حجت الاسلام شیخ مهدی شریف: شرط عبور از پل صراط چیست؟ +گزارش تصویری

محبت خدا

افرادی که در رکاب امام حسین علیه‌السلام جانفشانی کردند و هستی خود را بخشیدند خودشان را بدهکار امام حسین علیه‌السلام می دانستند و ما در نهایت فقط اقامه عزا می کنیم.

 بریربن خضیر همدانی وقتی مقابل امام حسین علیه‌السلام قرار گرفت، عرض کرد: یا ابا عبدالله این توفیقی که نصیبم گشته در رکاب شما باشم از توجه خدا به من است که لایقم دانسته و بر من منت گذاشته است تا در رکاب شما باشم. امام صادق عليه‏ السلام می فرمایند: «اذا أرادَ اللّه‏ بِهِ الخَيرَ قَذَفَ في قَلبِهِ حُبَّ الحُسَينِ عليه‏السلام و حُبَّ زيارَتِهِ» كسى كه خدا خيرخواه او باشد ، محبّت حسين و شوق زيارتش را در دل او می ‏اندازد. در روایات داریم که مومن اگر بتواند باید سالی 5 بار به زیارت امام حسین علیه‌السلام برود و برخی مثل علامه مجلسی زیارت کربلا را واجب می دانستند. لذا هرچه را که خدا به ما عنایت کرده است اگر بخواهیم روی کاغذ بیاوریم مرکب ها و کاغذ ها تمام می شود و ما نمی توانیم بجا بیاوریم چه برسد که بخواهیم شکر نعمت کنیم، حتی پیامبرانش نیز از در بجا آوردن شکر نعمت کم آورده اند.

 شاید این سگ منفورترین باشد!

در روایتی آمده است که خداوند به حضرت موسی علیه‌السلام فرمود: «بار دیگر که برای مناجات آمدی، بدترین مخلوق مرا به همراه بیاور!» موسی علیه‌السلام هنگام بازگشت در فکر فرو رفت که چه کسی را ببرد؟ به هرکس که می اندیشید با خود می گفت: شاید خدا او را دوست داشته باشد. سرانجام موسی علیه‌السلام سگی را یافت بدبو که لاشه گندیده اش رها شده بود. با خود گفت: شاید این منفورترین موجود نزد خدا باشد؛ اما این مطلب به ذهنش خطور کرد که شاید خدا همین موجود را نیز دوست داشته باشد. هنگامی که به میقات رفت، ندا رسید: «ای موسی! چیزی به همراه نیاوردی؟!» موسی پاسخ داد: «به هرچه نگریستم، آن را شایسته دوست داشتن تو دیدم». ندا رسید: «ای موسی! اگر آن سگ را به همراه آورده بودی، از چشم ما می افتادی!» به دیگران اینگونه نگاه کنیم رشد می کنیم تواضع کنید خدا شما را رحمت می کند.

امام رضا علیه‌السلام و بزنطی

احمد بن محمد بن ابی نصر بزنطی، از علما و دانشمندان عصر خویش بود. روزی امام رضا علیه السلام مرکب شخصی خود را فرستاد و بزنطی را پیش خود خواند. آن شب تا نیمه های شب به سؤال و جوابهای علمی گذشت. مرتبا بزنطی مشکلات خویش را می پرسید و امام جواب می داد. بزنطی از این موقعیت که نصیبش شده بود به خود می بالید. شب گذشته و موقع خواب شد. امام، خدمتکار را طلب کرد و فرمود: «همان بستر شخصی مرا که خودم در آن می خوابم بیاور برای بزنطی بگستران تا استراحت کند.»

