حسین(ع) به زبان اردو یعنی زیبا/شاعران خارجی یک صدا از فضایل اهل بیت گفتن
وی در ادامه با اشاره به نام امام حسین (ع) اظهار داشت: اگر نام حسین (ع) را به زبان اردو بنویسیم به معنیزیبا است. سر بریده و نام او با تاریخ کربلا گره خورده است اگر ح را از نام او برداریم، جمع حروف ابجد «سین» میشود شصت که به سنه شصت هجری و آغاز سفر امام حسین (ع) اشاره دارد.
وی با اشاره به اینکه، آنچه در عاشورا اتفاق افتاده است گفت: یک طرف حق مطلق است و طرف مقابل باطل و افرادی که به ظاهر مسلمان هستند اما به تخت و تاج سجده میکنند.
عاشورا ادامه غدیر است و پیامبر (ص) مردم سه زمان گذشته، آینده و حال را به این واقعه دعوت کردند و پیام خداوند را که علی مولای آنهاست به آنها ابلاغ کردند.
عاشورا برای همه است
این شاعر هندی در پایان سخنانش گفت: محرم تنها برای شیعیان نیست برای هر آدم حقطلبی است که برای حق زندگی میکنند و چنین آدم حقطلبی به هر دینی که باشد جلوی حسین (ع) سر تعظیم فرود خواهد آورد و من و اقوام من همه از مخلصان اهل بیت (ع) هستیم.
سخنران دیگری که در این مراسم سخنانی را درباره غدیر و عاشورا بیان داشت، بلرام شکلای بود. او غدیر را جشن کمال پذیرفتن دین و قوت یافتن آن دانست و گفت: این قوت و کمال با عاشورا کامل شد اگر دین مبین اسلام را مانند یک درخت ببینیم پیامبر اکرم ریشه آن علی (ع) تنه این درخت و حسین (ع) گل و غنچه آن است که با حادثه کربلا آشکار میشود.
وی افزود: در هندوستان هندوها چیز زیادی درباره خاندان اهل بیت نمیدانند ولی آنها را و به خصوص امام حسین (ع) را میشناسند و در سوگ و غم او هر ساله شریک هستند آنها نمیدانند بوی این گل خوش از کجا آمده است اما آن را حس میکنند و آن را گرامی میدارند.
شاعر دیگری که در این مراسم سخن گفت مهندرسین اشک از هند بود او نیز عاشورا را نتیجه حسادت عدهای به علی (ع) و در ادامهتشکیل سقیفه بنیساعده دانست و با اشاره به ارادت مردم هند به امام حسین (ع) گفت: مردم هند همیشه به حسین (ع) وفادار بودهاند و هیچ کس نمیتواند منکر این قضیه شود. عزاداری برای امام حسین (ع) متعلق به همه و هر آن کسی است که از غم او متأثر است.
همچنین در این مراسم انطون یار از کویت، الیاس شویری از لبنان، معروف عبدالمجید از مصر، امجد ویسی از اهالی اهل سنت کشورمان در استان کردستان و دلبرتاش ماتاوا از روسیه به سخنرانی پرداختند. همه این شاعران امام حسین (ع) و خاندان پاک عصمت و طهارت را ستودند و آنها را متعلق به همه بشریت، به همه انسانیت و به همه انسانهای حقطلب دانستند.
/م.ق106