حجت الاسلام عالی: زنده نگه داشتن پیام مظلومیت امام حسین(ع) توسط امام سجاد(ع)+گزارش تصویری

وارث: مراسم جشن ميلاد سرداران كربلا با سخنرانی حجت الاسلام عالى و مداحی حاج محمد رضا طاهرى و كربلايى حسين طاهرى در هيئت ثارالله عجّل الله تعالی فرجه برگزار شد.

در ادامه خبر متن سخنان حجت الاسلام عالی را مطالعه بفرمائید:

امام سجاد علیه السلام در 23 سالگی به امامت رسیدند. ایشان 34 سال مدت امامتشان بود که از طولانی ترین دوره ی امامت است. معمولا دوره ی امامت و عمر ائمه علیهم السلام کوتاه بوده است، چون اهل بیت علیهم السلام را به شهادت می رساندند. بزرگ ترین سن را در بین ائمه علیهم السلام، امام صادق علیه السلام داشته اند که حدود 60 تا 70 سال عمر ایشان بوده است اما دیگر ائمه علیهم السلام در جوانی از دنیا رفتند.

افتخاری برای ما ایرانیان

هنگام تولد امام سجاد علیه السلام، مادرشان شهربانو از دنیا رفتند. شهربانو دختر یزدگرد سوم بود و این افتخاری برای ما ایرانیان است. ایشان در مدینه از دنیا رفتند و این کوهی که منسب به بی بی شهربانوست، سندیت ندارد.

دوران امامت امام سجاد علیه السلام از سخت ترین دوران بود. تعداد شیعیان به مو بند شده بود. شیعیان درجه ی یک در کربلا به شهادت رسیده بودند، عده ای هم در قیام توّابین به شهادت رسیده بودند. خود ایشان فرمود: در کل مکه و مدینه، بیش از 20 نفر نیست که ما اهل بیت را دوست داشته باشد.

تعداد یاران اندک و دشمن در اوج قدرت بود. بنی امیه در زمان امام سجاد علیه السلام خیلی به قدرت رسیده بود و وضع جامعه هم منحط بود.

زنده نگه داشتن پیام مظلومیت امام حسین علیه السلام توسط امام سجاد علیه السلام

امام سجاد علیه السلام سه کار مهم انجام دادند. یک کار ایشان و حضرت زینب سلام الله علیها، زنده نگه داشتن کربلا و رساندن پیام عاشور به تاریخ بود.

حضرت زینب سلام الله علیها یک سال و نیم بعد از عاشورا بیشتر زنده نبودند اما امام سجاد علیه السلام در این جهت نقش بیشتری داشتند. در جایی که می شد، هم در کوفه و هم در شام در خطبه ها خواندند و مظلومیت سیدالشهدا علیه السلام و حقانیت اهل بیت علیهم السلام را معرفی کردند اما عمده ترین چیزی که ایشان پیام کربلا را با آن زنده نگه داشتند، اشک و گریه بود.

به قدری اختناق شدید بود که فرصت سخنرانی و خطبه به حضرت نمی دادند .مختار قیام کرد اما با امام سجاد علیه السلام ارتباط نداشت. اختناق این قدر شدید بود که اگر امام سجاد علیه السلام حرکتی می کرد، آن مقدار شیعه ای هم که بود، قلع و قمع می شد و از بین می رفت لذا امام سجاد علیه السلام همان تعداد کمی که با مختار ارتباط برقرار کرد، از طریق برادرش محمد حنفیه بود.

همه شنیده اید که امام سجاد علیه السلام هر وقت آب می دید یا برایش غذا می آوردند، گریه می کرد.

امام سجاد علیه السلام با اشک و گریه، پیام مظلومیت امام حسین علیه السلام را زنده نگه داشت و به دیگران رساند.

وضعیت منحط و فاسد جامعه

دومین مأموریتی که امام سجاد علیه السلام، در وضعیت بسیار نابه هنجار آن زمان برعهده داشت، این بود که جامعه خیلی پست و منحط شده بود.

در آن زمان، بزرگ ترین نوازندگان، خوانندگان و رقاصان در مکه و مدینه بودند که به جاهای دیگر صادر می شدند! همه نوشته اند که یک زن رقاصه ای که برای اعمال حج، قصد رفتن به مکه را داشته است، هزاران نفر برای بدرقه اش می آمدند و از مکه هم هزاران نفر به استقبالش می آمدند. این جامعه سقوط کرده بود و حضرت باید کار فرهنگی انجام می داد.

در زمان امام باقر و امام صادق علیهما السلام وضعیت به گونه ای بود که می شد کلاسی دایر کرد اما امام سجاد علیه السلام، هیچ کاری نمی توانست انجام دهد، دست و پای حضرت را بسته بودند اما در قالب همان دعا و مناجات ها، ایشان معارف دین را انتقال دادند.

