شام شهادت امام کاظم (ع) در بیت مرحوم آیت الله گلپایگانی برگزار شد+گزارش تصویری

یکی از صفات مؤمن این است که آدم سوء ظن به دیگران نداشته باشد، سوء ظن صفتی است که انسان را بیچاره می کند. امام علی علیه السلام در یک روایتی فرمودند که نسبت به مؤمنین خوبی هایشان را در نظر بگیرید، اصل بر خوب بودن است" أُطلُب لأخِيکَ عُذراً، فإن لَم تَجِدْلَهُ عُذراً فَالْتَمِس لَهُ عُذر" برای برادر مؤمنت اگر اشتباهی از او دیدی یک عذری بیاور، اگر هم دیدی عذری پیدا نمی شود یک چیزی برای آن بتراش و یک بهانه ای بیاور.

شکی نیست که انسان باید حسن ظن داشته باشد، و سوء ظن بی مورد نداشته باشد منتها به این معنا نیست که انسان ساده لوح باشد. به همین دلیلی که یک مؤمن باید حسن ظن داشته باشد، به خدا، به مقدرات الهی، به مخلوقات خدا از همین جهت هست که گفتند تفأل در اسلام توصیه شده است، یعنی فال خوب زدن، ولی تطیر و فال بد زدن ممنوع است و جایز نیست. دلیلش همین است، زیرا تفأال معنایش با نگاه خوشبینانه به عالم نگاه کردن است، امیدوارانه به حوادث نگاه کردن، خب این خیلی خوب است. پیامبر اکرم صلوات الله علیه فرمودند "‏تَفاءَلُوا بِالخيْرِ تَجدُوه" اگر فال خوب بزنید و خوش گمان باشید آن را می بینید.

این یک نوع شرک است که انسان بعضی روزها را مثل روز سیزده، یا چهارشنبۀ آخر ماه را نحس و مؤثر در مقدرات بداند. خدا مقدر است و تقدیر می کند، نه پرنده و روز و عدد سیزده و صدای کلاغ و جغد، تعیین کننده خداوند است. این شرک است که شما در عرض خدا یک قدرتی را بدانید که آنهم در مدیریت عالم دست دارد. روایت است که کفارۀ تطیر و فال بد زدن این است که اعتنا نکنی و به خدا توکل کنی.

گاهی اوقات آنهایی که به یک چیز بدگمان هستند به سرشان می آید. مثلا شخصی می خواهد کاری انجام دهد که همان موقع عطسه اش می گیرد و میگوید باید ایستاد اگر کار انجام بشود مشکل پیش می آید. اتفاقا شاید اگر انجام هم بدهد مشکل برایش پیش بیاید، این به این معنا نیست که عطسه بدبیاری آورده است، عطسه یک واکنش فیزیکی در بدن است و به هیچ وجه معنایش این نیست که بدبیاری می آوری، منتها چون خود این فرد با یک نگاه بدبینانه ای نگاه کرده است، یعنی اعتقاد داشته است که این عطسه بدبیاری می آورد،بدبیاری آن را می بیند. به تعبیر امروزی انرژی منفی به خودش می دهد، یعنی خودش انرژی منفی را ایجاد کرده است.

در روایات ما هم آمده است که گاهی انسان بر اثر بدگمانی، برای خودش بدبیاری ایجاد می کند.

از امام صادق علیه السلام پرسیدند فال بد زدن چگونه است؟ امام پاسخ داد که بستگی دارد تو چگونه با آن برخورد بکنی، اگر سخت بگیری برایت سخت می شود، و اگر آسان بگیری و اعتنایی نکنی برایت آسان می شود، و اگر سخت بگیری برایت همانگونه می شود.

این تعبیر امام صادق علیه السلام در واقع تحلیل یک امر روانی است، که انسان اگر خودش بدگمان باشد می تواند بدبیاری هایی را خودش ایجاد بکند.

شما فقط در دو جای قرآن، یکی سورۀ فصلت و یکی قمر می بینید که تعبیر ایام نحس آمده است. در بعضی از جاهای قرآن هم بعضی از روزها و شب مبارک نام برده شده اند، مثل شب قدر. اما خداوند دیگر نفرموده است که این نحوست روز یا برکت شب بخاطر پارۀ زمان است، یعنی زمان بدبیاری آورده است و یا آن حادثه ای که در ان ز مان رخ داده است. زمان و زمین مقصر نیستند، این انسان ها هستند که گاهی اوقات کارهایی انجام می دهند که شوم است.

مثلا ما در بعض از روایات داریم که روز عاشورا مکروه است و برکت ندارد، روز عاشورا مقصر نیست، آن حادثۀ ظلمی که ایجاد شده است آن را بی برکت کرده است. اگر انسانی بخواهد بی توجه به آن حادثه سرکار برود برکت نمی بیند. مخلوق خدا نحس نیست، زمان و زمین مخلوقات خدا هستند، اون اعمالی که در آن ظرف مکان و یا زمان ایجاد می شود خوب یا بد است. در بسیاری از روایات این گونه گفته شده است.

 در ذیل توکل به خدا نیروهای دیگر چیزی نیستند که انسان از آنها بترسد، اگر انسان تکیه و توکلش بر خدا باشد بداند که نیروهای دیگر که تسلطی بر خدا ندارند. زمین و زمان و همۀ مخلوقات، همه مخلوق خالقی هستند که رفیق است، رفیق شما دارد این عالم را اداره می کند به او خوشبین باشید. 

در ادامۀ این مراسم ذاکرین اهل بیت علیه السلام به روضه خوانی پرداختند.