حجت الاسلام مؤمنی: امام حسین(ع) در کربلا در صدد احیای عقول تعطیل شده است!

جریان کربلا مجموعاً سه مطلب رقم زده است، یک عقلانیت. جریان عقلانیت در سراسر کربلا موجود است و هیچ مطلبی از سیدالشهداء علیه السلام و یاران سیدالشهداء علیه السلام و بازماندگان قافلۀ کربلا یک مطلب هم خارج از مقولۀ عقل رخ نداده است. بیانات نورانی سیدالشهداء در جهت احیای عقول تعطیل شده، من جریان کربلا را جنگ با نزاع می دانم بین جبهۀ عقل و جبهۀ جهل. جبهۀ علم نیست، چون جبهۀ طاقوت عالم بودند اما جاهل! جبهۀ حق عالم بودند اما عاقل! چه بسا فردی عالم باشد اما به جهت درگیری با آسیب ها و آفات دنیا، اجازه ندهد که عقل او به فعلیت برسد و فقط در محدودۀ علم بماند. عالم است و میداند که حق با سیدالشهداء علیه السلام است و او امام است یعنی علم دارد، حرف اباعبدالله علیه السلام حرفی است کاملاً دقیق، و او متصل است و از خاندان وحی است. اینها را می داند اما این جهل او که در مقابل عقل است مانع این می شود که عقل این فرد به فعلیت برسد، امید را از دست می دهد، موقعیت ها و فرصت ها را از دست می دهد اما جهل او بخاطر درگیر شدن با امور دنیوی شروع کرده است به ساختن کاخ در یازده بلال از بلال مسلمین، شروع کرده است به گسترش اهل و عیال و دلبستگی به فرزند و مال. وقتی که امیرالمؤمنین علی علیه السلام به حکومت می رسد پیغام می دهد، طلحه و زیبر از همین مقوله هستند، پیغام می دهند به علی بن ابی طالب علیه السلام که اگر می خواهی از تو دفاع بکنیم برای امام علی علیه السلام شرط می گذارد، این نهایت حماقت فرد است، در عین اینکه علم هم دارد.

لذا اباعبدالله علیه السلام در کربلا در صدد احیای عقول تعطیل شده است، زیارت اربعین باز دلیل بر این مدعا است. امام حسین علیه السلام وارد کارزار شدند برای نجات جهل عباد به طور مطلق نه فقط مخاطبین کربلا.

دشمن در حال حاضر جرأت بمب گذاری و بمب اتم را ندارد، اما جرأت یک کار را  دارد آن هم بمب شیمیایی فرهنگی است، و می خواهند در این کار موفق بشوند، البته هنوز موفق نشده است. الآن در مقابل این حملۀ شیمیایی و این قتل عام فرهنگی شیمیایی که بر سر ما میریزند، تنها حربه ای که می تواند عقول افراد را احیا بکند و به سمت باطل نروند اقامۀ شعائر به ویژه عزای سیدالشهداء علیه السلام است. هیچ چیزی مثل روضه نمی تواند دل شما را محکم نگه دارد و عقلت را هشیار بکند.

اباعبدالله علیه السلام آمدند از قوۀ عقل بهره بردند تا شاید عقول اینها احیاء بشود، خطبه خواندند و خودشان را معرفی کردند، ای مرم من حسین بن علی بن ابی طالب ام، اما چون عقل آنها تعطیل بود بخاطر این دلبستگی ها و تعلقات دنیایی اجازۀ به فعلیت رسیدن نمی دهد.

عقل انسان اگر احیاء باشد به هیچ قیمتی جبهۀ حق را رها نمی کند برود سراغ طاغوت یا حتی ساکت بنشیند، سکوت هم علامت جهل مقابل عقل است، وقتی انسان می بیند باطل رسماً دارد بالا می آید و حق را دارند زیر پا می گذارند، سکوت رأی ممتنع به چیزی که یقیناً حق است و ما می دانیم اما معلوم نیست اجرایی بشود یا نه به ما ارتباطی ندارد، ما در مقامی هستیم که باید اظهار نظر بکنیم. باطل و منکر را علناً می بینن. در جامعۀ دینی که منکر بیاید بالا می شود ارزش، باید منتظر بشویم که یک حسینی برود در گودی قتل گاه، مقطع الاعضاء از قتلگاه بیرون بیاید، تا شاید در جامعۀ دینی تحولی ایجاد بشود، نباید گذاشت کار به اینجا بکشد. اگر آن روز حسین بن علی علیه السلام را کشتند، نگذارید که آن واقعه دوباره تکرار بشود. عاشورا یک جریان و فرهنگ است که دشمن ایجاد رعب و وحشت می کند از عاشورا، دشمن دق می کند وقتی می بیند یک عده جوان سیاه می پوشند و دوماه برای اباعبدالله اقامۀ عزا می کنند.

دومین مطلب حماسه و عزت است، هیچ ذلتی در کربلا مشاهده نمی شود، همین که پاسخ می دهد به خدا و در مقام عبودیت و بندگی هرآنچه که دارد می دهد این ذلت نیست عزت است. ملاک در پیروزی و شکست رسیدن به اهداف است. اگر دشمن به اهدافش در کربلا رسیده پیروز معرکه است، و الا شکست خورده است، اگرچه ظفرمندانه از میدان بیرون می رود. مهم این است که به هدف رسیدی یا نرسیدی. امام حسین علیه السلام به اهدافش در کربلا رسید یا نرسید؟ امام حسین علیه السلام پیروز میدان است، اینهمه عزادر و بیرق و علم، اینهمه تکیه و ماتم. حتی اگر امام حسین علیه السلام از شمر طلب آب هم کرده باشد باز ذلت نیست این آقایی حسین علیه السلام است. به این دلیل که رحمت الهی که در وجود امام حسین علیه السلام متجلی می شود که حتی برای شمر هم دلسوزی می کند، امام حسین علیه السلام می فرماید ای شمر من نمی خواهم تو به جهنم بروی، این ذلت نیست، امام حسین علیه السلام از افراد طلب کمک می کند این ذلت نیست، عزت است. بعضی ها هم که کمک نکردند امام حسین علیه السلام به آنها فرمودند اگر کمکم نمی کنید من به شما کمک می کنم، آنقدر از کربلا دور می شوید که صدای غربت من را نخواهید شنید، اگر صدای من را بشنوید و کمکم نکنید جهنمی می شوید و من نمی خواهم شما را به جهنم بیاندازم.

سومین مطلب عاطفه و عشق است، خدا این را در نهاد ما قرار داده است. امام حسین علیه السلام در مواردی با عاطفۀ تاریخ در کربلا صحبت کرده است. اگر جایی دیدید عقلانیت و حماسه و عزت مؤثر نیست، آنچیزی که تاثیر گذار است عاطفه و عشق است. حربۀ عاطفه و عشق همین است که در این مصیبت ها و بیان مقاتل است. حضرت آقا فرمودند: مبادا به اسم روشنفکری و تجدد از روضه خوانی غفلت بکنید. هچ چیز جای روضه را نمی گیرد. مقتل مؤثر تر است زیرا با این مقتل حرارتی در دل ایجاد می شود، که این حرارت خنکی به خودش نمی بیند. حداقل حرارت دو خاصیت دارد عامل اصلی برای حرکت و سرعت حرارت است، اگر می خواهید سرعت سیرتان بالاتر برود حرارت درونی ات را بالا ببر. 

در ادامه این مراسم؛ حاج سعید حدادیان و کربلایی محمد حسین حدادیان به مداحی و روضه خوانی پرداختند.

کلیک کنید

/م.ق210