نهضت فرهنگی ای که از زمان امام باقر علیه السلام شنیده اید، از زمان امام سجاد علیه السلام شروع شده بود. زیارت امین الله که در مفاتیح دیده اید، بدین گونه بود که امام سجاد علیه السلام دست امام محمد باقر علیه السلام را می گرفت و بر سرقبر حضرت علی علیه السلام می رفتند که در آن زمان قبر ایشان مخفی بود و در آنجا می خواندند. دعای ابو حمزه که دریا و گنجی است از معارف امام سجاد علیه السلام است، هم این چنین بوده است. مناجات خمسه عشر نیز همین طور، به قدری این مناجات زیبا است که در حالات مختلفی که انسان دارد می تواند آن را بخواند.

ای کاش رساله ی حقوق امام سجاد علیه السلام، یک کتاب درسی در دانشگاه ها و دبیرستان ها می شد. ریز و درشت حقوق در این رساله بیان شده است که اگر تشریح می شد، این حقیقت که چه کسی اهل حقوق بشر و.. است، آشکار می شد و از همه مهم تر صحیفه ی سجادیه، زبور آل محمد صلی الله علیه و آله است. آیت الله مرعشی یک نسخه از صحیفه ی سجادیه را برای طنطافی که رئیس دانشگاه الازهر در آن زمان بود، فرستاد. ایشان در جواب نامه نوشت که یکی از خسارت ها و ضررهای عمر من این است که در جوانی با این کتاب مأنوس نشده بودم! این کتابی است که مطالبش پایین تر از کلام خدا و بالاتر از کلام انسان است.

پدر مرحوم علامه مجلسی، صاحب اسرار بود. ایشان در تشرفی که خدمت امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف داشت، از حضرت خواست که کتابی برای ارتباط با خدا به او معرفی کند. حضرت هم صحیفه ی سجادیه را به او معرفی کرد.

هانری کربن که مسیحی بود، بعد از ارتباط با علامه طباطبایی شیعه ی نابی شد. خودش می گوید که قبل از این که شیعه شوم، آن چیزی که مرا با عرفان اسلامی آشنا کرد، صحیفه ی سجادیه بود.

فردی از اهل سنت می گفت: شیعیان در توحید، مدیون علی ابن ابی طالب علیه السلام و در دعا، مدیون علی ابن حسین علیه السلام هستند.

تربیت نیروهای عاشق اهل بیت، اقدام سوم امام سجاد علیه السلام

در زمان امام سجاد علیه السلام که تعداد شیعیان به مو بند شده بود، حضرت شروع به کادر سازی نمود. از کارهای سوم امام سجاد علیه السلام، نیرو ساختن برای شیعه و اهل بیت علیهم السلام بود. نیروهایی که بعضاً کسانی از آن بیرون آمدند که فدایی اهل بیت علیهم السلام شدند، مثل ابوحمزه ثمالی، سعید ابن جبیر و یحیی ابن ام طویل که شهید شد.

امام سجاد علیه السلام، شبکه ی وکالت را بازپروری کردند. کسانی به عنوان نماینده و وکلای اهل بیت علیهم السلام در سرتاسر جهان اسلام پخش می شدند که معمولا شیعیان خالص، شاگردان اهل بیت علیهم السلام، عالم و باتقوا بودند و به صورت شبکه ای با خود اهل بیت علیهم السلام در ارتباط بودند. شیعیان در سوالات دینی و یا پرداخت وجوهات به آن ها رجوع می کردند.

وقتی امام حسین علیه السلام با آن خشونت عجیب و غریبی که درباره ی ایشان انجام دادند، به شهادت رسید، شبکه ی وکالت از بین رفت و افرادش پراکنده شدند. امام سجاد علیه السلام مجدد این شبکه را ساختند و این شبکه در زمان ائمه ی بعدی تقویت شد تا زمان امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف که نائبان خاص آن حضرت بودند. در واقع این مرجعیت شیعه که الان در ذهنمان است، نائبان عام امام هستند که از زمان اهل بیت علیهم السلام شروع شد.

وهابیت و شبکه های ماهواره ی عربستان و افراد جاهل یا افرادی که خبیث هستند، در داخل کشور چیزی را تبلیغ می کنند با این عنوان که مرجعیّت شیعه از زمان صفویه به وجود آمده است. لذا شیعه ی صفویه در کلام آن ها خیلی وجود دارد. اساس مرجعیت از زمان اهل بیت علیهم السلام بوده است، مثل همین شبکه ی وکالت که عرض کردم.

امام صادق علیه السلام به ابان ابن تغلب فرمود: در مسجد بنشین و فتوا بده، من دوست دارم شیعیان مثل تو را ببینم. این در حالی بود که خود امام زنده بودند.

