شرح دعای سحر|آشنایی با کریم‌ترین آیت و بزرگ‌ترین حجت خدا

«دعای سحر» یکی از دعاهای عظیم‌الشأنی است که از امام رضا علیه‌السلام روایت شده و آن حضرت فرموده است: این دعا، دعایی است که امام باقر علیه‌السلام در سحرهای ماه رمضان می‌خواند.

در عین حال یکی از آثار فاخر و ارزشمند امام خمینی (ره) «شرح دعای سحر» است؛ اثری که امام خمینی (ره) آن را در حدود 27 سالگی خود تألیف کرده و نشان از دانش و عرفان والای ایشان از دوران جوانی دارد.

نکات مهم فراز بیستم از این دعای شریف را می‌خوانیم:

اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ مِنْ آیاتِكَ بِأَكْرَمِها وَكُلُّ آیاتِكَ كَرِیمَةٌ، اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ بآیاتِكَ كُلِّها

پروردگارا، از تو درخواست می‌کنم به کریم‌ترین آیاتت و همه آیات تو کریم است. بارالها، از تو به همه آیاتت درخواست می‌کنم.

• سلسله وجود، از عناصر و اشباح گرفته تا ارواح و غیب و شهود و نزول و صعود آن، همگی کتاب‌های الهی و صحیفه‌های مکرم ربوبی و فرود آمده از آسمان احدیت‌اند و هر مرتبه از مراتب آن و درجه‌ای از درجاتش، از سلسله طولی و عرضی آیات، بر گوش دل اهل یقین که دل‌هاشان از کدورت عالم مادی و غبارهای آن رهایی یافته و از خواب آن عالم بیدار شده‌اند، خوانده شده است.
• این آیات بر کسانی تلاوت شده که از گورستان عالم طبیعت برخاسته‌اند و از زندان ظلمانی ماده و قید و بندهای آن آزاد گشته‌اند و همت نهایی خود را رسیدن به دنیای پست و زینت‌ها و آرایش آن قرار نداده‌اند و به زمین دل نبسته و آن را وطن همیشگی خود نساخته‌‌اند. کسانی که آمدنشان به این دنیا برای کاشتن بوده نه برای درو کردن، زیرا دنیا کشتگاه آخرت است؛ و ورودشان به آن برای حرکت انعطافی بوده که انسان به واسطه آن حرکت، انسان می‌شود و از دنیا به وطن اصلی‌اش که جایگاه پدر ما، حضرت آدم(ع)، بود برمی‌گردد.
• صاحبدلان‌ در این دنیا مانند مسافرانی هستند که آماده کوچ و مهیای مسافرت‌اند و نگاهشان به دنیا فقط از آن روست که دنیا را مثالی از آنچه در عالم غیب است می‌دانند؛ همچنان ‌که امام صادق، علیه السلام، بنابر روایتی فرموده‌اند: «و ما رأیت شیئا الّا و رأیت الله قبله وبعده ومعه؛ چیزی را ندیدم مگر این‌که خدا را قبل از آن و بعد از آن و همراه با آن دیدم.»
• همه موجودات حتی جمادات و نباتات کتابی الهی‌اند که سالک الی الله و مجاهد فی سبیل الله از صفحات آن اسماء و صفات الهی را به اندازه ظرف وجودی خود می‌خواند.
• انسان کامل، از آن رو که خلیفه خدا در زمین و نشانه او در همه عوالم است، کریم‌ترین آیات الهی و بزرگ‌ترین حجت‌های اوست؛ چنانکه در این روایت مولا و سرورمان امیرمؤمنان دیدیم که فرمود: «انّ الصورة الانسانیة اکبر حجج الله علی خلقه وهی الکتاب الذی کتبه بیده وهی مجموع صورة العالمین؛ همانا صورت انسان بزرگ‌ترین حجت‌های خدا بر خلقش و همان کتابی است که خدا با دست خود نوشته و اوست مجموع صورت همه جهانیان.»
• اکنون، ای برادر راه حقیقت، از خواب غفلت بیدار شو و چشم دل باز کن و کتاب نفست را قرائت کن که همان برای گواهی دادن کافی است