از غیبت های سیاسی بپرهیزیم
«قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ ! الَّذينَ هُمْ في صَلاتِهِمْ خاشِعُونَ ! وَ الَّذينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ»[3]
مرحوم آيت الله العظمي اراکی می‌گفتند به جهت کاری به مغازۀ يک نجار رفتم. در آخر کار گفت: هرکس به مغازۀ من مي‌آيد، من از او تقاضای نصيحت می‌کنم. شما هم نصيحتی بکنيد. آقای اراکی می‌گفتند: به او گفتم: تقاضا دارم مواظب زبانت باش.
مراقبت از زبان خیلی مهم است. شخصی خدمت پیامبر اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم»آمد و گفت: یا رسول الله! مرا موعظه کنید. فرمودند: مراقب زبانت باش. باز گفت: مرا موعظه کنید. پیامبر«صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» باز فرمودند: مراقب زبانت باش. برای بار سوم، باز تقاضای موعظه کرد. گویا پیامبر اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» از بی‌توجهی او ناراحت شدند. لذا فرمودند: وای بر تو! آيا مردم را جز درو شدههاى زبانشان در آتش می‌اندازد؟!
حرف‌هاي بيهوده فشار قبر را به دنبال خود دارد. حساب دروغ و غیبت و تهمت و نظایر آن که جداست. دروغ‌هایی که در بازار گفته می‌شود، حق الناس، کم‌کاری و بی‌کاری در ادارات، گناهان بزرگی هستند که ارزش عبادات را از بین می‌برند. گناه تحقیر ارباب رجوع و توهین و بداخلاقی نسبت به او و فریب دادن دیگران که جای خود دارد. کسی که در حین انجام وظیفه در جهت حلّ مشکلات مردم تلاش نمی‌کند و گره در کار دیگران می‌اندازد، نمی‌تواند زمان افطار بگوید: «الهمَّ لَکَ صُمتُ و عَلی رِزقِکَ أفطَرتُ و عَلیکَ تَوکَّلتُ»
خداوند میزبان چنین شخصی نیست و لذا پاداشی نظیر تقوا یا خود خداوند برای آنان در نظر گرفته نمی‌شود.
قرآن کريم مي‌فرمايد: «وَ لايَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضاً أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخيهِ مَيْتاً فَكَرِهْتُمُوه»[5]
از غیبت های سیاسی بپرهیزیم
غیبت‌های سیاسی باید از خانه‌ها بیرون برود. امروزه در بسیاری از خانه‌ها غیبت و تهمت سیاسی و دامن زدن به شایعات رایج شده است. دو برادر بر سر اختلاف نظر سیاسی مثل دو گرگ با هم می‌جنگند. فتنه‌ای به پا شده است که اعضای خانواده‌ها را با هم دشمن کرده است.
منبع: حوزه
/ف.م214