همچنین روایت شده است كه عبد العزیز بن المهتدی می‌گوید: از امام رضا علیه‌السلام پرسیدم: در هر زمان ملاقات با شما برایم میسّر نیست، پس مَعالم دینم را از چه كسی فرا بگیرم؟

حضرت فرمودند: از زکریا ابن آدم قمی بگیر. ایشان یک مرتبه می خواست از قم مهاجرت کند، حضرت به او فرمود: در قم باش. بلا به واسطه ی تو از مردم قم دفع می شود، همان طور که بلا از بغداد به واسطه ی پدرم موسی ابن جعفر علیه السلام دفع می شد.

شبکه ی مرجعیت و وکالت از زمان اهل بیت علیهم السلام در بین تشیّع پخش شده است. این حرفهایی که خنّاسّان می زنند، یک تحریف در تاریخ شیعه است. بحث مرجعیّت و ارتباطتان با مرجع و تقلید، بسیار مهم است چون با همین شبکه است که با امام زمان عجّل الله تعالی فرجه مرتبط می شوید. در زمان خود اهل بیت علیهم السلام که آن افراد بودند و مردم با شبکه ی وکالت با آن ها در ارتباط بودند، به همین طریق اولی است که در زمان غیبت، مردم با شبکه ی وکالت ارتباط دارند. باید عالمان با تقوا و دین شناس را شناخت و با آن ها در ارتباط بود.

لزوم نشست و برخاست با علما

امام سجاد علیه السلام در دعای ابوحمزه، وقتی ده مورد برای بی توفیقی ذکر می کنند، که چه می شود انسان حال اشک و مناجات و... را ندارد، به یک مورد هم اشاره می کنند: خدایا شاید ندیده ای که با علما نشست و برخاست داشته باشم، با آدم های بدحال و اهل لهو و لعب نشست و برخاست دارم اما با علمای اهل بیتی نه. عالمان با تقوا روزی را از اهل بیت علیهم السلام می گیرند و بین مردم پخش می کنند. کسانی که در ارتباط با آن ها نباشد، آن ها را دریافت نمی کند.

مواظب باشیم به اسم عشق اهل بیت علیهم السلام، مرجعیت را کنار نگذاریم. بنده نمی خواهم به هیچ مداحی توهین کنم. مداحان بزرگوار روی سر ما جا دارند، احساسات و عواطف شیعه را به نفع حق، رشد دادند اما در هر قشری افرادی هستند که حرفهای نادرستی می زنند. من به مداحی گفتم که ادبیاتی که شما داری، ادبیات مشرکانه است و مراجع فرموده اند که این ها جایز نیست. این که می گویی که اگر شب قبر پرسیدند: خدایت کیست؟ بگو حسین! خدای من حسین است، درست است که شاید از نگاه عرفانی درست باشد اما سی دی ها و مداحی هایت در کشورهای عربی پخش می شود. آن ها در حال حاضر هم به ما مشرک می گویند اگر این ها را هم بشنوند که دیگر هیچ. آن شخص گفت: ما حرف عشق می زنیم و آن ها حرف عقل! این حرف خیلی بد است. مبادا طوری باشد که بین ما و مرجعمان فاصله بیندازند. ما که دین شناس نیستیم، باید به متخصصش رجوع کنیم. یک چیز طبیعی است. در خود شیعیان بسیاری از فرقه های انحرافی به این دلیل به وجود آمده است که از مرجعیت و فقاهت دور افتاده اند. درویش ها، صوفی ها، نعمت اللهی، علی اللهی، اهل حق وعلویون در سوریه و ترکیه...، این ها همه شیعه هستند اما با مرجعیت ارتباطی ندارند. در زمان غیبت، خود اهل بیت علیهم السلام ما را به شبکه ی وکالت ارجاع داده اند. در مسائل فردی، نماز، روزه، غسل و... اگر تعداد موجّه چندتا باشد، هیچ اشکالی ندارد. صلاحیت نائب بودن امام را داشتند.

اما در جایی که شیعه حکومت پیدا کند، تعدّد نائب دیگر مطرح نیست. فقط یک نفر است که در حاکمیت نائب می شود، همان که ما به عنوان ولی فقیه می شناسیم. مثل زمان خود ائمه علیهم السلام که اگر دو معصوم وجود داشت، فقط یک نفرشان امام می شد. در زمان پیامبر صلی الله علیه و آله، حضرت علی ، امام حسن و امام حسین علیهم السلام وجود داشتند اما بالفعل، فقط پیامبر صلی الله علیه و آله رهبری جامعه را برعهده داشت. جایی که بحث حاکمیت است، نباید تعدد مراکز تصمیم گیری پیش آید. در مسائل کلان شیعه یک نفر باید تصمیم بگیرد و حاکم شرع یک نفر بیشتر نیست.

پی نوشت:

1- هانری کوربَن (ا با تلفظ فرانسوی آنری کوربَن) (به فرانسوی: Henry Corbin) (زاده ۱۹۰۳ - درگذشته ۱۹۷۸) فیلسوف، ایران‌شناس و اسلام‌شناس و شیعه‌شناس فرانسوی بوده‌است. او بخشی از عمر خود را در ایران و خاورمیانه سپری کرد.