جلسه هفتگی هیئت منتظران حضرت ولی عصر (عج) + گزارش تصویری

کفاره جمع کفاره است که فرد روزه اش را به وسیله انجام کار حرامی باطل کند؛ شراب بخورد یا زنا کند. باید بلافاصله کفاره اش را بپردازد. به این صورت که به اندازه هر روز، سی و یک روز پی در پی روزه بگیرد و بعد سی روز بعدش را می تواند پراکنده بگیرد. اگر کسی روزه گرفت و روز سی و یکم رسید به عید قربان که در آن روزه گرفتن حرام است، باید برگردد و از اول روزه هایش را بگیرد. از امام پرسیدند خدا چرا به کسی که کفاره جمع به گردنش است سخت گرفته است؟ فرمود: لذت در گناه بوده است. در ادامه کفاره جمع باید شصت فقیر را طعام بدهد. غذا هم نباید چیز ساده ای باشد؛ آن چیزی یاشد که در عرف انسان را سیر می کند. به علاوه باید شصت فقیر را لباس بپوشاند. به هر حال همانطور که عبادت سخت است، ترک عصیان هم سخت است.

جلوه فضایل امام علی عیله السلام در ابعاد اخلاقی وجود ایشان، یکی از ابعاد مهم در زندگی فردی ایشان ظهور عبودیت بود. پیامبر صلوات الله علیه نیز فرمودند علی اگر به جایگاهی رسید به ظهور مقام عبودیتش بود و رمز موفقیت در بندگیش هم به اخلاص. فصل پاک سازی و پالایش همین ماه رجب است؛ و الا اگر در ماه رمضان به دنبال پالایش باشیم خبری نیست. ما مهمانی با لباس کثیف نمی رویم که مثلا بگوییم در منزل میزبان به حمام می روم.

اخلاص دو نوع است: اختیاری، اضطراری. اخلاص اختیاری را خداوند در سوره مومن آیه 65 داستان مومن آل فرعون را وقتی مطرح می کند آیه را این گونه می گوید: الله هو حی. این خداست که همیشگی است. یعنی هر موجودی در عالم فنا پذیر است. بعد بلافاصله می فرماید: لا اله الا هو. هیچ موجودی جز او لیاقت عبودیت و پرورش را ندارد. اکنون اگر می خواهید خدا را بخوانید باید با مقام اخلاص بخوانید. اخلاصی که با این دو معنا شروع می شود. این که می گویند کار و عملتان خالصا للله باشد، مقدمه اش دو اصل اعتقادی است: یک، اعتقاد داشته باشی این کاری که برای خدا انجام میدهی برای کسی انجام می دهی که در همین لحظه که عمل از شما صادر شد، به حکم حی سرمدی بودنش، میبیند تورا و این همیشگی بودن برای خدا هم هست و روز قیامت جزای عمل تو را هم خواهد داد. در ادامه آیه می فرماید شکر خدا را کن اگر نفست این گونه شکل گرفت: الحمد لله رب العالمین.

اخلاص اضطراری که نوع اخلاص است، فایده ای ندارد؛ زیرا به این معنی است که فقط وقت گرفتاری می گوییم ای خدا. این که علما می گویند اخلاص در مقام اضطرار فایده ای ندارد به این دلیل است که به خود ما هم ضرر می رساند و جلوی خدا در حال بازی کردن هستیم. امیر المومنین علیه السلام می فرمایند: آن ساعتی که بشر خود را برابر خدا بر اساس نیازش و ضروریاتش اخلاص به خرج می دهد، بهانه اش این است که خودش را نجات دهد. امیر المومنین علیه السلام می فرماید خدایا یک رکعت نماز برای تو به جا نیاورده ام به بهانه به دست آوردن بهشت یا ترس از جهنم.

چگونه بدانیم که اخلاص داریم؟ در اولین عامل، نباید انتظار تعریف از دیگران داشته باشیم. آیت الله مجتهدی رحمه الله علیه فرمودند: آقایان حواستان باشد با دو طیبه الله، شش دانگ جهنم را برایتان سند میزنند. پیامبر صلوات الله علیه فرمودند: یکی از علامت های اخلاص این است که وقتی از شخصی تعریف می کنند واقعا ناراحت می شود یا وقتی از او تعریف می کنند صفت خود بینی او را نگیرد. طیبه الله را باید از جانب خدا بگیری... مورد دوم این است که در مواقع حساس که غضب انسان بالا می گیرد، فقط و فقط به یاد خدا باشیم. در زمان غضب ذکر زیاد گفتن، جلو گیری می کند از خود بینی.

پیامبر اسلام صلوات الله علیه فرمودند چهار چیز علامت اخلاص است: یسلم قلبه، قلب به دور از رذائل اخلاقی و سالم باشد. و یسلم جوارحه، یعنی چشم و گوش و دست و غیره هم پاک باشد. و بذل خیره،دست بخشنده داشته باشند. وکف شره، اگر خیر ندارد ضرری هم برای کسی نداشته باشد.

در ادامۀ این مراسم؛ حاج علی نجفی و دیگر ذاکرین اهل بیت علیه السلام به روضه خوانی و سینه زنی پرداختند.