حجت الاسلام علی پناه: خدا نکند که گناه به آدم مزه کند! +گزارش تصویری

در ادامه متن گزیده ای سخنان حجت الاسلام علی پناه را می خوانید:

راوی نقل می کند که روزی محضر حضرت موسی بن جعفر علیه السلام شرفیاب شدم و از حضرت علیه السلام تقاضای موعظه کردم. وقتی درخواستم را برای حضرت علیه السلام مطرح کردم، حضرت موسی بن جعفر علیه السلام نگاهی به من کردند و فرمودند: تقبلُ؟ یعنی آمده ای این مواعظ را از من بشنوی و بعد بروی در زندگی ات پیاده کنی یا نه فقط آمده ای از من حرف بکشی؟ چون خیلی از ما وقتی با یک عالم ربانی و یا ولی خدا رو برو می شویم وقتش را می گیریم و کلی برای ما صحبت می کند ولی آخرش به دنبال عمل به آن حرف ها نیستیم. که اتفاقا مشکل ما این است که عملمان ضعیف است)

از مرحوم آیت الله حاج میرزا عبدالعلی تهرانی پدر مرحوم آقا مجتبی تهرانی پرسیدند حاج شیخ مرتضی زاهد چه کار کرد که به آن مقامات رسید؟ ایشان در پاسخ یک جمله کاملا روشن فرمودند: آنچه که در مورد شیخ مرتضی زاهد یقینی است این است که آن مرد بزرگوار به هر آنچه که از دین یاد گرفت، عمل کرد و چون عامل به وظایف بود آشیخ مرتضی زاهد شد.

حضرت محمد صلوات الله علیه فرمودند: "من عمل بما علم ورثه الله علم ما لم یعلم" هرکسی به هرآنچه که از دین بلد است عمل کند آن چیزهایی را هم که بلد نیست را خداوند به او یاد می دهد. یعنی خداوند خود استاد و مربی او می شود.

نگار من كه به مكتب نرفت و خط ننوشت

به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد

کسی مدرسه نرفته است و پای درس ننشسته است، به جایی رسیده است که خیلی از افراد درس خوانده و فاضل به آن جایگاه نرسیده اند. مرحوم شیخ رجبعلی خیاط، مرحوم چلوی و امثالهم استاد دیده بودند؟ خیر. تنها راه رسیدن به قرب درس خواندن نیست و یک راه میانبری هم دارد.

قرآن می فرماید: " و َ اتَّقُوا اللهَ وَ یُعَلِّمُکُمُ الله " اگر تقوا پیشه کنید و عامل به وظایفتان بشوید خود خداوند می شود استاد شما و علومی را در ظرف وجودیتان میریزد که این علوم در هیچ مدرسه و پای مکتب هیچ استادی پیدا نمی شود.

آیت الله سیدان می گفت من آوازه مرشد چلویی را شنیده بودم و آمدم تهران که او را از نزدیک ببینم. آمدم مغازه اش دیدم او سخت مشغول کار است. با خود گفتم: او که دائما در حال پول گرفتن و کار کردن است پس کی وقت عبادت دارد؟ در همین فکر بدم که نوبت به من رسید و مرشد چلویی به من نگاهی کردند و گفتند: آقا سید آدم سرش شلوغ باشد مسئله ای نیست مراقب باش دلت شلوغ نباشد.

مرحوم مرشد چلویی درسی خوانده بود؟ استادی دیده است؟ خیر. چون عامل به وظایف بوده است خداوند کاری با او کرده است که " به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد" لذا خودش هم که طبع شعر داشت یک بیت شعر بسیار جالب دارد؛

در میخانه که باز است پس چرا حافظ گفت

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

راه باز است. من اگر آدم بشوم فیض از مراتب بالا ساطع می شود. من اگر عمل به وظایفم کنم طوری به من عنایت می کنند که اگر در جای تاریکی هست، جبران می شود.

فلذا حضرت موسی بن جعفر علیه السلام به آن شخص فرمودند: تقبلُ؟ آمده ای آنچه را که می شنوی عمل کنی؟

راوی می گوید عرض کردم: پدر و مادرم به فدای شما قول می دهم هر موعظه ای که از شما بشنوم را در زندگی ام به کار بندم.

حضرت موسی بن جعفر علیه السلام در اینجا 6 موعظه فرمودند که بنده به موعظه آخر ایشان اشاره می کنم. به نظر می رسد ششمین موعظه از همه مهم تر است زیرا حضرت علیه السلام از ادات تنبیه استفاده کرده اند. حضرت موسی بن جعفر علیه السلام می فرمایند:

" اعلم أنك لن تخلو من عين الله فانظر كيف تكون " این را بدان که هر جا بروی در محضر خداوند هستی و بدان چه اعمالی از تو صادر می شود زیرا چشم خداوند تو را می بیند.

خدا نکند که گناه به آدم مزه کند! اگر گناه ادامه پیدا کند ذائقه آدم عوض می شود. در اثر مزه کردن گناه ذائقه معنوی من دچار زکام شده است و دیگر از عبادت لذت نمی بریم.

مرحوم آیت الله کشمیری می فرمودند استاد ما مرحوم آقا سید علی قاضی در آخر عمرشان آه می کشیدند و می گفتند اگر در بهشت نماز نباشد ما باید چکار کنیم؟ و فرموده بودند لذتی که اولیائ الهی از نماز در این دنیا می برند از بهشت برزخی هم نمی برند.

برخی ها ذائقه معنویشان اینگونه است و برخی هم مثل من ذائقه معنویشان دچار زکام شده است و از عبادت لذت نمی برند.

شعیب نبی علیه السلام مردم قوم خودش را جمع کرد و فرمود: ای مردم گناه نکنید! خداوند قهرش می گیرد. یک از حاضرین گفت اوضاع ما بر وفق مرادمان است خداوند برای چه از ما ناراحت باشد؟ ماگناهی نمی کنیم. حضرت شعیب علیه السلام دلش شکست. خداوند فرمود: شعیب ناراحت نباش برو به او بگو؛ آیا خداوند لذت مناجات با خودش را از تو نگرفته است؟

مصیبت بدتر از این؟ بدترین مصیبت این است که خداوند به بنده ای بگوید: برو دیگر از چشمان من افتاده ای!

امام سجاد علیه السلام در دعای ابوحمزه می فرمایند: خدایا نکند من از چشم تو افتاده ام؟! نکند دیگر نمی خواهی صدای مرا بشنوی؟!

روایت داریم وقتی اهل گناه( گناهکاری که به خدا دهن کجی کرده است) می گویند: " یا الله " خداوند می گوید: ملائکه من سریع بروید ببینید او چه می خواهد؟ خواسته اش را بدهید و زود دهانش را ببندید من از شنیدن صدای او بدم می آید.

خدا نکند مزه گناه بیاید زیر زبان آدم! دیگر دست بردار نیست! و اگر به فکر نباشیم غرق می شویم در گناه.

در ادامه این مراسم؛ حاج حیدر توکلی، حاج احد قدمی و دیگر ذاکرین اهل بیت علیهم السلام به روضه خوانی و سینه زنی پرداختند.