از عاشورا تا اربعین(2)/دفن بدن های مطهر شهدا
وارث:بعد از رفتن کوفیان عده ای از قبیله بنی اسد قصد تجهیز و تدفین شهدای کربلا را کردند، اما چون هیچ کدام سر بر بدن نداشتند و لباس بسیاری از آنها ربوده شده بود قابل شناسایی نبودند.آنها متحیر مانده بودند و به دنبال چاره ای بودند که امام سجاد (ع) به یاری آنها شتافت و به دفن بدن مطهر امام اقدام کرد.
امام در حالی که به شدت میگریست فرمود:
«آفرین بر سرزمینی که پیکر طاهر تو را در خود گرفته است. دنیا پس از تو تاریک و آخرت به نور تو روشن است. دیگر شبها خواب ندارم و اندوه مرا پایانی نیست، تا اینکه خداوند خاندان تو را به تو ملحق سازد و در سرای تو جای دهد.سلام من بر تو ای رسول خدا و رحمت و برکات خدا بر تو باد.»
سپس روی قبر نوشت:
«هذا قبر الحسین بن علی بن ابی طالب الذی قتلوه عطشانا غریبا»
سپس علی اکبر را در پایین پای امام به خاک سپرد و آنگاه شهدا را در نزدیکی هم دفن کرد و در این راه بنی اسد همراهی کردند.(1)
امام در هنگام دفن عباس بن علی نیز به شدت گریست.(2) در مجموع به نظر می سد اجساد مطهر شهدای کربلا شب دوازدهم دفن شده باشند.(3)
کوفه در انتظار اسیران
کوفه مهیای حضور کاروان خروج کنندگان! بود و کوفیان که کوچه ها و خیابانها را آب و جارو کرده بودند دسته دسته و گروه گروه چشم به مبادی ورودی داشتند تا هر کدام در این جشن و شادمانی بزرگ سهمدار باشند.
به فرمان عبیدالله بن زیاد سر در ایوان دارالاماره را گچ تازه کشیدند. سپاه امیر المؤمنین یزید! بر فردی که ضد حکمت شورش کرده بود غلبه یافت و نوع برخورد و رفتار کوفیان با کاروان اسراء قابل پیش بینی بود. بلاخره انتظار به پایان رسید. رئوس شهدا در حالی که بر نیزه ها قرار داشت، پیشاپیش غافله اسرا از طریق خیابانهای اصلی منتهی به دارالاماره راه می پیمود.(4)
...ادامه دارد
پی نوشت ها
1.ارشاد مفید،ج2،ص126
2.حیاة الامام حسین،ج3،ص324
3.الامام حسین و اصحابه،ص380-382.
.4به دستور عبیدالله سر مبارک امام را به بیرون کوفه بردند و پس از آنکه بر نیزه افراشتند همراه با رئوس شهدا به کوفه بازگرداندند.