ارباب ابلیس کیست؟
وارث: خدا، جهل را خلق کرد و جهل، دشمنی عقل را در دلش گرفت و به پروردگار عالم گفت: خدایا! این را خلق کردی و من هم مثل او هستم، به او قوّت و قدرت دادی، ولی من، قوّت و قدرت ندارم. آنچه به او عطا کردی به من هم عطا کن.
معلوم می شود که عقل و جهل به واسطه سپاه خود، قوّت می گیرند. پروردگار عالم فرمود: « نَعَمْ فَإِنْ عَصَيْتَ بَعْدَ ذَلِكَ أَخْرَجْتُكَ وَ جُنْدَكَ مِنْ رَحْمَتِي » قبول است، من به تو قوّت می دهم، ولی اگر بعد از این معصیت کردی، از رحمت من خارجی.
خیلی جالب است، یک نکته به شما بگویم و آن این است که می دانید ابلیس از جنّ است «کان من الجن»، پروردگار عالم هم فرمود: «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُون» که گفتم «إلّا لیعقلون» هم هست، یعنی عقل (اصلاً این را به ذهنت بسپار: عبد، عینش عقل است و بائش، برّ است و دالش، دعوة الله است، یا این که عقل عینه، عباده و قافه، قرب و لامه، لقاء الله). لذا در این‌جا معلوم می شود جهل برتر از ابلیس است. این که بیان فرمود: «اعدی عدوک نفسک التی بین جنبیک»، همین است.
لذا جهل، برتر از شیطان است؛ چون اتّفاقاً شیطان را هم، این جهل، فریب داد. چه گفت؟ گفت: «خلقتنی من نار و خلقته من طین»؛ یعنی خودش را بزرگ دید.
پس جهل، خودش ارباب ابلیس و شیطان است. یعنی جهل، مافوق شیطان است.
پس ابلیس هم دچار جهل بود. لذا قرآن می گوید: یکی از خصایص عدوّ بیرونی این است که تا من و تو را از درون فریب ندهد و عدوّ درونی را غالب ما نکند، پیروز نمی شود. آن چیزی که عامل می شود شیطان پیروز شود، شیطان نیست، بلکه دشمن درونی ماست. چون کار شیطان فقط وسوسه است «الوسواس الخناس الذی یوسوس فی صدور الناس».
برگرفته از درس اخلاق آیت الله قرهی ( دامت برکاته ). جلسه 283 در تاریخ (15/05/93)
منبع: کانال حوزه علمیه امام مهدی(عج)
/1102001307
معلوم می شود که عقل و جهل به واسطه سپاه خود، قوّت می گیرند. پروردگار عالم فرمود: « نَعَمْ فَإِنْ عَصَيْتَ بَعْدَ ذَلِكَ أَخْرَجْتُكَ وَ جُنْدَكَ مِنْ رَحْمَتِي » قبول است، من به تو قوّت می دهم، ولی اگر بعد از این معصیت کردی، از رحمت من خارجی.
خیلی جالب است، یک نکته به شما بگویم و آن این است که می دانید ابلیس از جنّ است «کان من الجن»، پروردگار عالم هم فرمود: «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُون» که گفتم «إلّا لیعقلون» هم هست، یعنی عقل (اصلاً این را به ذهنت بسپار: عبد، عینش عقل است و بائش، برّ است و دالش، دعوة الله است، یا این که عقل عینه، عباده و قافه، قرب و لامه، لقاء الله). لذا در این‌جا معلوم می شود جهل برتر از ابلیس است. این که بیان فرمود: «اعدی عدوک نفسک التی بین جنبیک»، همین است.
لذا جهل، برتر از شیطان است؛ چون اتّفاقاً شیطان را هم، این جهل، فریب داد. چه گفت؟ گفت: «خلقتنی من نار و خلقته من طین»؛ یعنی خودش را بزرگ دید.
پس جهل، خودش ارباب ابلیس و شیطان است. یعنی جهل، مافوق شیطان است.
پس ابلیس هم دچار جهل بود. لذا قرآن می گوید: یکی از خصایص عدوّ بیرونی این است که تا من و تو را از درون فریب ندهد و عدوّ درونی را غالب ما نکند، پیروز نمی شود. آن چیزی که عامل می شود شیطان پیروز شود، شیطان نیست، بلکه دشمن درونی ماست. چون کار شیطان فقط وسوسه است «الوسواس الخناس الذی یوسوس فی صدور الناس».
برگرفته از درس اخلاق آیت الله قرهی ( دامت برکاته ). جلسه 283 در تاریخ (15/05/93)
منبع: کانال حوزه علمیه امام مهدی(عج)
/1102001307