آیا پیاده‌رفتن به زیارت ائمه(ع) جایز است؟
وارث: سلفی‌گری تکفیری به گرایش گروهی از سلفیون گفته می‌شود که مخالفان خود را کافر می‌شمارند و مطرح‌ترین آنان «وهابیت تکفیری» با محوریت عربستان سعودی است.
وهابیت تکفیری یکی از مشکلات دنیای کنونی مسلمانان (شیعه و سنی) است. آنها با اتهام‌های ناشایستی که به شیعیان می‌زنند باعث گمراهی مسلمانان و عده زیادی از مردم دنیا می‌شوند. گروه آیین و اندیشه خبرگزاری فارس بر آن است تا در سلسله مطالبی، به عمده‌ترین شبهاتی که وهابیت درباره شیعیان مطرح میکند پاسخ گوید.
یکی از شبهات آنها این است که پیاده رفتن به زیارت، شرک و حرام است! همین مساله موجب شده خون بسیاری از بی گناهان در این راه، ریخته شود.
اینکه وهابیون مخالف این امر باشند امری است طبیعی چرا که آنان هر گونه بزرگداشت و احترام به بزرگان دین را حرام می‌دانند. مسافرت به سوی زیارت پیامبر اکرم (ص) را حرام می‌دانند. از اینگونه اجتماعات که باعث اتحاد و همدلی مسلمانان می‌شود وحشت دارند.
ما از آنان می‌پرسیم با وجود اینهمه روایات و آیات در مورد احترام به اهل بیت و توسل به آنان شما به چه دلیلی با آن مخالفت می‌نمایید، مگر خداوند در قرآن کریم نفرموده است: «قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی» (شوری/23)؛ بگو برای این رسالت جز محبت به نزدیکانم، مزدی از شما نمی‌خواهم.
ابن عباس میگوید: زمانی که آیه «قل لا أسئلکم علیه أجرا إلا المودة فی القربى» بر پیامبر نازل شد. عرض کردند: ای رسول خدا قربای تو که مودتشان واجب شده است چه کسانی هستند؟ فرمود: علی و فاطمه و دو فرزند آنها هستند.(مجمع الزوائد – الهیثمی – ج 9 – ص 168- دار الکتب العلمیة)
باید از وهابیون پرسید: این محبت چگونه حاصل می‌شود؟ آیا پیاده به زیارت آن بزرگواران رفتن نوعی محبت به خاندان عصمت و طهارت نیست؟ نوعی عشق و ارادت خالصانه نیست؟
علاوه بر آن، در دنیای کنونی، اینها نماد و سمبل محسوب می‌شوند، چشم و فکر میلیونها انسان را به خود مشغول میکند که این حسین کیست که این همه عاشق دارد؟
از رهگذر همین مراسم‌هاست که خیلی از انسانها با امام حسین علیه‌السلام آشنا می‌شوند.
چطور وقتی یک ورزشکار، مثلا به خاطر نشان دادن اهمیت هوای پاک، کیلومترها دوچرخه سواری میکند و همه عقلای عالم، آن را تحسین می‌کنند، اما وقتی میلیونها انسان عاشق، پیاده به سمت کربلا می‌روند و باعث می‌شوند میلیونها انسان دیگر به این فکر بیفتند که این اجتماع عظیم به چه خاطر است؟ وهابی‌ها با آن مخالفت می‌کنند!
خیلی از مخالفت‌های وهابیت به خاطر دلیل شرعی نیست، بلکه به جهت ترس و وحشت از فراگیر شدن فرهنگ شیعه است!
در روایات، ائمه اطهار تاکید بسیاری را بر پیاده رفتن به زیارت توصیه فرموده‌اند، به طور نمونه امام صادق علیه‌السلام می‌فرماید:
«مَنْ خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ یرِیدُ زِیارَةَ قَبْرِ الْحُسَینِ بْنِ عَلِی ص إِنْ کانَ مَاشِیاً کتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً وَ مَحَى عَنْهُ سَیئَةً حَتَّى إِذَا صَارَ فِی الْحَائِرِ کتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْمُصْلِحِینَ الْمُنْتَجَبِینَ [الْمُفْلِحینَ الْمُنْجِحِینَ] حَتَّى إِذَا قَضَى مَنَاسِکهُ کتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْفَائِزِینَ حَتَّى إِذَا أَرَادَ الِانْصِرَافَ أَتَاهُ مَلَک فَقَالَ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله یقْرِۆُک السَّلَامَ وَ یقُولُ لَک اسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ فَقَدْ غُفِرَ لَک مَا مَضَى»
امام صادق علیه‌السلام به یکی از اصحابشان می‌‌فرمایند: «کسی که به قصد زیارت امام حسین علیه‌السلام از منزلش خارج شود، خداوند بابت هر قدمی که برای زیارت اباعبدالله علیه‌السلام بر می‌‌دارد، یک حسنه برایش می‌‌نویسد و یک سیئه از او محو میکند. وقتی که به حرم می‌‌رسد، خداوند او را جزء صالحین برگزیده می‌‌نویسد. وقتی مناسک او تمام شد، خداوند نام او را جزء فائزین می‌‌نویسد. وقتی می‌‌خواهد بازگردد یک فرشته الهی در مقابل او قرار می‌‌گیرد و میگوید: رسول خدا(صلی الله علیه و آله) به شما سلام می‌رساند، و پیغام می‌دهد که عمل را از سرگیر که گذشته‌‌ات بخشیده شده است. (کامل الزیارات باب 49/ص132الی 135 ؛ در باب 49 ،10 روایت وجود دارد که ما یکی از آنها را با ترجمه‌اش آوردیم)
حضرت امام جواد علیه‌السلام فرمود: هیچ کس پدرم را زیارت نمیکند که متحمل سختی شود مثل باران یا سرما یا گرما مگر آنکه خداوند بدن او را بر آتش حرام خواهد نمود.
و حضرت رضا علیه‌السلام نیز فرمود: هیچ مومنی نیست که مرا زیارت کند و قطرهای باران به صورتش برخورد کند مگر اینکه خداوند، بدن او را بر آتش حرام خواهد نمود.
روی همین روایات بوده که روش زندگی بعضی از علمای قدیم چنین بوده که سعی می‌کردند سالی یک بار پیاده به سفر امام هشتم بروند. (احادیث مربوط به فضیلت زیارت حضرت رضا علیه‌السلام همگی از کتاب شریف وسائل الشیعة ج 10 ، باب 82 تا باب 88 ابواب المزار نقل شده است.)
/د115