وقتی دعا می کنم؛ اصلا خدا صدایم را می شنود؟
وارث: یکی از وعده های امید بخش خداوند در قرآن وعده برآوردن حاجات بندگان است.
خداوند از فضل و کرم خویش بندگان را به درگاه خود دعوت نمود، و تضمین کرده که چون او را بخوانند جواب گوید، اما شاید به نظر برسد که این وعده الهی در بعضی اوقات بالاخص آن زمان که بنده حاجتی مهم و البته مشروع دارد تخلف می پذیرد.
نيايش برخواسته از برترين شناخت انسان نسبت به هستي است و سبب مى شود، انسان نيايشگر، از آن جهت كه مظهر خداي متعال است، همه چيز خود را از او بداند، خود را كاملا نيازمند پروردگار ببيند، در برابر او خضوع كند، از مركب غرور و تكبر ـ كه سرچشمه تمامى بدبختى ها و سيه روزى ها است. فرود آيد و براى خود در برابر ذات پاك حضرت حق، موجوديتي در نظر نگيرد.
به این چند نکته توجه کافی داشته باشید
۱- آدمي همواره خيال مى كند كه اگر دقيقا همان چيزي را كه طلب مى كند، در همان زمان و با همان شرايطى كه مى خواهد، به او عطا شود، دعايش به اجابت رسيده است؛ در حالى كه ممكن است اجابت اينگونه دعا به صلاح بنده نباشد.
۲- ما بايد به هنگام دعا يقين داشته باشيم كه حقتعالى قادر است- اگر اين دعا و خواسته به مصلحت ما باشد و منافات با حكمت الهى و نظام آفرينش و ربوبيت نداشته باشد- حاجت ما را برآورده نمايد و اگر مصلحت نباشد به بهترين شكلى آنچه خير و صلاح ما را در آن مى بيند عنايت فرمايد.
تشخيص اينكه دعاي ما به چه علتي در حال حاضر اجابت نشده است، به عهده ما نيست. بلكه آن چيزى كه بر عهده ما و كار و وظيفه ما است دعا نمودن و ميل و نيت و قصد و يقين به اجابت آن است؛ مصلحت سنجى و محاسبه خير و شر آن بر عهده رب العالمين است.
۳- عامل اصلي اجابت دعا بندگي است. بدون شک اگر کسي بنده خوب خدا شد و مطيع او گشت، دعايش به اجابت نزديک تر است. معمولا به کسي مستجاب الدعوه مي گويند که بنده صالح و کامل خداوند باشد. اگر انبيا و اولياي خدا چنين بودند به خاطر همين بوده است. در اين راستا مي توان گفت: ايمان و عمل صالح و امانت و درستكارى يكى از شرائط اصلي استجابت دعا است.
۴- بايد توجه داشته باشيم در دنيا تنها ما نيستيم كه زندگي مي كنيم و نيازهايي داريم، بلكه دعاها و نيازهاي ديگران نيز هست، بنابراين لازم است انتظارات خود را تعديل كنيم و توقع نداشته باشيم كه همه دعاهاي ما مستجاب شود، زيرا چه بسا آنچه را كه ما به دنبال رسيدن به آن هستيم با منافع و مصالح ديگران در تضاد باشد. لذا موانع اجابت دعا گاهي از سوي خودمان است و گاهي از سوي ديگران است.
منبع: مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
/1102001307
خداوند از فضل و کرم خویش بندگان را به درگاه خود دعوت نمود، و تضمین کرده که چون او را بخوانند جواب گوید، اما شاید به نظر برسد که این وعده الهی در بعضی اوقات بالاخص آن زمان که بنده حاجتی مهم و البته مشروع دارد تخلف می پذیرد.
نيايش برخواسته از برترين شناخت انسان نسبت به هستي است و سبب مى شود، انسان نيايشگر، از آن جهت كه مظهر خداي متعال است، همه چيز خود را از او بداند، خود را كاملا نيازمند پروردگار ببيند، در برابر او خضوع كند، از مركب غرور و تكبر ـ كه سرچشمه تمامى بدبختى ها و سيه روزى ها است. فرود آيد و براى خود در برابر ذات پاك حضرت حق، موجوديتي در نظر نگيرد.
به این چند نکته توجه کافی داشته باشید
۱- آدمي همواره خيال مى كند كه اگر دقيقا همان چيزي را كه طلب مى كند، در همان زمان و با همان شرايطى كه مى خواهد، به او عطا شود، دعايش به اجابت رسيده است؛ در حالى كه ممكن است اجابت اينگونه دعا به صلاح بنده نباشد.
۲- ما بايد به هنگام دعا يقين داشته باشيم كه حقتعالى قادر است- اگر اين دعا و خواسته به مصلحت ما باشد و منافات با حكمت الهى و نظام آفرينش و ربوبيت نداشته باشد- حاجت ما را برآورده نمايد و اگر مصلحت نباشد به بهترين شكلى آنچه خير و صلاح ما را در آن مى بيند عنايت فرمايد.
تشخيص اينكه دعاي ما به چه علتي در حال حاضر اجابت نشده است، به عهده ما نيست. بلكه آن چيزى كه بر عهده ما و كار و وظيفه ما است دعا نمودن و ميل و نيت و قصد و يقين به اجابت آن است؛ مصلحت سنجى و محاسبه خير و شر آن بر عهده رب العالمين است.
۳- عامل اصلي اجابت دعا بندگي است. بدون شک اگر کسي بنده خوب خدا شد و مطيع او گشت، دعايش به اجابت نزديک تر است. معمولا به کسي مستجاب الدعوه مي گويند که بنده صالح و کامل خداوند باشد. اگر انبيا و اولياي خدا چنين بودند به خاطر همين بوده است. در اين راستا مي توان گفت: ايمان و عمل صالح و امانت و درستكارى يكى از شرائط اصلي استجابت دعا است.
۴- بايد توجه داشته باشيم در دنيا تنها ما نيستيم كه زندگي مي كنيم و نيازهايي داريم، بلكه دعاها و نيازهاي ديگران نيز هست، بنابراين لازم است انتظارات خود را تعديل كنيم و توقع نداشته باشيم كه همه دعاهاي ما مستجاب شود، زيرا چه بسا آنچه را كه ما به دنبال رسيدن به آن هستيم با منافع و مصالح ديگران در تضاد باشد. لذا موانع اجابت دعا گاهي از سوي خودمان است و گاهي از سوي ديگران است.
منبع: مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
/1102001307