زندگی مردم در عصر حکومت امام زمان (عج)

کد خبر: 44421
اعتلای تربیت و اخلاق از مهم‌ترین جنبه‌های پیشرفت هر حکومتی به‌ویژه حکومت‌های الهی به شمار می‌رود.
وارث : یکی ازسوالات مطرح در خصوص ظهور اینکه آیا زندگی مردم در عصر حکومت امام زمان (عج)، حالت عادی خواهد داشت؟


پاسخ :


در حکومت امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف، پیشرفت علم و صنعت، عدالت، اخلاق، اندیشه، کشاورزی و دامداری، اقتصاد و… به اوج خود می‌رسد و عالی‌ترین تمدن بشری و حکومت جهانی بر اساس عدالت برقرار می‌شود. اینک به‌طور فشرده به برخی دگرگونی‌هایی اشاره می‌کنیم که در ساختار سیاسی و اجتماعی حکومت امام مهدی علیه‌السلام رخ می‌دهد:


 


1. تحول تربیتی و اخلاقی

اعتلای تربیت و اخلاق از مهم‌ترین جنبه‌های پیشرفت هر حکومتی به‌ویژه حکومت‌های الهی به شمار می‌رود. بنابراین در پرتو حکومت امام موعود نیز اندیشه‌ها شکوفا می‌شود. امام محمدباقر علیه‌السلام ‌می‌فرماید: چون قائم، قیام کند، دست خود را بر سر بندگان می‌گذارد و خود، آنان را متمرکز می‌سازد و اخلاقشان را به کمال می‌رساند.(1)


 


2. عدالت‌خواهی

یکی از اهداف همه پیامبران و مصلحان بزرگ الهی، برقراری عدالت در جوامع بشری است. انقلاب جهانی امام موعود نیز بیش از هر چیز دیگری بر روی این موضوع تأکید می‌کند؛ تا جایی که امام علی علیه‌السلام هنگام سخن گفتن از عدالت می‌فرماید: ... مهدی به شما نشان خواهد داد که سیرت عادلانه چگونه است.(2)


 


3. تحول اقتصادی

دانشمندان و بزرگان عقیده دارند که حکومتی توانمند و موفق است که در همه زمینه‌ها به‌ویژه اقتصاد، زمینه شکوفایی مردم را فراهم آورد. در حکومت جهانی امام موعود به این جنبه توجه ویژه‌ای صورت می‌گیرد؛ تا جایی که در احادیثی از پیامبر اکرم و ائمه اطهار آمده است: «در آن زمان، امت من چنان از نعمت برخوردار شوند که هرگز امتی آن چنان از نعمت برخوردار نشده باشند، سر تا سر زمین محصول دهد و...».(3)


 


4. تحول قضایی

حکومت امام مهدی علیه‌السلام از نظر قضایی در مرتبه بالا قرار می‌گیرد؛ «او مانند داود میان مردم، داوری می‌کند».(4)


 


5. رهبری بی‌آلایش


زندگی آن حضرت با عموم مردم فرقی ندارد؛ «همانند آنان جامه می‌پوشد و مرکبی همانند مرکب آنان سوار می‌شود».(5)


پی‌نوشت‌ها:
1. بحارالانوار، علامه مجلسی، ج52، ص336.
2. نهج‌البلاغه، خطبه 183 ؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج52، ص122.
3. سنن‌ ابن‌ماجه، ج2، ص1366 ؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج51، ص88.
4. بحارالانوار، علامه مجلسی، ج52، ص338.
5. منتخب‌الاثر، لطف‌الله صافی، ص469


 

/1102101305