فرازهایی از فرمایشات رهبر معظم انقلاب درباره ازدواج جوانان

اساس ازدواج در اسلام بر سادگی است. در اوایل انقلاب نیز همین طور بود. در همه امور زندگی تان، سادگی را رعایت کنید. اولش هم از همین مراسم ازدواج است، از این جا شروع می شود. اگر ساده برگزار کردید، قدم بعدی اش هم می شود ساده و الا شما که رفتید آن مجلس کذایی، مثل اعیان و اشرافهای زمان طاغوت را درست کردید، بعد دیگر نمی توانید بروید توی خانه کوچکی، مثلاً با وسایل مختصری زندگی کنید. این جور نمی شود. از اول، پایه زندگی را براساس سادگی و ساده زیستی بگذارید تا زندگی بر خودتان، بر کسانتان و بر مردم جامعه ان شاءالله آسان شود.

*  والدین! سختگیری نه

به پدرها و مادرها تذکّر می دهم؛ من خواهش می کنم و تقاضا می کنم از شماها که یک خرده امکانات ازدواج را آسان کنید. پدر و مادرها سخت گیری می کنند؛ هیچ سخت گیری لازم نیست. بله، یک مشکلات طبیعی وجود دارد - مسأله مسکن، مسأله شغل و از این مسائل - لکن «اِن یَکونوا فُقَرآءَ یُغنِهِمُ اللهُ مِن فَضلِه»؛ خب، این قرآن است. ممکن است جوان، الان هم امکانات مالی مناسبی نداشته باشد، امّا ان شاءالله بعد از ازدواج خدای متعال گشایش می دهد. ازدواج جوانها را متوقّف نکنند؛ من خواهش می کنم که پدرها و مادرها به این مسأله توجّه کنند.

*  تبعات سخت بی تفاوتی نسبت به ازدواج

من از این بیم دارم که نگاه بی تفاوت نسبت به مسأله ازدواج - که متأسفانه امروز کم و بیش، این نگاهِ بی تفاوت وجود دارد - در آینده تبعات سختی را برای کشور به وجود بیاورد.

*  مخالفت برخی دستگاه‌های فرهنگی با ازدواج!

لعنت بر آن کسانی که برخلاف سنّت‌های اسلامی و سنّت ازدواج، با سنّت ازدواج صریحاً مخالفت می کنند و بعضی از منشورات ما و دستگاه های فرهنگی ما متأسّفانه این را ترویج می کنند؛ باید با این ها مقابله کرد.

*  ازدواج؛ تنگی معیشت نمی آورد

انگیزه برای ازدواج، باید تبدیل بشود به یک اقدام عملی، یعنی ازدواج باید تحقق پیدا بکند. این که خدای متعال می فرماید: «اِن یَکونوا فُقَرآءَ یُغنِهِمُ اللهُ مِن فَضلِه»، این یک وعده الهی است؛ ما باید به این وعده، مثل بقیه وعده های الهی که به آن وعده ها اطمینان می کنیم، اطمینان کنیم. ازدواج و تشکیل خانواده موجب نشده است و موجب نمی شود که وضع معیشتی افراد دچار تنگی و سختی بشود، یعنی از ناحیه ازدواج، کسی دچار سختی معیشت نمی شود؛ بلکه ازدواج ممکن است گشایش هم ایجاد کند.

*  مقابله با ادامه افزایش سن ازدواج

محیط دانشجویی، محیط خوبی و مناسبی است برای زمینه سازی ازدواج. به نظر من بر روی مسأله ازدواج جوانها، خود جوانها، اولیای خانواده هایی که جوانها متعلق به آن ها هستند و مسؤولان ذی ربط مرتبط با دانشگاه، فکر کنند و تصمیم بگیرند؛ نگذاریم سن ازدواج - که امروز متأسفانه بالا رفته؛ به خصوص در مورد دختران - ادامه پیدا بکند. بعضی از تصورات و سنتهای غلط در مورد ازدواج وجود دارد که این ها دست وپاگیر است، مانع از رواج ازدواج جوانها است؛ این سنّت‌ها را باید عملاً نقض کرد.

*  اصرار پیامبر(ص) بر ازدواج زود جوان‌ها

پیامبر اکرم(ص) اصرار داشتند جوان ها زود ازدواج کنند؛ چه دخترها و چه پسرها؛ البته با میل خودشان و با اختیار خودشان، نه این که دیگران برایشان تصمیم بگیرند. ما هم باید در جامعه خودمان، این را رواج دهیم. جوان ها در سنین مناسب، وقتی از دوران جوانی خارج نشده اند، در همان حال گرمی و شور و شوق باید ازدواج کنند. این برخلاف برداشت و تلقّی خیلی از افراد است که خیال می کنند ازدواج های دوران جوانی، ازدواج های زودرس است و ماندگار نیست، درست برعکس است. این گونه ازدواج ها اگر درست صورت بگیرد، ازدواج های بسیار ماندگار و خوبی هم خواهد بود و زن و شوهر در چنین خانواده ای کاملاً با هم صمیمی خواهند بود.

*  اساس بقای زندگی؛ سازگاری

سازگاری در زندگی، اساس بقای زندگی است و همین است که محبت می آفریند، همین است که موجب برکات الهی می شود، همین است که دل ها را به هم نزدیک کرده و پیوندها را مستحکم می کند.

این که می گویند شما سازگار باشید، یعنی شما با هر وضعیتی که هست و پیش آمده، بسازید. معنای سازگاری این است. اول ازدواج که آدم هیچ متوجه نیست، بعد از یک خرده که گذشت، ممکن است یک ناسازگاری هایی حس کند. آیا باید این جا از هم سرد شوند و بگویند: این مرد یا این زن دیگر به درد من نمی خورد؟! نه! شما باید خودتان را با این مسأله تطبیق دهید. اگر چنان چه قابل اصلاح است، اصلاحش کنید و اگر دیدید نه، کاری نمی شود کرد، با او بسازید.

سازش کاری در محیط خانواده جزء واجبات است. نبایستی زن و شوهر تصمیم بگیرند که خودشان هرچه گفتند، همان شود، آن چه خودشان می پسندند و آن چه راحتی آن ها را تأمین می کند، همان بشود، نه، این طور نباید باشد؛ باید بنا داشته باشند که با هم سازگاری کنند. این سازگاری لازم است. اگر دیدید مقصود شما تأمین نمی شود، مگر با کوتاه آمدن، کوتاه بیایید.

/1102001307