استاد انصاریان: هفت موقعیت هولناک که محبت اهل بیت پشتوانه ما می شود

کد خبر: 42486
مراسم روز دوم محرم الحرام با بیان احکام توسط حجت الاسلام فلاح زاده و شعر خوانی سید حمید رضا برقعی و با سخنرانی استاد شیخ حسین انصاریان و مداحی حاج مهدی میرداماد در حسینیه هدایت برگزار شد
وارث: مراسم روز دوم محرم الحرام با بیان احکام توسط حجت الاسلام فلاح زاده و شعر خوانی سید حمید رضا برقعی و با سخنرانی استاد شیخ حسین انصاریان و مداحی حاج مهدی میرداماد در حسینیه هدایت برگزار شد.

در ادامۀ خبر متن سخنان استاد انصاریان را می خوانید:

استاد شیخ حسین انصاریان: هفت موقعیت هولناک که محبت اهل بیت پشتوانه ما می شود


هفت موقعیت هولناک که محبت اهل بیت پشتوانه ما می شود

پیغمبر اسلام صلوة الله علیه فرمودند: «محبت به اهل بیت من در 7 جای هولناک به شما منفعت می‌ رساند و یاریتان می‌ کند و پشتوانه ی شما می‌ شود.»

یکی در هنگام مرگ است، این محبت مرگ را بر شما آسان میکند. نمیگذارد ترس بر شما چیره شود و ابلیس را هم از شما دور می‌ کند.

بعدی برزخ است، با محبت به اهل بیت علیهم السلام ترس برزخ بر شما چیره نمی شود.  زمانی که به برزخ بروی و محب اهل بیت علیهم السلام باشی به تو می‌ گویند دیگر وقت استراحت است، مانند استراحت یک تازه عروس راحت بخواب.

سومین مکان برزخ است که ائمه علیهم السلام میگویند: «از چهار طرف و از هر طرف40 نور برای او قرار داده می‌ شود.

 چهارمین موقعیت قیامت  است که خداوند بدن ها را بیدار و روح را منحل می‌ کند. فرشتگان رحمت الهی او را برای ورود به قیامت بدرقه میکنند.

 پنجمین مکان هنگام پخش پرونده هاست. ابن عباس از پیغمبر صلوات الله علیه پرسیدند: «مراد از اصحاب یمین که پرونده هاشان را به دست راستشان می‌ دهند چه کسانی اند؟» پیامبر اکرم دست روی شانه حضرت علی علیه السلام گذاشتند و گفتند: « اصحای یمین شیعیان علی هستند که وقت محاسبه به آسانترین روش پرونده ی آنها را حساب می‌ کنند.»  و ابن عباس پرسید:  «محاسبه پرونده همه ی شیعیان علی چقدر طول میکشد؟» پیغمبر گفتند: «محاسبه پرونده همه ی آنها به اندازه برقی که در هنگام بهار از ابر خارج بشود زمان می‌ برد.»

ششمین موقعیت هنگام میزان است. میزان چیست که ما را ارائه به میزان میدهند؟ بعد از تمام شدن حساب، بنده را تحویل امیر المومنین علیه السلام می‌ دهند. علی میزان خداست، او ما را می‌ سنجد، نمره و درجه و مقام میدهد. ثروتمان در قیامت کم نیست، در قیامت محبت بالاترین ثروت است. وابستگی شدید ما به امام حسین علیه السلام و گریه ی ما از بالاترین ثروت هاست  که ائمه علیهم السلام فرمودند: «گریه ی ما تبدیل به سه حقیقت می‌ شود، تبدیل به مغفرت خدا، به رحمت خداوند و شفاعت اولیای الهی می‌ شود میزان ما در قیامت میزان سنگینی است و آخرین مکان هنگام عبور از صراط است که محبت اهل بیت علیهم السلام به داد ما می‌ رسد.

پیامبر اکرم صل الله و علیه و آله فرمودند: «اگر می‌ خواهید در این هفت موطن  در ایمنی کامل باشید معشوقی جز علی را انتخاب نکنید، به حبل متین چنگ بزنید نه چیز دیگر، که حبل متین علی علیه السلام و فرزندانش است. جانشینان من اهل بیت هستند تنها  فرزندانم عاشقان من هستند. دانششان دانش من و بردباریشان بردباری من است.

حضرت علی علیه السلام نمونه صبر

حضرت علی علیه السلام در کوچه مشغول صحبت بودند که مردی رد می‌ شود ایشان را که می‌ بیند می ایستد و ناسزا و بد و بیراه نثار ایشان می‌ کند، حضرت حرف مرد را قطع نمی کند تا مرد حرف هایش تمام شود، زمانی که مرد سکوت می‌ کند حضرت از او می‌ پرسند: «مسافری مرد؟» گفت: به خودم مربوط است.» حضرت گفتند: «حال اگر مسافری و جای خوابی نداری یا گرسنه ایی به منزل من بیا، اگر برای سفرت پول هم نیاز داری من به تو قرض می‌ دهم تا روزی که دوباره به دیدن ما بیایی. مرد سر به زیر انداخت و گفت: «نه همه چیز دارم، فقط از شما یک چیز میخواهم!» حضرت گفتند: «هر چه هست بگو؟» مرد گفت: «لطفا به زمین بگویید دهن باز کند و مرا ببلعد که من بسیار شرمسار هستم. من اهل شامم آنجا شما را به ما بد معرفی کردند.»1

حسین علیه السلام، نورالله

حسین نورالله است، رحمته الله الواسعه است و این نور در ما هم جلوه دارد که برای او عزاداری می‌ کنیم. ارتباط ما با حسین علیه السلام به عنوان محب و محبوب و عاشق و معشوق است، همین ارتباط نور را در ما روشن می‌ کند ولی ما قادر به دیدن آن نور نیستیم.

امام صادق علیه السلام می‌ فرمایند: «هر جا کلمه مومن در قرآن آمده است، منظور شیعیان ما هستند.» شیعه ی واقعی مهر می‌ ورزد، مسجد و درمانگاه و مدرسه می‌ سازد، خلق نیکو دارد، به دیگران کمک و خدمت می کند اما غیر شیعه داعش را می‌ سازد همین مشخص می‌ کند مومن کیست.

 استاد شیخ حسین انصاریان: هفت موقعیت هولناک که محبت اهل بیت پشتوانه ما می شود

1102101303/ 

پی نوشت:

1. عیون الحکم و المواعظ (لیثی) ص 24 ، ح 228