آثار و برکاتی کمتر شنیده از تلاوت سوره های قرآن

کد خبر: 16011
وارث:  بنا به روایات رسیده از ائمه اطهار (ع) هر یک از سوره های قرآن کریم دارای خواص و آثاری منحصر به فرد در زندگی دنیوی و اخروی می باشد، به نحوی که این امر به کررات در روایات رسیده از این بزرگواران مطرح شده است که شاید ذکر چند نمونه از آن ها خالی از لطف نباشد.

سوره حمد
در این باره از حضرت محمد (ص) نقل شده است: هر کس سوره حمد را قرائت نماید، خداوند متعال به عدد تمامی آیاتی که از آسمان نازل شده است، به او پاداش می دهد.

سوره کوثر
امام صادق (ع) فرموده اند: هر کس سوره کوثر را در نمازهای واجب و مستحبی خود بخواند، خداوند او را در قیامت از آب حوض کوثر سیراب می سازد و او را در زمره ی هم سخنان رسول اکرم (ص) قرار می دهد.

سوره ناس
رسول خدا (ص) در فضیلت این سوره فرموده اند: هر فردی سوره ناس را بَر درد و بیماری ای بخواند، به خواست خداوند آن بیماری برطرف می شود و این سوره برای قرائت کننده ی آن شفاست.

سوره فیل
در باب این سوره حضرت محمد (ص) بیان داشته اند: هر کس این سوره را بخواند، تا زمانی که زنده است، خداوند متعال او را از خواری و ذلت و از قرار گرفتن در برابر تیر تهمتِ فحشا ایمن می گرداند.

سوره عادیات
امام صادق (ع) فرموده اند: هر کس بر خواندن سوره عادیات مداومت نماید، در قیامت با امیرالمؤمنین علی (ع) محشور می گردد و در بهشت همنشین آن حضرت خواهد بود.

سوره قدر و اخلاص
امیرالمومنین علی (ع) فرموده اند: هر کس پیش از طلوع آفتاب، سوره های قدر و اخلاص را بخواند، در آن روز به گناه مبتلا نمی شود؛ هر چند شیطان سعی خود را نماید.

سوره تکاثر
حضرت محمد (ص) فرموده اند: هر کس سوره تکاثر را هنگام خواب بخواند، خداوند متعال او را از عذاب قبر حفظ خواهد نمود.

سوره زلزال
و همچنین پیامبر (ص) بیان داشته اند: هر کس چهار مرتبه سوره زلزال را بخواند، به مانند آن است که تمام قرآن را قرائت نموده است.

سوره علق
در باب فضیلت تلاوت این سوره از امام صادق (ع) روایت شده است: هر کس در روز یا شب، سوره علق را بخواند و در آن روز یا شب جان بسپارد، به مانند این است که شهید از دنیا رفته و خداوند او را با شهیدان محشور می گرداند و مثل آن است که در راه خدا، همراه با رسول خدا (ص) جنگ و جهاد کرده باشد.

سوره اعراف
رسول خدا (ص) فرموده اند: هر فردی که سوره اعراف را قرائت نماید، خداوند متعال میان او و شیطان مانعی قرار می دهد و حضرت آدم (ع) در قیامت، شفیع او خواهد بود.

پی نوشت:
1- طبرسی. مجمع البیان، ج4: 608؛ ج 10: 801، 814، 820.
2- حویزی. نورالثقلین، ج1: 4؛ ج5: 615، 647.
3- کلینی. الکافی، ج2: 623.
4- صدوق. ثواب الاعمال: 287.
5- کریم خانی. ذکرهای آسمانی: 42- 46.

/م118