی فکرهای به ظاهر خوبی که خطا باشد.
 
لذا معصوم(ع) از رجس هم دور است، آن­وقت چگونه می­ توان گفت: مولی­ الموالی(ع) بلند شدند و چرخیدند تا خشم خود را از بین ببرند که نکند از روی خشم سر او را ببرند؟!
 
آب دهان عمرو بن عبدود به امیرالمؤمنین(ع)، آب دهان جاهل به عقل محض و علم محض است و ایشان از این جهت بلند شدند و ­چرخیدند که آن جهل را منکوب کنند، نه این­ که غضب خود را منکوب کنند.
 
لذا حقیقت این است که ایشان برای جهلی که این شخص نسبت به اسماءالله و صفات­ الله داشت، بلند شدند و چرخیدند تا این جهل را سرکوب کنند و از پروردگار عالم برای او نسبت به اهانت و جسارت به عقل محض و این که او جاهل محض است، طلب مغفرت کنند و بعد از آن برای خدا سر او را بریدند.
 
اصلاً آن معصومی که یک لحظه غضب بر او حاکم شود، معصوم نیست. عقل محض الهی، عصمت کامله ولو به لحظه­ ای غضب شخصی ندارد «إِنما يُريدُ اللهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهرَكُمْ تَطْهيراً».

/م118