آشنایی با جانباز ۴ عملیات دفاع مقدس که فدایی حضرت زینب (س) شد

وارث: در سال ۵۷ که سرآغاز انقلاب بود ایشان هم مانند دیگر جوانان کشور در برنامه های انقلاب حضور پر رنگی داشت و با پیروزی انقلاب و به فرمان امام در بسیج آغاز به فعالیت نمودند

فعالیت ایشان بیشتر در بسیج مسجد امام جعفر صادق (ع) در منطقه مهرآباد جنوبی بود تا اینکه سال ۵۹ که در دوره های آموزش نظامی برای عضویت در سپاه شرکت و با اتمام دوره آموزشی در مقر شهید مطهری در قسمت حفاظت مشغول به کار شدند اما با به دلیل وجود جنگ طاقت حضور در تهران را نداشته و اواخر سال ۶۰ با دریافت ماموریت از مقر شهید مطهری در میدان های نبرد حق علیه باطل حاضر شدند. ایشان در عملیات رمضان به درجه رفیع جانبازی نائل آمدند اما مجروحیت باعث ترک میدان نبرد نمی شود. حاج رضا سال ۶۲ تصمیم به تشکیل خانواده می گیرد و تنها پس از دوماه از ازدواج و با همفکری همسر گرامیشان از مقر شهید مطهری ماموریت گرفته و در واحد ادوات تیپ ذوالفقار لشکر ۲۷ به فعالیت می پردازند. این فدایی حضرت زینب (س) در عملیات های بدر، کربلای پنج و والفجر مقدماتی نیز بار دیگر مجروحیت را تجربه می نمایند۱

پس از پایان هشت سال دفاع مقدس در همان لشکر ۲۷ به فعالیت ادامه داده تا اینکه سال ۸۷ به عنوان فرمانده لشکر ۲۷ محمد رسول الله انتخاب می شوند. پس از پایان دوره خدمت و شروع بازنشستگی ایشان به عنوان فرمانده قرارگاه مشترک راهیان نور کشور انتخاب شدند.

با اوج گرفتن تلاش تروریست های تکفیری در سوریه برای هتک حرمت به مرقد حضرت زینب (س) و حضرت رقیه (س) حاج رضا پیگر حضور در میدان های نبرد با تروریست های تکفیری بود که این مهم دی ماه سال ۹۴ محقق شد و ایشان در تاریخ دوازدهم دی ماه سال ۹۴ عازم سوریه شدند بعد از گذشت ۴۰ روز از حضور داوطلبانه در سوریه در حالی که برای کمک به برخی از رزمندگان در کمین تروریست های النصره عازم شده بود توسط تک تیراندازهای گروه تروریستی جبهه النصره به درجه رفیع شهادت نائل آمد و هیچ گاه پیکر مطهرش به ایران بازنگشت.

منبع: اویس