دکتر قنبری: یکی از عمده ترین موانع عدم استجابت دعا چیست؟/ حاج محمدرضا طاهری: دلم را زنده کن با گوشه چشمی

کد خبر: 15897
مراسم مناجات خوانی شب بیست و پنجم ماه مبارک رمضان در هیئت مکتب الزهرا سلام الله علیها با سخنرانی دکتر قنبری و مناجات خوانی و مداحی حاج محمد رضا طاهری و کربلایی حسین طاهری برگزار شد.


وارث: مراسم مناجات خوانی شب بیست و پنجم ماه مبارک رمضان در هیئت مکتب الزهرا سلام الله علیها با سخنرانی دکتر قنبری و مناجات خوانی و مداحی حاج محمد رضا طاهری و کربلایی حسین طاهری برگزار شد.

در ادامه گزیده ای از سخنان دکتر قنبری را می خوانید:



خواست از ذات مقدس حق تعالی اگر همراه با یقین باشد مقرون به استجابت است، اما مشکل رسیدن به همان مقام یقین است، اگر کسی به قدرت عبودیت و بندگی، به موقعیت و منزلتی دسترسی پیدا کند، نه اینکه نیازش از بین می رود عظمت نیاز برای او تغییر پیدا می کند، جنس خواسته او کیفیت دیگری پیدا می کند که معمولا مردم به مصداقی و به طور عینی متوجه اجابت او نمی شوند، اما تاریخ در اجابت او شهادت می دهد.

مثل همان دعاهایی که اولیاء خدا انجام دادند. رسیدن به مقام اولیای الهی، شدنی است. مردم می توانند با بهره مندی از نقشه راه، زندگی کردن مومنانه میان بندگان خدا، گرفتار نشدن به مطامع دنیا،اسیر نشدن به ظواهر، هویّت پاکیزه مومنانه پیدا کنند که خودشان دعا شوند، خودش استجابت باشد.

در رابطه با مقربین درگاه خداوند، وقتی متوسّل می شوید، نفس توسل پیدا کردن به آنها استجابت است. یعنی به شما فرصت اتصال به او را دادند تا او بین بنده و ذات مقدس حق تعالی واسطه شود. اشکال اینجا است که زبان ما زبان دعا نیست، اولیاء خدا توصیه می کنند که خدا را با زبانی بخوانید که گناه نکرده باشید، لذا می گویند تو زبان برادر دینی خودت باش و برای او دعا کن چون شما با زبان او نسبت به خودت گناه نکرده اید.نسبت به او مبرا هستید.

این موضوع یک بحث تربیتی دقیق و قوی دارد اینکه با زبان دیگری بخواهید یعنی از دیگری توقع خیر و برکت دارید. چطور این توقع را از دیگری دارید اما خودتان این گونه نیستید؟ این عیب است. یکی از ویژگی های تعالیم اسلام این است که در همه موارد آن تربیت وجود دارد.


اگر تربیت به وجود آید زبان مبرّای از گناه هم به وجود می آید، برای اولاد آدم در حین گرفتاری که دارند حالت عبادت هم به وجود می آید، شوق و ذوق اتصال به خداوند هم برایشان به دست می آید، که این در معارف اسلام به عنوان رقت قلب یاد شده است. آن شخص رقیق القلب می شود.


زمانی می شود که شما دلتان می شکند، زلال می شوید، برای همه ما پیش آمده است، گرفتار است، قبل از آمدن به هیئت غیبت کرده، گناه کرده، علی رغم همه اینها همین که به سمت هیئت یا مسجد یا مجلسی می رود، یک لحظاتی رقت قلب پیدا می کند، چشمانش خیس از اشک می شود، از همه مشغله های ذهنی اش جدا می شود.

این حال، حال بسیار خوبی است. ممکن است یک لحظه باشد اما برای همان یک لحظه هم فرصت دعا را به بنده می دهد و چون رقت قلب دارد فرصت استجابت را هم برای خود ایجاد می کند.


حضرت محمد صلی الله علیه و آله وسلم می فرمایند: هر زمانی که احساس کردید قلبتان شکسته است، لطافت پیدا کرده است، آن زمان، زمان استجابت است، دعا کنید چون فرصت خلوص به شما داده شده است.


این رقت قلب برای خودت نیست، آثار رحمت حق تعالی می باشد. نوعا برای پیروان اهل بیت علیهم السلام این رقت قلب به وجود می آید اما حفظش نمی کنیم. اینکه به ما اجازه داده اند قلبمان رقت پیدا کند را پاسبانی نمی کنیم، به همین دلیل به جایگاه اول برمی گردیم. به اندازه همان یک لحظه که رقت قلب پیدا کردید خداوند به شما اخلاص داده است، این اخلاص را حفظ کنید.

رقت قلب در سایه اخلاص به وجود می آید. فرصت تحول در این رقت قلب بخش مهمی است اما بقا پیدا کردن بر این تحوّل همّت و شجاعت می خواهد.


یکی از عمده ترین موانع عدم استجابت دعا ترک امر به معروف و نهی از منکر است. در جامعه امروز این امر دل انگیز نیست و علامت مدرن بودن فکر این است که جامعه غیرت دینی نداشته باشد! امر به معروف امر قرآن است. اگر کسی به امر به معروف کفر بورزد به ذات مقدس حق تعالی کفر ورزیده است.

چرا در جامعه ما این امر جایگاه فاخری ندارد؟ ما ستاد امر به معروف و نهی از منکر در جامعه داریم. چرا به نتیجه نمی رسد؟ یک بخش عمده اش این است که ما فرهنگ سازی در رابطه با امر به معروف و نهی از منکر نکرده ایم و این فریضه را گزینشی عمل می کنیم. اثر بخشی امر به معروف و نهی از منکر که یک تربیت دینی است زمانی نحقق پیدا می کند که جامعیت داشته باشد. یعنی اراده عام و خاص جامعه در این امر حضور داشته باشد.

در ادامه این مراسم مداحان اهل بیت علیهم السلام به مناجات خوانی و عزاداری پرداختند.


شعر خوانده شده توسط حاج محمدرضا طاهری:


به سویت آمدم با رو سیاهی



قدی خم دارم و بار گناهی



دلم را زنده کن با گوشه چشمی



"إلهـی یـا إلهـی یـا إلهـی"




اگر این راه و رسم بندگی نیست



نصیب من به جز شرمندگی نیست



پشیمانم پشیمانم پشیمان



مرام تو مگر بخشندگی نیست؟


شده پیمانه ام از خون دل پر


امان از غفلت و جهل و تکبر



گنهکار آمده "یا غافرَ الذَنب"



پشیمان آمده "یا کاشفَ الضُّر"

بخش اول تصاویر- کلیک کنید

بخش دوم تصاویر- کلیک کنید

/د115