این اظهار محبت، بیش از اندازه در بزنطی مؤثر افتاد. در دل با خود می گفت الان در دنیا کسی از من سعادتمندتر و خوشبخت تر نیست. این منم که امام نیمی از شب را تنها با من نشست و پاسخ سؤالات مرا داد. بعلاوه همه اینها این منم که چون موقع خوابم رسید امام دستور داد که بستر شخصی او را برای من بگسترانند. بزنطی سرگرم این خیالات خوش بود و دنیا و ما فیها را زیر پای خودش می دید. ناگهان امام رضا علیه السلام در حالی که آماده برخاستن و رفتن بود، با جمله «یا احمد» بزنطی را مخاطب قرار داد و رشته خیالات او را پاره کرد، آنگاه فرمود: هرگز آنچه را که امشب برای تو پیش آمد مایه فخر و مباهات خویش بر دیگران قرار نده، اینها دلیل بر چیزی از برای تو نمی شود. من تمام اینها را به خاطر تکلیف و وظیفه ای که متوجه من است انجام دادم و هرگز نباید کسی این گونه امور را دلیل بر کمالی برای خود فرض کند.

به طور مثال کسانی که به کربلا می روید به جامانده ها تفاخر نکنید که دلشان بسوزد!

 شکر نعمت

قرآن کریم میفرماید: «وَإِن تَعُدُّواْ نِعْمَتَ اللّهِ لاَ تُحْصُوهَا» و اگر نعمت‏هاى خدا را بشماريد نمی ‏توانيد همه‏ آن را به شمار آوريد. داوود پیغمبر علیه‌السلام به خداوند عرضه داشت که پروردگارا هر چه فکر می کنم قاصرم از بیان شکر نعمتهایت و خطاب رسید بالاترین درجه شکر این است که اعلام کنیم نمیتوانیم شکر نعمت کنیم.

قرآن کریم جاهای مختلف به ما تذکر میدهد که نعمت ها را یاد کنید و من از نعمتها از شما سوال می پرسم و در سوره تکاثر می فرماید: «لَتُسْأَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِیمِ» در سوره آل عمران نیز « وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِيعًا وَلاَ تَفَرَّقُواْ وَاذْكُرُواْ نِعْمَةَ اللّهِ» این هم همان نعمتی است که خداوند 33 مرتبه در قرآن تکرار کرده است که مراقب نعمتها باشید و نگذارید که کفران نعمت شود و در نهایت در محشر از نعمتها از ما پرسیده می شود. پیغمبر صلی ‌الله‌ علیه‌ و ‌آله فرمودند که از چهار چیز از ما سوال پرسیده می شود:

 1-عمرت را در چه راهی صرف کردی؟ 2– مال و ثروت را از چه‌ راهی کسب کردی؟ 3-تا کجا به‌ علم و دانشت عمل کردی و چهارم حب اهل بیت علیهم السلام.

باید پاسخگو باشیم اگر در چهارچوب دین قرار گرفتیم باید در این چهارچوب پاسخگو باشیم، وقتی ولایت امام علی علیه‌السلام را پذیرفتیم باید جواب پس بدهیم که آیا عمرمان را در راه محبت امام علی علیه‌السلام و ترویج مکتب علوی صرف کردیم و یا دنبال کارهایمان بودیم و یک گوشه ای را به اهل بیت علیهم السلام اختصاص دادیم! مثلا کتاب قرآن را همانگونه که ظاهری رعایت میکنیم دست بی وضو و جایگاه مناسب و... توجه داریم با باطن قرآن هم باید ارتباط برقرار کنیم و یا در وضو دو شرط داریم، ترتیب و موالات که از شروط اصلی هستند که طهارت را ایجاد کنیم. در ارتباط با ائمه معصومین هم ما نیاز به طهارت داریم. آنها ولی ما هستند، یعنی متصل به شیعه اند.

اهل بیت علیهم السلام سایه ندارند ولی ما باید سایه آنها باشیم این خواست  ائمه می باشد که محب آنها باید به آنها متصل بشود و رمز آن هم زیارت جامعه کبیره و موالات است، بِمُوَالاتِکُمْ عَلَّمَنَا اللَّهُ مَعَالِمَ دِینِنَا وَأَصْلَحَ مَا کَانَ فَسَدَ مِنْ دُنْیَانَا وَبِمُوَالاتِکُمْ تَمَّتِ الْکَلِمَةُ وَعَظُمَتِ النِّعْمَةُ، خدا در پرتو دوستى شما، دستورات دین مان را به ما آموخت و از دنیای‌مان آنچه که فاسد شده بود، اصلاح کرد و به موالات شما دین کامل شد و نعمت عظمت یافت.

كلكم راع و كلكم مسوول

علم این چیزها نیست، علم نور است و کسی میتواند آن را در وجود دیگری تشخیص دهد که خودش نور داشته باشد. اگر علم باشد باید هدایتگر هم باشد. ما وارث وحی خداییم. اطاعت پذیری اهل بیت علیهم السلام واجب است، شما دنبال ایمان هستید محبت اهل بیت علیهم السلام را بگیرید؛ بزرگان علم اخلاق به ما یاد دادند که در یک دفترچه جدولی طراحی کنیم و حساب کنم امروز چه قدم هایی برای دین و اهل بیت برداشتم، عمرمان را در چه راهی صرف کردیم و ایا به اماممان نزدیک شدیم. در مورد مال و ثروت هم به همین منوال است.

اگر کسی به سه سوال اول نتواند جواب خوبی دهد اما به سوال آخر بتواند جواب مناسب دهد کارهایش درست می شود. پیامبر صلوات الله علیه فرمودند : چهارمین چیز حب اهل بیت علیهم السلام است و روز قیامت از محبت ما اهل بیت سوال می شود، تا اسم محبت معصومین می امد یک سری سریع می خواستند بپوشانند و کلام پیغمبر را منحرف می کردند و حضرت دست بر سر امیر المومنین علیه‌السلام  گذاشتند و فرمودند هرچقدر ایشان را دوست داشته باشید کارهایتان به راحتی حل می شود و منظور از محبت اهل بیت و شکر نعمت همین است.

ابو حنیفه خدمت امام صادق علیه‌السلام سوال پرسیدند که در قرآن می فرماید: « لَتُسْأَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِیمِ» ، روز قیامت از ما درمورد نعمت سوال میپرسند آن نعمت چیست؟

حضرت پرسید تو چه می پنداری؟ حضرت فرمودند فرض کنید شما را به مهمانی دعوت کردند و شما هم مفصل خوردید و موقع بازگشت میزبان آمار مصرف مواد غذایی را از شما میگیرند! شما چه حسی داری! و همانطور که میدانی سفره کرم خداوند همیشه باز است ولی هیچ گاه این بازخواست که چه خوردید و ... از شما نمی شود بلکه آن نعمتی که خداوند روز قیامت سوال میپرسد ولایت اهل بیت علیهم السلام است. لذا پیامبر صلی ‌الله‌ علیه‌ و ‌آله فرمودند یا علی روز قیامت من و تو سر پل صراة مینشینیم و برای عبور باید مجوز داشته باشند و شرط عبور شگرگزار بودن نعمت ولایت داشتن است.

نباید بگذاریم جامعه ما خانواده ما این رشته ی موالاتشان قطع شود. «كلكم راع و كلكم مسوول» تمام افراد شما مسلمانان به منزله حافظ و نگهبان و شبان ديگران هستيد و تمام شما نسبت به تمام خودتان مسؤوليد. تمامي افراد جامعه  اسلامي مسئوليت دارند (نه رياست) و به اصطلاح مسئوليت جمعي دارند و در برابر نعمتهايي كه خداوند به آنها عنايت فرموده و در رابطه با انسانها و مسلمانهاي ديگر و ... مورد سؤال قرار مي گيرند.

ما اگر مثل سایه دنبال امام زمان عج ‌الله ‌تعالی‌ فرجه الشریف باشیم میدانیم که آقا هر روز گریه برای امام حسین علیه‌السلام را ترک نکرده اند هر روز برای ایشان عاشورا است. ایام محرم تمام شد و صفر هم رو به اتمام است اینگونه نباشد که با در آوردن لباس سیاهمان همه چیز را تمام شده بدانیم بلکه اگر اتصال به امام زمانم را حفظ کرده باشم ما نیز مثل سایه ایشان باشیم. لباس درآوردن در ظاهر است ولی اصل و باطن قلب ماست که با امام است.

/1102101308